جهنم را در قاره سبز تجربه کنید

برهوت در قاره سبز

دنیای‌اقتصاد : در سرزمین نوردیک که به‌خاطر آبدره‌های شیب‌‌دارش معروف است، جایی که آب تقریبا راهی برای زندگی است، سیور آیکلند، سنگ‌‌هایی را که دیواره‌های یکی از مخازن اصلی نروژ را تشکیل می‌‌دهند، پایین می‌‌آورد. چوب‌‌های رانشی که مانند چیزی در دندانه‌های سد بیرون زده بود، فرو می‌‌رود اما روی زمین خشکی می‌‌ایستد؛ درحالی‌که باید عمیقا زیر آب می‌‌رفت. آیکلند، ۴۳ ساله، مدیر عملیات «آگدر انرژی» می‌‌گوید: «شما نواری را می‌‌بینید که در آن پوشش گیاهی متوقف می‌‌شود. این جایی است که سطح آب باید باشد.»

او با بالا انداختن شانه اضافه کرد: «ما با خشکسالی آشنا نیستیم. ما به آب نیاز داریم.» تابستانی پر از گرما و خشکسالی در سراسر اروپا حاکم بوده است و تقریبا هر بخش از اقتصاد و حتی مناطق معمولی خنک آن را تحت تاثیر قرار داده است؛ پدیده‌‌ای که با تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان تشدید شده است. فرانسه توسط آتش‌‌سوزی‌‌های وسیع جنگلی آسیب دیده و دره لوآر آنقدر خشک است که می‌‌توان در مکان‌‌هایی با پای پیاده از رودخانه عبور کرد. راین در آلمان در بخش‌هایی عمیق خود دچار مشکل شده و تجارت ضروری را فلج کرده و سفرهای دریایی با کشتی‌‌های تفریحی را مختل کرده است. ایتالیا از سال۱۸۰۰ تاکنون خشک‌‌تر از هر زمان دیگری است و تولیدکنندگان برنج اکنون بیش از پیش خطر از دست دادن محصول خود را حس می‌‌کنند. اما شاید شگفت‌انگیزترین تاثیر خشکسالی را می‌‌توان در جنوب معمولا خیس نروژ یافت؛ جایی که گوسفندها در سواحل گلی گیر افتاده‌‌اند و ماهی قزل‌‌آلا آب کافی برای مهاجرت به بالای رودخانه را ندارد.

ذخایر نیروگاه‌های آبی - که مسوول ۹۰درصد برق نروژ و همچنین صادرات برق به چندین همسایه آن است - به کمترین میزان در ۲۵سال گذشته رسیده و باعث کمبودهایی شده است که هم قیمت‌‌ها و هم تنش های سیاسی را افزایش داده است. گرمای شدید تابستان و خشکسالی ویرانگر و مشکلات صادرات گاز طبیعی روسیه - در واکنش به تحریم‌‌های اتحادیه اروپا به‌دلیل جنگ اوکراین- همگی آسیب‌‌پذیری‌‌های سیستم انرژی اروپا را آشکار کرده‌‌اند؛ آن هم در نقاطی از اروپا که انتظازر نمی‌‌رفت در دام چنین مشکلاتی بیفتند. در فرانسه، گرم شدن رودخانه‌ها، استفاده از راکتورهای هسته‌‌ای را پیچیده و خطرناک کرده است.

در آلمان، راین برای انتقال زغال سنگی که این کشور برای جبران گاز از دست رفته روسیه به آن متوسل شده، عمقش بسیار کم شده است. در بریتانیا، خشک‌‌ترین ژوییه‌‌ تقریبا ۹۰ سال اخیر، آتش‌‌سوزی‌‌های جنگلی را در اطراف لندن شعله‌‌ور کرد و هزاران خانه شمالی را بدون برق گذاشت. استفن سیورتسون، مدیر اجرایی آگدر انرژی که در نزدیکی آرندال است، می‌‌گوید: «ما آن را یک توفان کامل می‌نامیم.» او تصریح می‌‌کند: «این مستلزم بازنگری در قراردادهای صادرات برق با اتحادیه اروپا و بریتانیا یا یارانه‌های جدید برای نروژی‌‌ها در جهت کاهش قیمت‌‌های سرسام‌‌آور انرژی است.» اخیرا در آرندال، رهبران سیاسی و صنعتی کشور برای بحث درباره اینکه آیا «مساله انرژی» همانطور که رسانه‌‌ای محلی اکنون آن را «بحرانی» می‌نامند، گرد هم آمده بودند تا این معضل را بیشتر مورد بررسی قرار دهند. علاوه بر کاهش گاز روسیه، افزایش تقاضا با خروج اقتصاد از همه‌‌گیری، عدم افزودن انرژی‌‌های تجدیدپذیر دیگر مانند باد به سبد انرژی نروژ و بدترین خشکسالی در سال‌های اخیر، قیمت برق این کشور را به سطح بی‌‌سابقه‌‌ای، به‌‌ویژه در سال‌های اخیر رسانده است.

