دوئل ترکیه و یونان با «هرگز کوتاه نیا»
در بخش «حمایت آمریکا از یونان در مقابل ترکیه» پمپئو به تشریح چگونگی تعمیق روابط آمریکا با یونان پرداخته و نوشته است که تصمیمش برای تمرکز و استفاده از فرصت‌های جدید در اروپا کاملا آگاهانه بود. تقویت روابط با یونان را در همین چارچوب قرار داده و تاکید کرده که بابت تحقق این هدف بسیار افتخار می‌کند. کشوری که در دهه۱۹۷۰ به آمریکا ستیزی سوق داده شده بود، امروزه آمریکا را متحد خود می‌داند. با میچوتاکیس (نخست‌وزیر کنونی یونان) بر مقابله با درگیریهای ناشی از اقدامات غیر قانونی ترکیه در زمینه فعالیت‌های اکتشافی شرق مدیترانه تمرکز و به‌عنوان وزیر خارجه آمریکا در نشست ۱+۳ (یونان- قبرس- اسرائیل و آمریکا) در سال۲۰۱۹ درباره چشم‌اندازهای انرژی منطقه شرکت کردم.
کاری کردم که سال‌ها انجام نشده بود، در نوامبر۲۰۲۰ نامه‌ای به همتای یونانی خود فرستادم که در آن از نقش یونان به‌عنوان «ستون ثبات» در منطقه تعریف و تمجید کردم. من از ترکیه خواستم «به تحریکات حساب‌شده خود پایان دهد و فورا مذاکرات اکتشافی را با یونان آغاز کند. آخرین‌بار یک وزیر امور خارجه آمریکا در دهه۱۹۷۰ یعنی در دوران هنری کیسینجر حمایت آمریکا از یونان را آشکارا اعلام کرده بود. یونانی‌ها بسیار تحت تاثیر سخنان من قرار گرفتند.» پمپئو به روابط شخصی خود با نخست‌وزیر یونان و میزبانی وی و همسرش در خانه نخست‌وزیر در جزیره کرت نیز چنین اشاره می‌کند: «روابط با متحدی که نقش تعیین‌کننده در منطقه حیاتی شرق مدیترانه ایفا می‌کند، اکنون قوی‌تر از هر زمان دیگر از دوران طرح مارشال است.»
کتاب پمپئو با واکنش وزیر خارجه و سخنگوی ریاست‌جمهوری ترکیه روبه‌رو شد. وزیر خارجه ترکیه درباره این کتاب مدعی شد: «پمپئو به‌رغم اینکه در این کتاب تصویر منفی از ترکیه معرفی کرده، از طرف دیگر درباره یونان اشارات مثبت داشته است. آنها بودند که توازن در روابط با یونان و قبرس را به هم زدند. ایشان به‌خاطر اینکه نامزد ریاست‌جمهوری انتخابات آتی آمریکا خواهد بود، می‌خواهد از حمایت لابی یونانی برخوردار شود و به همین خاطر این چیزها را نوشته است. تمام آنچه در کتاب آمده نادرست است.» وی پمپئو را «بی‌انصاف و دو رو» توصیف کرد و افزود: «مجبور بودیم با چنین فردی برای توسعه روابط همکاری کنیم و دیدیم که چقدر بی‌انصاف و دو رو است.»
کالین، سخنگوی ریاست‌جمهوری ترکیه نیز گفت «او در این کتاب گفته است که به توسعه روابط با یونان افتخار می‌کند و از زمان کیسینجر هیچ‌کس تا این حد از یونان حمایت نکرده است. بنابراین ایالات متحده موضع بی‌طرفانه در مقابل متحدان ناتویی خود ندارد. ما این را می‌دانستیم که آمریکا در کنار یونان ایستاده و از آن حمایت می‌کند؛ اما این‌بار خودش اعتراف کرد. بدتر از همه، از صلح در اژه صحبت می‌کند؛ اما با حمایت آشکار از یونان در عمل موجب تنش بین دو متحد می‌شود. امروز نیز دولت بایدن نیز رویکرد متفاوتی دنبال نمی‌کند. می‌توانیم بگوییم که در بسیاری از موضوعات، دولت ایالات متحده و دولت پنهان، سیاستی که از اوباما آغاز شد و ترامپ ادامه داد، حالا توسط بایدن دنبال می‌شود.»
