ریشه‌های اقتصادی افراط‌گرایی انگلیسی
در بریتانیا و همچنین در سراسر اروپا و ایالات متحده، مشکلات اقتصادی -مانند دستمزدهای راکد، نابرابری گسترده و کاهش خدمات عمومی- با افزایش نگرش‌های ضد مهاجرتی مرتبط است.اگرچه تحقیقات نشان می‌دهد که مهاجرت یک مزیت کلی برای اکثر اقتصادها است، اما سیاستمداران راست افراطی توانسته‌اند از این ناامیدی‌ها برای انرژی بخشیدن به حامیان و به‌دست آوردن قدرت سیاسی بهره‌برداری کنند. در بریتانیا، نایجل فاراژ، رهبر حزب پوپولیست و ضد مهاجرت «اصلاح»، مرتبا ادعاهای نادرستی مطرح می‌کند مبنی بر اینکه پناهندگان و مهاجران بودجه عمومی را می‌بلعند.
به‌عنوان مثال، او از بریتانیا شکایت کرده است که باید «هر دو دقیقه یک‌بار خانه‌ای» برای اسکان مهاجران قانونی بسازد و نسبت به «کسانی که از پشت کامیون‌ها می‌آیند» هشدار داده است که برای دریافت مزایا تلاش می‌کنند. فاراژ که در ماه ژوئیه به عضویت پارلمان انتخاب شد، با بیان اینکه مردی که سه کودک خردسال را در یک کلاس رقص در ساوتپورت به‌طور مرگبار با چاقو زخمی کرد، یک مهاجر غیرقانونی است، به شبکه اطلاعات نادرست افزود: اقدامی که به تحریک شورش‌ها کمک کرد. او بعدا رویکردی علیه خشونت در پیش گرفت.برای شورشیان راست افراطی در مناطق پر چالش اقتصادی بریتانیا، مساله مهاجرت و مهاجران یک هدف مناسب (هرچند نادرست) برای خشونت بود. «نانسی پوت»، مدیر مرکز اجتماعی سلام در هارتلپول، با یادآوری شورش هفته گذشته، گفت: «من اینجا بودم.»
او گفت که تظاهرات‌کنندگان در هارتلپول که آجرها را به سوی ویترین مغازه‌ها پرتاب کردند، ماشین‌های پلیس را به آتش کشیدند و افرادی را که از آنجا عبور می‌کردند و به کمبود شغل و انتظار طولانی برای پزشک اعتراض نمی‌کردند، مورد ضرب و شتم قرار می‌دادند. پوت گفت: «خشونت به‌خاطر خشونت وجود داشت.»مهاجرت البته مزایایی را برای بریتانیا به ارمغان آورده است؛ زیرا این کشور با کمبود شدید نیروی کار مواجه بوده و بیش از یک‌میلیون شغل خالی است. تحقیقات نشان داده که مهاجران به احتمال زیاد شاغل هستند و در امور مالی عمومی مشارکت دارند؛ کارگرانی از آسیا، آفریقا و خاورمیانه نیز در سمت‌های مهم در بیمارستان‌ها و خانه‌های سالمندان کار می‌کنند و در دانشگاه‌های بریتانیا شهریه می‌پردازند. این سودها به این معنی نیست که بازنده‌ای وجود ندارد.
