میزان عدم محبوبیت رئیس‌‌جمهور آمریکا از دهه۱۹۵۰ بی‌سابقه است

زنگ خطر برای دموکرات‌‌ها

دنیای‌اقتصاد- گروه اقتصاد بین‌‌الملل : اکونومیست سرمقاله جدید خود را به مساله نقد عملکرد حزب دموکرات آمریکا اختصاص داده است. این نشریه معتقد است دموکرات‌‌ها برای پیروزی در انتخابات بعدی ریاست‌جمهوری آمریکا باید بیدار شوند و از افراط پرهیز کنند. در این مرحله از ریاست‌جمهوری، دستاورد منحصر به فرد جو بایدن این است که کمترین میزان محبوبیت را در میان سایر روسای‌جمهور آمریکا از دهه۱۹۵۰ داشته است.حتی در میان دموکرات‌‌ها ۶۷درصد معتقدند اقتصاد ضعیف عمل می‌کند، ۷۸درصد فکر می‌‌کنند کشور به سمت اشتباهی می‌‌رود و ۶۴درصد خواهان نامزد دیگری برای انتخابات۲۰۲۴ هستند.

جو بایدن با وعده شفای روح ملت آمریکا به ریاست‌جمهوری رسید. اما هجده ماه بعد چیز زیادی برای نشان دادن تلاش‌‌هایش ندارد. تورم حسن شهرت او را تضعیف کرده است. تلاش کاخ سفید برای بسیج دولت از جمله لایحه‌‌ای موسوم به «بهتر بسازیم» در کنگره متوقف شده است. دموکرات‌‌ها خود را برای شکست‌‌های سنگین در انتخابات میان‌دوره‌‌ای ماه نوامبر آماده می‌‌کنند که می‌تواند جاه‌‌طلبی‌‌های باقی مانده دموکرات‌‌ها را نابود کند. مسابقه برگشت پیرسالارانه در ۲۰۲۴ می‌‌تواند منجر به بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید شود.

اکونومیست معتقد است دموکراسی آمریکا نیاز به اصلاح فوری دارد. بیشتر اعضای حزب جمهوری‌خواه کنگره از تلاش ترامپ برای دزدیدن انتخابات گذشته حمایت کرده‌‌اند و درصورت بازگشت کنترل جمهوری‌‌خواهان به کنگره آن را به‌عنوان پاداششان در نظر خواهند گرفت. تا زمانی که آنها از نفوذ ترامپ حمایت می‌‌کنند این اصلاح در دموکراسی از سوی جمهوری‌خواهان اتفاق نخواهد افتاد.

بنابراین دموکرات‌‌ها خود را تنها نگهبانان باقی‌مانده از سیستم سیاسی آمریکا می‌‌دانند. کشور به احزابی نیاز دارد که واقعا نماینده رای‌‌دهندگان باشند که تعداد کمی از آنها به افراط گرایان تعلق دارند. با این وجود دموکرات‌‌ها هم طعمه فعالان خود شده‌اند. ایده‌های حاشیه‌‌ای در میان لفاظی‌‌های دموکرات‌‌ها رخنه کرده است که در تابستان۲۰۲۰ با طرح‌هایی چون جنبشی برای کاهش بودجه پلیس، لغو قوانین مهاجرتی و طرد سرمایه‌‌داری به اوج خود رسید. اگر دموکرات‌‌ها با افراطی‌‌ترین ایده‌هایشان معرفی شوند، برگ برنده‌‌ای در جنگ فرهنگی به دست حزب مخالف خواهند داد که هنوز نتوانسته خود را از سمی که دونالد ترامپ را برای مقام ریاست‌جمهوری نامناسب می‌‌کند، پاک کند.

دموکرات‌‌ها شروع به اصلاح این موضوع کرده‌‌اند؛ ولی به کندی پیش می‌‌روند. این مساله می‌‌تواند به این دلیل باشد که برخی از آنها مشکلات را به گردن دیگران می‌‌اندازند؛ مانند زمانی که کاخ سفید برای افزایش قیمت‌‌ها انگشت خود را به سمت ولادیمیر پوتین می‌‌گیرد یا بدبینی که میان سیاستمداران جمهوری‌‌خواه و رسانه‌های محافظه‌‌کار وجود دارد. حزب دموکرات باید افسانه‌هایی را که به آرمان‌‌گرایان قدرت می‌‌دهد، کنار بزند.