در بخش «ترکیه از قدرت غلبه بر داعش برخوردار نبود» آمده است: «اولین مساله با ترکیه، مذاکرات برای تصرف «رقه» در سال۲۰۱۷ بوده است. در آن دوران آمریکا دو گزینه داشت و این دو گزینه اول همکاری با کردها یعنی YPG/ SDG و دوم همکاری با ترکیه بود. ماتیس (وزیر دفاع وقت آمریکا) و دانفورد (رئیس ستاد مشترک وقت آمریکا) نگرانی متفاوتی داشتند: ارتش ترکیه قادر به شکست داعش نبود. دانفورد به دیدار «نیروی اشغالگر ترک» که در داخل ترکیه آموزش می‌دیدند، رفت. پس از اینکه ترک‌ها بارها این دیدار را به تعویق انداختند، سرانجام به وی اجازه داده شد تا از این نیروها بازدید کند. آنچه او دید او را متقاعد کرد که ترک‌ها بدون حمایت گسترده آمریکا شانس شکست دادن داعش را ندارند.»
پمپئو در بخش دیگری از کتابش با عنوان جلسه در مجتمع ریاست‌جمهوری ترکیه در سال۲۰۱۹ مدعی است: «سفر او به ترکیه به‌همراه مایک پنس، معاون رئیس‌جمهور وقت آمریکا در اکتبر۲۰۱۹ پر حادثه بوده است. به‌گفته پمپئو، ترکیه پس از اجازه ترامپ به اردوغان، وارد سوریه می‌شود. با بر هم ریختن اوضاع نیز پنس و پمپئو برای آتش‌بس راهی آنکارا می‌شوند. وقتی به کاخ اردوغان رسیدیم، رئیس‌جمهور خواست که برای دقایقی با پنس به‌صورت خصوصی ملاقات کند. نگران بودم که پنس در معرض همان ویدئوی سه ساعته‌ای قرار بگیرد که در آن کودتای۲۰۱۶ را توصیف می‌کند و من مجبور شدم در اولین سفرم به ترکیه به‌عنوان مدیر سیا در سال۲۰۱۷ تماشا کنم.
ویدئوی کودتای ۲۰۱۶ آن‌قدر طولانی و منزجرکننده بود که فکر کردم یک مشکل سلامت روانی است! تلاش واقعی من برای شکستن در، منجر به نگرانی تیمم از احتمال واکنش تهاجمی محافظان ترک شد.» چاووش‌اوغلو با اشاره به سخنان پمپئو در کتابش مبنی بر ناخشنودی از ویدئوهای دفع کودتای نافرجام ۱۵ژوئیه سال۲۰۱۶ در ترکیه تاکید کرد: «سازمان تروریستی فتح‌الله گولن (فتو) آن‌شب ۲۵۱هموطن ما را به شهادت رساندند. مایک پمپئو نیز آن‌شب توییتی به اشتراک گذاشته و بعدا آن را پاک کرد. این نشان می‌دهد که پمپئو از کودتای نافرجام حمایت کرده است. گمان می‌کنم که پمپئو از پیروزی ملت ترکیه در مبارزه با کودتاگران ناراحت شده است.»
به گفته چاوش اوغلو، این ادعا که «ارتش ترکیه توان شکست داعش را ندارد»، غیرقابل باور است. تنها ارتش ناتو که با داعش تن به تن می‌جنگد؛ ارتش ترکیه است. زمانی که ما در حال از بین بردن تروریست‌های داعش در سوریه و پاکسازی شمال سوریه بودیم، آمریکا در دوران پمپئو همراه با پ.ک.ک/ ی.پ.گ اعضای داعش را با اتوبوس و هواپیما به افغانستان فرستاد. آنها مسوول حملات تروریستی امروز در افغانستان هستند. همه قدرت ارتش ترکیه به‌عنوان دومین نیروی بزرگ ناتو را دیدند.
