برلوسکنی که در سال۱۹۳۶ در میلان در خانواده‌ای متوسط به دنیا آمد، پیش از تاسیس Mediaset در دهه ۱۹۷۰ که بزرگ‌ترین شرکت رسانه‌ای تجاری ایتالیا بود، فعالیت تجاری خود را در توسعه املاک آغاز کرد. شرکت رسانه‌ای «مدیاست» در رابطه‌ای تنگاتنگ با رادیو و تلویزیون دولتی ایتالیا بود و بر عرصه رسانه‌ای این کشور احاطه کامل داشت. برلوسکنی در مقام نخست‌وزیر شخصا بسیاری از مدیران و مقامات ارشد رادیو و تلویزیون دولتی را منصوب می‌کرد. سیلویو برلوسکنی میلیاردر خبرسازی بود که از قدرت و نفوذ رسانه‌ای بسیاری برخوردار بود. وی اولین‌بار در سال‌۱۹۹۴ به قدرت رسید و تا سال۲۰۱۱ چهار دولت را رهبری کرد. برلوسکنی رهبری حزب راست میانه «فورزا ایتالیا» را بر عهده داشت که پس از انتخابات سپتامبر به ائتلاف جورجیا ملونی نخست‌وزیر فعلی پیوست. او در همان زمان به‌عنوان سناتور بار دیگر در مجلس سنای ایتالیا برگزیده شد. برلوسکنی یکی از خبرسازترین سیاستمداران ایتالیا بود.

زمانی مالک باشگاه آث میلان بود. او در این سال‌ها مالک باشگاه فوتبال مونتزا بود. از او در ایتالیا به‌عنوان غول رسانه‌ای این کشور یاد می‌شد. برلوسکنی گفته بود اتهاماتی که علیه او مطرح شده -از فساد و عدم پرداخت مالیات گرفته تا ‌میهمانی‌های آن‌چنانی- به وجهه‌اش لطمه زد. با این حال او می‌گفت «ایتالیایی‌ها می‌دانند که هیچ‌یک از این گفته‌ها صحت ندارد.» او می‌افزاید: «از زمانی که وارد سیاست شده‌ام ۵۷بار محاکمه شده‌ام.» او با اتهام‌های زیادی مواجه و محاکمه شد از جمله فساد در حسابرسی، شهادت دروغ در دادگاه، رشوه، فساد مالی و داشتن رابطه جنسی غیرقانونی با افراد زیر سن قانونی. او برای مدتی از تصدی مشاغل دولتی محروم شده بود. زندگی وی بارها دستمایه داستان‌ها و فیلم‌های سینمایی شده بود.

حضور برلوسکنی در دنیای سیاست به سال‌ها پیش برمی‌گردد و او در این دوره طولانی چالش‌های شدیدی را تجربه کرد. برلوسکنی حزب سیاسی خود، حزب راست میانه «فورزا ایتالیا» را در سال۱۹۹۳ تاسیس کرد و یک‌سال بعد با رهبری یک دولت ائتلافی دست راستی، نخست‌وزیر شد. در سال۱۹۹۶ در انتخابات از یک حزب چپ به رهبری رومانو پرودی شکست خورد.د ر سال‌های ۲۰۰۱-۲۰۰۶ برلوسکنی بار دیگر به‌عنوان نخست‌وزیر به قدرت بازگشت که طولانی‌ترین دولت ایتالیا را از زمان جنگ جهانی دوم رهبری کرد. او به اختلاس، کلاه‌برداری مالیاتی و تلاش برای رشوه به قاضی متهم شد که در برخی از آنها محکوم و در برخی دیگر تبرئه شد.

پس از یک دوره محاکمه چهارساله، در سال۲۰۰۴ از فساد اداری تبرئه شد و بار دیگر در سال۲۰۰۶ از رومانو پرودی، رقیب پیشین خود، شکست خورد. پس از تغییرات اساسی در حزب و تغییر نام آن به «مردم آزادی»، در سال ۲۰۰۸ برای چهارمین دوره به رهبری حزب انتخاب شد. در همین حال که او که با اتهامات بیشتری در رابطه با فساد مالی و اخلاقی مواجه شده بود، در سال۲۰۱۰، ده‌ها هزار نفر به خیابان‌ها ریختند و خواهان استعفای وی شدند. به این ترتیب او نه تنها حمایت رای‌دهندگان خود را از دست داد، بلکه اکثریت حزب خود را در مجلس نیز از دست داد. برلوسکنی یک سال بعد در سال۲۰۱۱ استعفا کرد. سال‌های ۲۰۱۳ به بعد: حزب او کمتر از یک درصد تا پیروزی در انتخابات عمومی فاصله داشت. اما او به‌دلیل محکومیت به تقلب مالیاتی از پارلمان اخراج شد. در سال۲۰۱۹ در انتخابات پارلمان اروپا به‌عنوان نماینده پارلمان اروپا انتخاب شد و در سال۲۰۲۲ پس از کسب یک کرسی در انتخابات عمومی ایتالیا به سنای ایتالیا بازگشت.