چپ‌ها نشست با مکرون را بایکوت کردند
شام بزرگان در الیزه
در بحبوحه کسادی وحشتناک اواسط اوت، زمانی که آیین ساحل به‌صورت لحظه‌ای جایگزین آیین اعتراض شد، فرانسه با این خبر بیدار شد که مکرون روز چهارشنبه (دیروز) گروه‌های اصلی پارلمانی را برای یک گفت‌وگو به شام دعوت خواهد کرد. به نظر می‌رسید یک حمله پیشگیرانه با هدف از بین بردن اعتراضات احتمالی باشد که ممکن است پس از تعطیلات در پاریس و البته پس از یک دوره تعطیلی و خاموشی دوباره شعله ور شود. هدف رسمی، بررسی یک دستور کار قانونی و عملی در پارلمانی است که حزب میانه‌روی مکرون، «رنسانس» و متحدانش اکثریت مطلق را در اختیار ندارند. اما موضع رئیس‌جمهور موضعی ظریف است. درحالی‌که چهار سال از دومین و آخرین دوره ریاست‌جمهوری اش باقی مانده، آخرین چیزی که او می‌خواهد این است که به‌عنوان یک آدم ضعیف دیده نشود. با این حال، به ناچار تلاش برای جانشینی او به زودی آغاز خواهد شد؛ البته از برخی جهات، شروع شده است.
اگر اعتراض‌ها به افزایش سن بازنشستگی به ۶۴سال در اوایل امسال کاهش یافته، اما تلخی‌های پیرامون آن کاهش نیافته است. روشی که دولت با استفاده از یک ماده قانونی، این اصلاحات بزرگ را بدون رأی‌گیری از طریق مجلس سفلای پارلمان انجام داد، خشم نسبت به میزان قدرت ریاست‌جمهوری را تشدید کرد. در نتیجه، تلاش‌های مکرون برای گفتن «صدایتان را می‌شنوم» به مجلسی که تحت کنترل او نیست، معمولا کم شنیده می‌شود. «وینسنت مارتینی» استاد علوم سیاسی در دانشگاه نیس گفت: «مکرون پیروز شد، او اصلاحات خود را تحمیل کرد؛ اما به قیمت تنش در کشور که کاملا خارق‌العاده است و دو قطبی‌سازی بسیار قوی پیرامون شخص او وجود دارد.» وی افزود که احزاب مخالف عموما علاقه‌ای به سازش ندارند و انگیزه کمی برای کمک به رئیس‌جمهور برای موفقیت دارند.
ائتلاف جناح چپ در پارلمان، که حزب چپ‌گرای «فرانسه تسلیم‌ناپذیر» را با سوسیالیست‌ها، کمونیست‌ها و سبزها ترکیب می‌کند، در واکنشی کوبنده به صحبت‌های مکرون دعوت به شام را رد کرد. آنها در بیانیه‌ای اعلام کردند: «ما هیچ توهمی درباره اهداف شما نداریم. ما اکنون به شیرین‌کاری‌های روابط عمومی شما عادت کرده‌ایم که هیچ تاثیری ندارد.» احزاب گفتند که در جلسه بعدازظهر حاضر خواهند شد به این امید که آنچه آنها به‌عنوان نگرانی‌های مبرم توصیف کردند - از جمله افزایش ۱۰درصدی قیمت برق در این ماه و افزایش قیمت بنزین و مواد غذایی - بتواند مورد توجه قرار گیرد. جمهوری‌خواهان محافظه‌کار که به سیاست‌های راست میانه مکرون نزدیک‌تر هستند - البته اگر کاملا با آنها همسو نباشند- به نظر می‌رسید که بیشتر به فشار وارد آوردن به مکرون (به‌ویژه درباره سیاست مهاجرت) علاقه‌مندند تا سازش با او.
«اریک سیوتی» رئیس حزب جمهوری‌خواه در یک گردهمایی هفته گذشته در جنوب فرانسه گفت: «من به آنجا می‌روم تا به مکرون بگویم که گفت‌وگو خیلی طولانی شده است و بگویم که ما اولین سیم را با سمفونی بی‌حرکت نخواهیم نواخت.» «استفان سژورنه» رهبر حزب رنسانس مکرون گفت که این واقعیت که همه احزاب با حضور در آن موافقت کردند به خودی خود یک پیروزی بود. او گفت: «سه ماه پیش، این اتفاق نمی‌افتاد. فرهنگ ما فرهنگ مخالفت است نه ائتلاف.» هفته گذشته مکرون در مصاحبه‌ای تفصیلی با مجله Le Point، بیش از آنکه آشتی‌جو باشد، سرکش به نظر می‌رسید. او از مخالفان خود به‌دلیل دودستگی ناامیدکننده انتقاد و خاطرنشان کرد که دولت او طی سال گذشته چندین قانون را لایحه به لایحه در ائتلاف‌های فی‌البداهه تصویب کرده است. اینها شامل افزایش هزینه‌های نظامی، قانونی برای تسریع ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای جدید و کاهش تشریفات اداری و سرعت بخشیدن به توسعه انرژی سبز در سراسر فرانسه بود.
