روز شنبه، فراخوان‌ها برای برگزاری انتخابات فوری در هر کوی و برزن دیده و شنیده می‌شد.یک شراره قرمز در وسط یک طبل دیده شد که آهنگ‌های راهپیمایی را می‌نواخت. تظاهرات‌کنندگان پرچم به دست به چندین افسر سوار بر اسب خیره شدند. «یووال لرنر» ۵۷ساله با اشاره به ائتلاف حکومتی جناح راست نتانیاهو گفت: « باید قیام کنیم و کابینه نتانیاهو باید برود.» او گفت که حتی قبل از جنگ، اعتمادش را درباره این مساله که دولت به فکر منافع اسرائیلی‌ها است، از دست داده بود. تظاهرات گسترده ضد دولتی بر سر طرح‌هایی برای تضعیف قوه قضائیه، پیش از شروع جنگ در اسرائیل، یک اتفاق عادی بود. سپس ده‌ها هزار معترض در خیابان کاپلان در تل‌آویو همان خیابان اعتراض شنبه شب تجمع کردند. «کارن سار»، ۵۰ساله که روی سویشرتش شعاری نوشته شده بود، گفت: «بازگشت به خیابان کاپلان نمادین بود.»

او با تکرار عبارتی که به‌صورت محلی استفاده می‌شود، گفت: «این اعتراضات کاپلان است. ما جنبش اعتراضی را به جایی که قبل از جنگ بود، بازگرداندیم.» اعتراضات علیه نتانیاهو و کابینه اش جدا از بحث‌های عمومی به‌شدت تفرقه‌افکن درباره روند اقدام درباره گروگان‌هایی است که توسط حماس دستگیر شدند. بیش از ۱۳۰ گروگان در این منطقه محصور [غزه] باقی مانده‌اند. به گفته سرویس‌های امنیتی اسرائیل، ۳۰نفر از این افراد کشته شده‌اند. تظاهراتی که از نتانیاهو می‌خواهد آزادی آنها را در اولویت قرار دهد، مرتبا برگزار شده است. روز شنبه، یک معترض گفت که احساس می‌کند زمان مناسبی برای بازگشت به خیابان‌ها است. «شاهار دانزیگر» ۴۵ساله که پرچمی برای «برادران مسلح» یک سازمان مردمی متشکل از کهنه‌سربازان ارتش اسرائیل و نیروهای ذخیره که برای کمک به افراد آسیب دیده از جنگ جابه‌جا شده بودند، حمل می‌کرد، گفت که تا همین اواخر، بازگشت به تظاهرات سخت بود. برخی از همکاران او به‌عنوان نیروهای ذخیره خدمت می‌کردند. او گفت در ابتدا «ما برای کمک در زمان جنگ شکل گرفتیم؛ اما اکنون زمان اعتراض است.»