اگرچه احزاب اپوزیسیون فقط با هدف برکناری اوربان متحد شده‌اند و هیچ نقطه اشتراک دیگری ندارند، اما همین اتحاد هم توانسته اوربان را با چالش بزرگی از سال۲۰۱۰ به این سو مواجه کند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد اتحاد اپوزیسیون از توان شکست دادن اوربان برخوردار است. به نوشته گزارشگر الجزیره، اوربان که دهه گذشته را در قدرت بود و به‌دلیل اکثریت قاطع توانسته بود برخی قوانین اساسی را تغییر دهد، نظام انتخاباتی را ناخواسته به کام فیدز اصلاح کرد. برآوردها حاکی از آن است که اتحاد برای مجارستان برای کسب اکثریت ۱۹۹ کرسی مجلس ملی، به اختلاف ۶امتیازی نیاز دارد. نگرانی گسترده‌ای وجود دارد مبنی بر اینکه اوربان شرافتمندانه بازی نکند و در حقیقت بازی را بر هم بزند و به تقلب متوسل شود. سازمان امنیت و همکاری در اروپا (OSCE) رسالت تمام‌عیار نظارتی را در مجارستان در پیش گرفته است که به نوشته الجزیره «بی‌سابقه‌ترین رویداد برای یک کشور عضو اتحادیه اروپا است». دلیل آن هم احتمال تقلب مطرح شده است. در هر حال، هم اکنون فیدز ۳۹درصد آرا و اپوزیسیون ۳۶درصد آرا را دارند و یک‌پنجم از رای‌‌دهندگان نیز هنوز تصمیم نگرفتند به کدام‌یک رای بدهند. «پیتر مارکی زای» رهبر ۴۹ ساله اپوزیسیون این روند رای‌‌گیری را یک انتخاب بین غرب و شرق برای مردم مجارستان می‌‌داند. وی مدعی شد، اوربان کشور را به سمت روسیه سوق داده، حقوق دموکراتیک را از بین برده و مجارستان را از اتحادیه اروپا که به آن تعلق دارد، دور کرده است. انتخابات ساعت ۱۷ یکشنبه به وقت محلی به پایان رسید. «اندرو هیگینز» و «بنیامین نوواک» هم در گزارش ۲ آوریل برای نیویورک‌تایمز نوشتند، بنای یادبود بلندی که در میدان نبرد، جایی که ارتش امپراتوری روسیه نیروهای مجارستانی را شکست داد، برپا شده است یادآور عزای مجارها برای پیروزی روسیه در سال۱۸۴۹ بر «مدافعان شجاع وطن» است. این یک یادآوری است که نشان می‌دهد چگونه، برای قرن‌ها، روان مجارستان با شبح تسلط روسیه شکل گرفته و زخمی شده است. «گیورگی میرو» استاد تاریخ در دبرسن، شهری مجارستانی در نزدیکی مرز با اوکراین که نبرد در آن رخ داد، می‌گوید: «ترس دائمی از روسیه وجود داشته است.» اما در زمان نخست‌وزیری ویکتور اوربان، این ترس به آغوشی قابل اعتماد تبدیل شده است.

اوربان، یک مشت‌زن سیاسی است که از سرپیچی از آنچه به‌عنوان کنوانسیون‌‌های لیبرالی نامیده می‌شود و وی آن را تحقیر می‌‌کند، لذت می‌‌برد و سال‌ها به روسیه به عنوان منبع قابل اعتماد انرژی و رئیس‌‌جمهور آن، ولادیمیر پوتین، به عنوان چراغی از ناسیونالیسم جدی و رهبری تنومند نگاه کرده است. اوربان به شکل ملایم‌تری از خفقان کرملین بر رسانه‌ها و سیستم تک‌حزبی آن روی آورده است. در میان عذاب‌‌هایی که در ۶هفته گذشته از سوی مسکو بر اوکراین تحمیل شده است، موضع اوربان بسیاری را در مجارستان و فراتر از آن عصبانی کرده است که چرا کشوری با چنین تجربه طولانی و دردناکی از تجاوز روسیه می‌‌تواند تا این حد از بقیه اروپا جدا شود. اوربان در مواجهه با انتخابات روز یکشنبه در برابر مخالفان متحد و غیرعادی، خود را صلح‌‌جوی بی‌‌طرف معرفی کرد که نمی‌‌خواهد با ارسال سلاح به اوکراین به جنگ دامن بزند یا با اعمال ممنوعیت بر واردات نفت روسیه به منافع مجارستان آسیب برساند. پروفسور میرو با یادآوری اینکه سربازان روسی نه تنها شورش مجارستان در سال‌های ۱۸۴۸-۱۸۴۹ علیه حکومت امپراتوری اتریش را سرکوب کردند، بلکه شورش ضد کمونیستی را در سال ۱۹۵۶ نیز سرکوب کردند، می‌گوید: «به‌عنوان یک مورخ، شگفت‌زده و شوکه شده‌ام.»  اوربان در یک سخنرانی در بوداپست در ۱۵ مارس- روز تعطیلی ملی به مناسبت آغاز شورش ۱۸۴۸- آنچه را که معمولا یک مناسبت رسمی است به یک گردهمایی انتخاباتی تبدیل کرد که شامل دعوت به مبارزه علیه ارزش‌های لیبرال و همبستگی غرب علیه روسیه بر سر اوکراین می‌شد. او متعهد شد از منافع ملی مجارستان در برابر منافع رقیب روسیه، اوکراین، ایالات متحده و اتحادیه اروپا محافظت کند. وی بدون اشاره به تهاجم روسیه گفت: «ما باید با آرامش و شجاعت منافع خود را نمایندگی کنیم.» ولادیمیر زلنسکی، رئیس‌‌جمهور اوکراین در یک سخنرانی روز یکشنبه از اوربان خواست که رابطه با مسکو را کنار بگذارد و در مخالفت با جنگ به بقیه اروپا ملحق شود. زلنسکی گفت: «اگر جنگ است، پس من آن را جنگ می‌نامم، نه «عملیات ویژه». اگر این تهدیدی برای کل اروپا است، من آن را تهدیدی برای کل اروپا می‌نامم.» زلنسکی افزود: «به این می‌گویند صداقتی که اوربان فاقد آن است.» اوربان حمله نظامی روسیه را که دولت او آن را «تجاوز» توصیف می‌کند، تحسین کرده است. اما او نه از پوتین انتقاد کرده و نه به لهستان، بریتانیا، آلمان و دیگر کشورهای اروپایی برای کمک به اوکراین برای دفاع از خود پیوسته است.

اخبار مرتبط