درحالی‌که نروژ مشتاق ادغام در بازار اروپا است، این کشور غنی از منابع که صادرکننده عمده گاز و نفت است، تحت فشار است تا انرژی بیشتری را برای خود نگه دارد. سیورتسون می‌‌گوید: «بهترین راه برای حل این بحران و به‌دست آوردن امنیت انرژی این است که هر چه سریع‌‌تر مستقل از گاز روسیه باشیم. این یک وظیفه بزرگ است.» روز سه‌‌شنبه، یوناس گار استور نخست‌‌وزیر نروژ به اولاف شولتز، صدراعظم آلمان، در جریان بازدید از اسلو گفت: درحالی‌که نروژ به تعهدات خود برای تحویل برق به اتحادیه اروپا عمل خواهد کرد، اما نخواهد توانست نیاز اضافی بازار را تامین کند.

آلمان به گاز بیشتری نیاز دارد. خشکسالی شدید در آنجا بحث سرمایه‌‌گذاری در انرژی هسته‌‌ای را دوباره برانگیخته است. این در حالی است که آبراه‌های حیاتی برای انتقال زغال سنگ خشک شده است. نیروگاه‌های زغال‌‌سنگ آلمان در کرانه‌های راین از دویسبورگ در غرب تا کارلسروهه در نزدیکی فرانسه پراکنده‌‌اند؛ اما سطح کم آب به این معنی است که کشتی‌‌های باری بزرگ و مخصوص زغال‌‌سنگ می‌‌توانند تنها با حدود یک‌سوم ظرفیت خود، بارها را حمل کنند. هفته گذشته، یونیپر، یک شرکت بزرگ، اعلام کرد که باید تولید دو نیروگاه زغال‌‌سوز خود را کاهش دهد؛ زیرا نمی‌‌توان زغال‌‌سنگ کافی را به راین رساند تا بتواند با پتانسیل کامل آنها را آتش بزند.

روز چهارشنبه، سطح رسمی راین در امریش آم‌‌راین، شهری که درست در بالادست مرز هلند قرار دارد، به پایین‌‌ترین سطح تاریخی سقوط کرد و رکورد ثبت‌شده در اکتبر۲۰۱۸ را شکست. کشتی‌‌هایی که برای رسیدن به نقاط بالای راین که بسیار عمیق هستند، اکنون باید توقف کنند تا مقداری زغال‌سنگ تخلیه کنند و با بار سبک‌‌تر به حرکت خود ادامه دهند. پاسکال ون برک، یکی از مدیران اجرایی در بندر زغال سنگ اورسی در شمال دویسبورگ، جایی که یک سیستم آبپاش شبانه‌‌روزی برای مهار گرد و غبار ناشی از زغال سنگ کار می‌‌کند و کارگران همزمان ۱۵۰واگن زغال سنگ را بارگیری می‌‌کنند، می‌‌گوید: «ما کشتی‌‌های بیشتری در اسکله به شکل متوقف‌‌شده نگه داشته‌‌ایم. ما کارهای زیادی برای انجام دادن داریم.» شدیدترین خشکسالی ثبت‌‌شده در فرانسه نیز هزینه تولید انرژی این کشور را به همراه داشته است؛ زیرا نیروگاه‌های هسته‌ای مسوول بیش از ۷۰ درصد برق کشور مجبور به قطع موقت فعالیت برای جلوگیری از تخلیه آب گرم خطرناک به رودخانه‌ها شدند.

بسیاری از ۵۶نیروگاه اتمی فرانسه از قبل برای مسائل تعمیر و نگهداری آفلاین شده بودند. اما رودخانه‌هایی که راکتورها را خنک می‌‌کنند در نتیجه گرمای زیاد آ‌ن‌قدر گرم شده‌‌اند که قوانین سختگیرانه‌‌ای که برای حفاظت از حیات‌‌وحش طراحی شده‌‌اند، مانع از سرازیر شدن آب گرم به آبراهه‌ها می‌شود. تنظیم‌‌کننده انرژی هسته‌‌ای فرانسه در این ماه معافیت‌‌های موقتی اعطا کرد که به پنج نیروگاه اجازه می‌‌داد به تخلیه آب گرم‌شده به رودخانه‌ها ادامه دهند، آنچه آن را دولت «ضرورت عمومی» خواند. در بریتانیا، گرمای شدیدی که مزارع سرسبز را به کاه تبدیل کرده است، اپراتورهای شبکه برق را به‌دلیل ترس از کمبود برق مجبور به استخدام کارگران بیشتری کرده است.

در نروژ، زمستان بدون برف زیاد و بهار فوق‌العاده خشک، خشک‌‌ترین آوریل در ۱۲۲سال گذشته را رقم زد و سطح آب دریاچه‌ها و رودخانه‌ها را به‌‌طرز فوق‌العاده‌‌ای کاهش داد. آب‌‌های کم‌عمق در ام‌‌جوسا، بزرگ‌ترین دریاچه کشور، قایق پارویی معروف اسکیب‌‌لادنر را در بندر متوقف نگه داشته است و مقامات شهری در اسلو را بر آن داشت تا پیام‌های متنی ارسال کنند و از مردم بخواهند دوش‌‌های کوتاه‌‌تری داشته باشند و از آبیاری چمن‌‌ها خودداری کنند. در پیام متنی آمده است: «این کار را برای اسلو انجام دهید تا ما همچنان برای مهم‌ترین چیزهای زندگی‌مان آب داشته باشیم.»