سازمان ملل هشدار داد
کابوس قحطی و گرسنگی در لبنان
سازمان ملل برآورد می‌کند که ۷۸درصد از لبنانی‌ها زیر خط فقر زندگی می‌کنند -حدود ۳میلیون نفر- و ۳۶درصد از مردم این کشور هم با فقر شدید دست و پنجه نرم می‌کنند. به گفته سازمان ملل، تقریبا یک‌چهارم مردم نتوانسته‌اند نیازهای غذایی خود را تا پایان سال گذشته تامین کنند. رشدی در ادامه گفت: «گرسنگی برای هزاران نفر به یک واقعیت فزاینده تبدیل شده است.» وی افزود: «امروز برآورد می‌کنیم بیش از یک میلیون لبنانی برای تامین نیازهای اساسی خود از جمله غذا به کمک نیاز دارند.»
جامعه بین‌المللی بارها از لبنان خواسته است تا اقتصاد خود را به‌ویژه با پایان دادن به هزینه‌های بیهوده و فساد و تجدید ساختار در بخش غیرموثر انرژی، اصلاح کند. آنها همچنین خواستار بازرسی‌های قانونی از بانک مرکزی شده‌اند. رشا ابوضرغام، سخنگوی برنامه جهانی غذا به الجزیره گفت: ما قبلا چنین نیازهای رو به رشدی را در بین مردم لبنان مشاهده نکرده بودیم. این سازمان در حال حاضر از هر چهار نفر به یک نفر در کشور کمک غذایی می‌کند و تقاضا برای کمک‌های غذایی به بالاترین حد خود رسیده است.» وی افزود: «ما متاسفانه اکنون بزرگ‌ترین آژانس [سازمان ملل] در لبنان هستیم.»
در پی بحران اقتصادی لبنان طی دو سال گذشته، پوند لبنان ۹۰درصد ارزش خود را در برابر دلار از دست داده است. قدرت خرید میلیون‌ها نفر همزمان با مسدود شدن حساب‌های پس‌انداز آنها در بانک‌های ورشکسته لبنان، به‌دلیل بی‌ارزش شدن پولشان در این کشور، کاهش یافته است. بحران سوخت بسیاری را در لبنان در چند ماه گذشته فلج کرده و باعث قطعی وسیع برق شده و حتی اختلالاتی در کارکرد بیمارستان‌ها به‌وجود آورده است.
داروهای نجات‌بخش در قفسه داروخانه‌ها از جمله درمان سرطان نیست شده است. در صورت استطاعت، خانواده‌ها مجبورند بیشتر دست در جیب خود کنند تا آنها را با نرخ‌های بی‌سابقه از طریق بازار سیاه خریداری کنند. رشدی می‌گوید: «بحران دارو در لبنان مانند صدور حکم اعدام است.»
نجیب میقاتی، نخست‌وزیر لبنان که دولت او به تازگی تشکیل شده، اولین دولت این کشور در ۱۳ ماه گذشته بوده که توانسته است به سرانجام برسد. او وعده داده است که اصلاحات را سریع انجام دهد و مذاکرات را با صندوق بین‌المللی پول برای برنامه نجات از سر گیرد و راه را برای بهبود اقتصادی هموار کند. اما رشدی بر این باور است که سرنوشت لبنان با اراده سیاسی برای احیای اقتصاد این کشور گره خورده است و مداخلات بشردوستانه راه‌حل آن نیست. او می‌گوید: «مراد از اقدامات بشردوستانه، برنامه‌های کوتاه‌مدت، موقت و ناپایدار است. این به معنای حل علل اصلی و محرک‌های بحران این کشور نیست.» بر اساس برنامه واکنش اضطراری سازمان ملل متحد به لبنان در سال آینده، قرار است که ۳۸۳میلیون دلار برای پوشش نیازهای حدود ۱/ ۱میلیون نفر اخصاص یابد. برنامه‌های واکنش اضطراری سازمان ملل شامل مجموعه‌ای از جمله امنیت غذایی، آموزش، مراقبت‌های بهداشتی، درمانی و مراقبت از کودکان است. رشدی در ادامه با ارائه جزئیات بیشتر درباره کمک‌های انسان‌دوستانه سازمان ملل تصریح کرد: «طرح شامل امدادرسانی سوخت است تا نهادهای انسانی، نهادهای بهداشتی و آب و فاضلاب بتوانند به کار خود ادامه دهند. این طرح شامل کمک‌های غذایی و نقدی به حدود ۵۰۰هزار نفر، بهبود دسترسی به حدود ۲۵۰هزار تن به نظارت بهداشتی، تامین لوازم حفاظت در برابر کرونا و تامین مکملات غذایی برای حدود ۴۰۰ هزار کودک و مادر است.» رشدی اما می‌گوید: «مردم مقاوم لبنان اکنون از تاب‌آوری، از مشکلات سختی که زندگی به آنها تحمیل می‌کند، خسته شده‌اند. آنها فقط می‌خواهند که یک زندگی عزتمندانه داشته باشند.»