یکی اینکه ائتلاف رنگین کمانی از رای‌دهندگان ناراضی و ترقی‌‌خواه تنها در انتظار سازمان‌دهی برای ایجاد یک انقلاب اجتماعی است. درحالی‌‌که حقیقت این است که کسانی که رای نمی‌‌دهند از لحاظ سیاسی بی‌تفاوت هستند و زیاد لیبرال نیستند. برخی از رای‌‌دهندگان سیاه‌‌پوست، اسپانیایی‌تبار و طبقه کارگر ممکن است به یکدیگر به‌عنوان رقیب نگاه کنند یا دیدگاه‌های محافظه‌‌کارانه‌‌ای درباره نژاد، مهاجرت و جرم داشته باشند.

افسانه دیگر این است که پیروزی بر رای‌‌دهندگان میانه‌‌رو ضرورتی ندارد؛ چراکه بخت دموکرات‌‌ها با اصلاحات ساختاری عمده در دموکراسی آمریکا نجات خواهد یافت. قانون اساسی، مجلس سنا و کالج انتخاباتی را به سمت مناطق روستایی آمریکا متمایل می‌‌کند و از دموکرات‌‌ها دور می‌‌کند. برخی از اعضای حزب رویای استفاده از اکثریت کنگره را برای تغییر نمایندگی در واشنگتن به سمت آرای عمومی از طریق اضافه کردن ایالت‌‌ها به اتحادیه، اصلاح قانون اساسی یا پر کردن دادگاه عالی در سر می‌پرورانند. با این وجود حتی در زمانی بهتر هم شانس کمی برای اتفاق افتادن آن وجود دارد.

بزرگ‌ترین افسانه اما این است که مواضع ترقی‌‌خواهانه حزب پایه‌ها را تقویت می‌‌کند و تنها برای طرف مقابل ناخوشایند است؛ اما انتخابات۲۰۲۱ فرمانداری در ویرجینیا را در نظر بگیرید. پس از رای دادن به نفع بایدن در ۲۰۲۰، رای‌دهندگان یک جمهوری‌‌خواه را انتخاب کردند که شعار انتخاباتی او حذف «نظریه انتقادی نژاد» از مدارس آمریکا بود.

خبر خوب اما این است که دموکرات‌‌ها از اوج ترقی‌‌خواهی بازگشته‌‌اند. سال گذشته مینیاپولیس رفراندوم برای کاهش بودجه پلیس را شکست داد و نیویورک یک رئیس پلیس سابق را به‌عنوان شهردار انتخاب کرد.همه این دلایل از سوی رای‌دهندگان غیرسفیدپوست حمایت شدند که شامل آمریکایی‌‌های آفریقایی‌تبار در مینیاپولیس هم می‌‌شود. دموکرات‌‌های برجسته‌‌ای که در ایالت‌‌های عرصه رقابت فعالیت می‌‌کنند نیز از لفاظی‌‌هایی که در ۲۰۲۰ حزب را شیفته کرده بود، دوری می‌‌کنند.

با این وجود، دموکرات‌‌ها باید سریع‌تر حرکت کنند. بعضی اوقات به نظر می‌‌رسد جو بایدن با نکات ظریف خود را از بدترین نظرات حزبش جدا می‌‌کند. او باید در دفاع از ایده‌هایی که غیر بحث برانگیز بوده‌‌اند رساتر و واضح‌‌تر باشد. افزایش جرم غیرقابل قبول است و برای مهار آن به نیروی پلیس نیاز است. مهاجرت قانونی بهتر از نوع غیرقانونی آن است و مرزها باید امن نگه داشته شوند. مطالعه نژادپرستی به برنامه درسی مدارس تعلق دارد؛ درحالی‌‌که عدالت اجتماعی این‌طور نیست. برای دموکرات‌‌ها افسوس خوردن از اطلاعات ناکافی جمهوری خواهان کافی نیست، آنها باید با این مساله مواجه شوند که خود در بند افراط و تفریط خودشان هستند.

حرکت به سمت میانه‌‌روی نه تنها یک تاکتیک سیاسی زیرکانه است، بلکه می‌‌تواند آغازی برای درمان دموکراسی آمریکایی باشد. خطرات نمی‌‌توانند از این بیشتر باشند. حزب جمهوری‌‌خواه تسلیم تحقیر ترامپ برای حاکمیت قانون و نتیجه واقعی انتخابات شده است. تا زمانی که رئیس‌جمهور سابق برای پس گرفتن شغل خود در ۲۰۲۴ تلاش خواهد کرد، بازگشت جمهوری‌خواهان چیزی جز شکست در انتخابات نخواهد بود و این مساله به نوبه خود مستلزم پایان روشن‌‌تری بر انحراف ایدئولوژیکی است که دموکرات‌‌ها را به خطر می‌اندازد. ایستادگی در مقابل آرمان‌گرایان چپ مستلزم ایستادگی است؛ ولی اگر رئیس‌جمهور آمریکا به راستی می‌خواهد روح ملت خود را نجات دهد، باید با روح حزب خود شروع کند.