مرکل وارد گود انتخابات شد
ماموریت برای نجات لاشت
حزب دموکرات مسیحی بزرگ‌ترین حزب سیاسی آلمان است و برای چندین دهه غالب‌ترین نیروی سیاسی این کشور بوده است. به‌رغم وضعیت فعلی آنها که در رده دوم قرار دارند، اما شهرت آنها رقم زدن پیروزی در روزهای منتهی به انتخابات است و همین امر آرمین لاشت را امیدوار نگه می‌دارد. حزب سبزها در این رقابت‌ها به شکل غیرمنتظره‌ای در رده سوم قرار دارند. این در شرایطی است که سوسیال دموکرات‌ها در حال اجرای یکی از قوی‌ترین نمایش‌های انتخاباتی خود در سال‌های اخیر هستند. آنها با شعارهای معروف پیشروها از جمله افزایش دستمزدها و ساخت مسکن‌های مقرون به صرفه، در حال خودنمایی هستند. اولاف شولتز، نامزد اصلی آنها، خود را به‌عنوان بهترین فرد برای جانشینی مرکل می‌داند.
آندره‌آ رومله، رئیس دانشکده حکمرانی در دانشگاه هرتی در برلین می‌گوید: «سوسیال دموکرات‌ها بازگشته‌اند.» سال‌ها بود که سوسیال دموکرات‌ها شریک کوچک فراموش‌شده در دولت بودند و مرکل اغلب موفق شده بود از ایده‌هایی که در واقع آنها مطرح کرده‌اند، مانند افزایش حداقل دستمزد ملی و اجازه ازدواج همجنس‌گرایان به سود حزب خود استفاده کند. رومله می‌افزاید: «در این انتخابات حزب سوسیال‌دموکرات موفق شده است درباره دستاوردهای خود در دوران دولت مرکل صحبت کند و از آنها اعتبار کسب کند.»
فقدان روایت قوی از عملکرد، یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی است که لاشت را که فرماندار نوردراین-وستفالن و رهبر اتحادیه دموکراتیک مسیحی است، آزار می‌دهد. مبارزات انتخاباتی وی با اشتباهاتی سهوی همراه بوده است که منتقدان را وادار به زیر سوال بردن، حرفه‌ای بودن و توانایی رهبری وی کرده است.
هفته گذشته او بار دیگر مورد انتقاد قرار گرفت.او روز سه‌شنبه ویدئوی جدیدی از کمپین خود را منتشر کرد که در آن مشاهده می‌شود در تلاش است تا با آرامش با یک معترض معروف ضد واکسن برخورد کند. لاشت امیدوار بود که این آگهی انتخاباتی به سود او تمام شود و از وی به‌عنوان فردی با مهارت‌های دیپلماتیک یاد شود، در عوض این آگهی به ضرر لاشت تمام شد؛ چرا که چند روز بعد فیلمی منتشر شد که در آن یکی از انکارکنندگان ویروس کرونا در پمپ بنزین به متصدی آن به‌دلیل جر و بحث بر سر ماسک زدن، شلیک کرد و او را کشت.
لاشت در در میدان قدیمی بازار در ساحل دریای بالتیک، زمانی که به یاد آن قربانی سخنرانی کرد، با سوت و اعتراض ضدواکسنی‌ها روبه‌رو شد و این امر نشان می‌دهد که اوضاع حزبش و خودش پیچیده‌تر از قبل شده است. وی در این سخنرانی گفت: «ما این خشونت‌ها را نمی‌خواهیم.» اما نه این محکوم کردنش نه قول برای بالا بردن امنیت در کشورش مانع از خاموش شدن سر و صداها نشد و نکته اینکه او نتوانست صدای خود را بالاتر از معترضان ببرد و صدایش در هیاهوی معترضان گم شد. این تجمع که قرار بود به سود لاشت تمام شود، اما به ضررش شد و تبدیل به آخرین نمایش پرشکوه از زندگی آنگلا مرکل شد که خارج از توانش آلمان را از نوامبر سال ۲۰۰۵ رهبری کرد و تاثیر عمیقی بر زندگی آلمانی‌ها و اروپایی‌ها گذاشت.
