رهبرچین از دیدن جشن دوستی کیم-پوتین خوشحال نشد
شی در تنگنای رفقا
روابط نزدیک‌تر بین پیونگ یانگ و مسکو می‌تواند منجر به وابستگی کمتر هر دو کشور به پکن شود. این ممکن است نفوذ چین را در مذاکرات جهانی بر سر پایان دادن به جنگ روسیه در اوکراین و محدود کردن برنامه هسته‌ای کره‌شمالی کاهش دهد. «جان دلوری»، استاد مطالعات چینی در دانشگاه یونسی در سئول گفت: «شک دارم که شی از دیدن جشن دوستی کیم-پوتین در سراسر مرزهای چین خوشحال باشد.» او گفت که کیم و پوتین دلایلی دارند که با تقویت روابط دوجانبه خود، به دنبال خودمختاری بیشتر و کنار زدن اهرم فشار چین به‌عنوان «قدرت مسلط در مثلث روابط» باشند. روسیه می تواند تسلیحات بیشتری از کره‌شمالی برای تشدید جنگ خود در اوکراین به‌دست آورد. کره‌شمالی می‌تواند از روسیه کمک یا فناوری دریافت کند و برنامه تسلیحات هسته‌ای خود را پیش ببرد.
دلوری گفت: «همه این فعالیت‌ها در نزدیکی درهای پکن انجام می‌شود؛ اما خارج از کنترل یا نفوذ آن.» برای چین، چنین همکاری‌هایی ممکن است روسیه و کره‌شمالی را برای تشدید اقدامات تحریک‌آمیز خود جسور کند.این ممکن است برای پکن که می‌خواهد تحت فشار فزاینده برای مهار پیونگ‌یانگ و مسکو قرار نگیرد، دردسرساز باشد. چین همچنین به دنبال جلوگیری از نزدیک شدن همسایگان خود به واشنگتن بوده است. آزمایش‌های موشکی کیم قبلا به تصمیم ماه گذشته کره‌جنوبی و ژاپن برای کنار گذاشتن اختلافات تاریخی خود برای امضای توافق‌نامه دفاعی سه‌جانبه با ایالات متحده کمک کرده است. برداشت‌ها درباره رفتار چین با کره‌شمالی و روسیه اهمیت دارد؛ زیرا شاید چین بیش از هر زمان دیگری در تاریخ خود، برای سهم بیشتری از رهبری جهانی تلاش می‌کند. این کشور معتقد است که توسعه اقتصادی بی‌سابقه‌اش در چهار دهه گذشته، همراه با اندازه و قدرت نظامی‌اش، به این کشور مشروعیت می‌دهد تا از نظم جهانی جایگزینی دفاع کند که در آن ایالات متحده دیگر تنها ابرقدرت مسلط نیست.
برای تاکید بر این موضوع، وزارت خارجه چین روز چهارشنبه پیشنهادی گسترده برای بازنگری در حکمرانی جهانی از طریق دادن قدرت بیشتر به کشورهای در حال توسعه و پرهیز از «تقابل‌های اردوگاه محور» صادر کرد که اشاره‌ای است به آنچه چین به‌عنوان تلاش آمریکا برای تجزیه جهان به بلوک‌های جداگانه می‌خواند که یادآور جنگ سرد است. جذابیت‌های چین تا حد زیادی جنوب جهانی و همچنین کشورهایی را که از غرب ناراضی هستند، هدف گرفته است. اما برای موفقیت در درازمدت، هدف پکن برای تغییر نظم جهانی به حمایت گسترده‌تری از جمله از متحدان ایالات متحده در سراسر جهان نیاز دارد .در این زمینه، شی موفقیت کمی داشته است. حمایت ضمنی او از تهاجم روسیه و ادعاهای تهاجمی فزاینده او درباره جزیره خودمختار تایوان، چین را تا حد زیادی از باشگاه کشورهای تحت رهبری غرب بیگانه کرده است؛ به‌گونه‌ای که از زمان کشتار میدان تیان آن‌من در سال۱۹۸۹ دیده نشده بود.
چین کوشیده برداشت‌ها را، حداقل درباره اوکراین، عوض کند آن هم با پیشنهاد یک راه‌حل سیاسی و اعزام یک فرستاده صلح، اما این‌گونه تلاش‌ها به‌طور گسترده در غرب چندان مورد قبول قرار نگرفته است. حتی اکنون، چین باید میزان همکاری نزدیک خود با روسیه و کره‌شمالی را ارزیابی کند. به گفته قانون‌گذاران کره‌جنوبی که توسط سرویس «اطلاعات ملی کره‌جنوبی» در جریان قرار گرفته‌اند، سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه، در ماه ژوئیه پیشنهاد کرد که این سه کشور برای مقابله با همکاری‌های سه جانبه در منطقه توسط ایالات متحده، کره‌جنوبی و ژاپن تمرینات نظامی مشترک برگزار کنند. «پل هنل»، مدیر سابق شورای امنیت ملی چین، در دوران بوش و اوباما، گفت: برای پکن، هرگونه ظاهر خارجی برای تحکیم محوری متشکل از سه کشور مخالف غرب که هرکدام دارای جاه‌طلبی‌های سرزمینی هستند، تنها ممکن است منافع پکن را تضعیف کند.
به گفته او، چنین اقدامی با انتقاد خود چین از «سیاست بلوک‌ها» در تضاد است و این خطر را افزایش می‌دهد که متحدان ایالات متحده با واشنگتن و درخواست‌هایش برای اعمال محدودیت‌های سخت‌تر علیه چین همسو شوند. هنل از سال۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ نماینده دولت بوش در به اصطلاح مذاکرات شش‌جانبه درباره خلع سلاح هسته‌ای کره‌شمالی بود. او گفت که در آن زمان به نظر می‌رسید چین تمایل بیشتری برای کنار گذاشتن اختلافات خود با ایالات متحده دارد. امید این بود که چین از نفوذ خود بر پیونگ‌یانگ (به‌عنوان متحد و منبع اصلی کمک‌های تجاری و اقتصادی کره‌شمالی) برای دستیابی به خلع سلاح هسته‌ای استفاده کند.
