نمایش ۷۲ساعته چین از موشک‌‌ها، کشتی‌‌های جنگی و جت‌‌های جنگنده که تایوان را محاصره کرده بودند، در واقع برای ایجاد دیوار آتش طراحی شده است؛ هشداری ترسناک در که از پکن به آمریکا صادر شد. به نوشته روزنامه نیویورک‌‌تایمز، زو گوانگ‌‌گونگ، کاپیتان نیروی دریایی چین در ویدئویی از ارتش آزادی‌‌بخش خلق درباره این تمرینات که انتظار می‌‌رفت در روز یکشنبه پایان یابد، گفت: «ما در حالت آماده‌‌باش بالا هستیم، همیشه آماده نبرد هستیم و می‌‌توانیم در هر زمان بجنگیم.»

 او افزود: «ما عزم و توانایی داریم که یک حمله مستقیم دردناک علیه هر مهاجمی که اتحاد سرزمین مادری را به هم می‌‌زند و هیچ رحمی نشان نمی‌‌دهد، انجام دهیم.» اما حتی اگر نمایش قدرت نظامی چین دیگر سیاستمداران غربی را به تقلید از نانسی پلوسی که با سفر به تایوان خشم پکن را برانگیخت، دلسرد کند، امیدها برای پیروزی بر جزیره از طریق مذاکرات را کاهش می‌‌دهد. تاکتیک‌‌های شوک و هیبت پکن ممکن است شک و تردید را در تایوان افزایش دهد و این سوال را ایجاد می‌‌کند که تایوان می‌‌تواند با حزب کمونیست چین به یک توافق صلح‌‌آمیز و پایدار دست یابد یا نه به‌‌ویژه تحت رهبری شی جین‌پینگ، رئیس‌‌جمهوری چین که رویکرد سرسختانه‌‌تری نسبت به این جزیره دارد. لی ونته، یک ماهیگیر بازنشسته ۶۳ساله در لیوکیو، جزیره‌‌ای در سواحل جنوب غربی تایوان که در ۶مایلی تمرینات نظامی چین قرار دارد، گفت: «هیچ چیز بعد از این تمرینات نظامی تغییر نخواهد کرد و ما شاهد این رویه از این به بعد خواهیم بود.» او گفت: «آنها مثل همیشه قلدری می‌‌کنند» او یک ضرب‌‌المثل چینی را به گفته‌های اضافه کرد: «در خاک نرم حفاری می‌‌کنند». این به آن معناست که به آنها رو بدهید، آسترش را هم می‌‌خواهند.

شی اکنون نشان داده که مایل است یک چوب نظامی ترسناک را از آستین خود بیرون بیاورد تا بتواند آنچه را که پکن به‌عنوان اتحاد خطرناک مخالفان تایوانی و آمریکا می‌‌داند، شکست دهد. مانورهای نظامی چین در شش منطقه در اطراف تایوان که در روز یکشنبه شامل تمرینات هوایی و دریایی مشترک برای تقویت قابلیت‌‌های حمله هوایی دوربرد بود، به ارتش اجازه داد تا در صورت تهاجم، جزیره را محاصره کنند. درحالی‌که قرار بود تمرینات روز یکشنبه در تایوان به پایان برسد، مقامات تایوانی از انجام آن مطمئن نبودند و ارتش چین نیز به صراحت اعلام نکرد که این تمرینات تکمیل شده است. همه چیز در تعلیق قرار داشت. در مواجهه با فشارهای مستمر، سیاست هویج و چماقی که چین برای ترغیب تایوان به سوی اتحاد استفاده کرده، ممکن است اثر چندانی نداشته باشد. در دوره‌های قبلی که روابط بهتر بود، چین از سرمایه‌‌گذاری‌‌ها، کالاهای کشاورزی و سرگرمی‌‌های تایوان استقبال می‌‌کرد.

نتیجه ممکن است عمیق‌‌تر شدن بی‌‌اعتمادی متقابل باشد که برخی کارشناسان هشدار می‌‌دهند که می‌‌تواند در نهایت، پکن و واشنگتن را وارد درگیری همه‌جانبه کند. کوین راد، نخست وزیر سابق استرالیا که قبلا به‌عنوان دیپلمات در پکن کار می‌کرد، گفت: «این بمب قرار نیست فردا منفجر شود؛ اما احتمال بحران، درگیری یا حتی جنگ با آمریکایی‌‌ها بر سر تایوان را افزایش می‌‌دهد.» تایوان هرگز توسط حزب کمونیست اداره نشده است؛ اما پکن معتقد است که از نظر تاریخی و قانونی بخشی از قلمرو چین است. نیروهای ملی‌‌گرای چینی که در سال۱۹۴۹ پس از شکست در جنگ داخلی به تایوان گریختند نیز مدت‌ها مدعی بودند که این جزیره بخشی از چین بزرگی است که آنها بر آن حکومت می‌‌کردند. اما از زمانی که تایوان به‌عنوان یک دموکراسی در دهه ۱۹۹۰ ظهور کرد، تعداد فزاینده‌‌ای از مردم آنجا خود را از نظر ارزش‌ها و فرهنگ بسیار متفاوت از جمهوری خلق چین می‌دانند. با گسترش روابط اقتصادی تایوان با سرزمین اصلی، این بدبینی سیاسی نسبت به چین اقتدارگرا ادامه یافته و حتی عمیق‌‌تر شده است. «وو جیه مین»، دانشمند علوم سیاسی در آکادمی سینیکا، آکادمی تحقیقاتی برتر تایوان گفت: «جذابیت هویج در سیاست چین و تایوان - مشوق‌‌های اقتصادی - اکنون به پایین‌‌ترین حد خود از پایان جنگ سرد رسیده است.» او تصریح می‌‌کند که اقدامات اخیر چین خطر تهدید نظامی را بالاتر می‌‌برد و ادامه این تمرینات می‌‌تواند مقدمه‌‌ای برای استفاده از زور علیه تایوان باشد. به گفته این دانشمند، یک روز استفاده از حمله تمام عیار نظامی یک گزینه مطلوب برای پکنی‌‌ها خواهد شد. از دهه ۱۹۷۰ و از دوره دنگ شیائوپینگ و سایر رهبران چینی، تلاش شده است تا تایوان را ضمیمه سرزمین مادری کنند و نام آن را یک کشور و دو سیستم گذاشته‌‌اند. این سیستم می‌‌گوید تا زمانی که تایوان حاکمیت چین را بپذیرد، در چارچوب استقلال اعطاشده، حق آزادی تعیین سیاست و خط‌مشی‌‌های اقتصادی و مذهبی دارد.