تعدادی از مقام های قدیمی باقی‌مانده عبارتند از: ترکیبی از چهره‌های چپ و راست که نشانه‌ای است از اینکه مکرون خواهان ثبات بود آن هم با تعداد کمتری از افراد تازه‌کار سیاسی نسبت به سال۲۰۱۷. «کاترین کولونا» سفیر فرانسه در لندن، به‌عنوان وزیر خارجه جدید این کشور معرفی شد. او دومین زن در تاریخ این کشور است که این سمت را برعهده می‌گیرد. او جایگزین «جان ایو لودریان» می‌شود که از سال۲۰۱۷ وزیر خارجه فرانسه بود. وزیر خارجه جدید، مقام باتجربه‌ای است که قبلا سمت‌های متعددی را در حوزه سیاست خارجی و امور بین‌الملل داشته است؛ وزیر امور اروپایی و سخنگوی دولت در دوره ریاست‌جمهوری ژاک شیراک (بین سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۴) از این جمله است. وی از سال۲۰۱۹ تاکنون به‌عنوان سفیر فرانسه در لندن فعالیت می‌کرد. همچنین نماینده فرانسه در یونسکو (۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰)، سفیر فرانسه در ایتالیا و سن مرینو (۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷) و نماینده فرانسه در سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه (۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹) از جمله سوابق اوست.

همچنین وزیر دفاع فرانسه هم تغییر کرد و وزیر سابق ماوراالبحار یعنی «سپاستین لیکورنو» جانشین «فلورانس پارلی» شد. این وزارتخانه مسوولیت اداره مناطقی را در دست دارد که دور از کشور فرانسه یعنی در دیگر قاره‌ها و اقیانوس‌ها، تحت حاکمیت این کشور اداره می‌شوند. برای وزارت علوم هم یک دانشگاهی مشهور به نام «پاپ ندیای» انتخاب شد تا جانشین یک راست‌گرا (جان میشل پلانکیه) شود. وزیر جدید کارشناس تاریخ استعماری و روابط نژادی است. رئیس جمهور فرانسه چهره‌هایی از احزاب مخالف را نیز در کابینه خود دارد. او «دامیان اباد» از حزب جمهوری‌خواهان را به‌عنوان وزیر همبستگی، حکمرانی محلی و معلولان منصوب کرد. وزیران اقتصاد و کشور در سمت‌های خود ابقا شدند. به نوشته نیویورک‌تایمز «برونو لومر»، یکی از مدافعان مکرون در دوره اول که از سال۲۰۱۷ وزیر اقتصاد و دارایی بود، در سمت خود ابقا شد. «جرالد دارونین»، وزیر کشور سرسخت که به نمادی از تغییر جهت مکرون به راست در موضوعاتی مانند امنیت و مهاجرت تبدیل شده بود نیز در مقام خود ابقا شد. بسیاری از وزرا از یک مقام به مقام دیگری منتقل شدند.

یکی از واضح‌‌ترین تغییرات مربوط به وزارت آموزش و پرورش بود؛ جایی که ژان میشل بلانکر - که در طول سال‌های حضورش در آنجا با صدای بلند استدلال می‌‌کرد که مفاهیم آمریکایی درباره نژاد، جنسیت، پسا استعمار و «ووکیسم» در حال متلاشی کردن فرانسه است- با «پپ اندایه» جایگزین شد. اندایه یک دانشگاهی برجسته با تبار سنگالی – فرانسوی است که چندین سال در ایالات متحده تحصیل کرد و تلاش‌هایی را برای ایجاد مطالعات سیاه‌پوستان به‌عنوان یک رشته در فرانسه رهبری کرد. او در سخنرانی خود در این وزارتخانه، خود را محصول ناب شایسته سالاری نامید؛ اما راست افراطی به سرعت به او حمله کرد. مارین لوپن که در این انتخابات باز هم بازنده شد اندایه را سخت مورد حمله قرار داد و گفت: انتخاب او «آخرین سنگر ساختارشکنی در فرانسه بود.» در مقابل، ژان لوک ملانشون، رهبر جنبش چپ افراطی فرانسه با عنوان «فرانسه تسلیم ناپذیر» از اندایه به‌عنوان یک «روشنفکر بزرگ» تمجید کرد. در هر حال مکرون می‌گوید در دور دوم بیشتر بر مسائل عدالت اجتماعی و مسائل زیست محیطی متمرکز خواهد بود.