سفر الکاظمی به واشنگتن

مقام‌های آمریکایی گفتند که محتمل است ایالات متحده درخواست الکاظمی را برآورده سازد و احتمالا روز دوشنبه (امروز ۴ مردادماه) تاریخی را برای خروج نیروهای رزمی آمریکا تا پایان سال از عراق تعیین کند. پنتاگون و دیگر مقام‌های دولتی می‌گویند که با حذف تعداد کم اما نامشخصی از ۲۵۰۰ نیروی آمریکایی که در حال حاضر در عراق مستقر هستند و با بازتعریف نقش سایر نیروها، به این هدف دست خواهند یافت. «جین عراف» و «اریک اشمیت» در گزارش ۲۴جولای برای نیویورک تایمز نوشتند، الکاظمی برای جلب رضایت جناح‌های ضد آمریکایی در عراق می‌خواهد یک جایزه سیاسی را با خود به کشورش ببرد و در عین حال، تلاش دارد نیروهای موافق حضور آمریکا را هم خوشحال سازد و به آنها بگوید که کل نیروهای آمریکایی خارج نخواهند شد.

یک مقام ارشد و مطلع آمریکایی که با این مباحث آشناست، می‌گوید: «نیروهای ارتش آمریکا هیچ نقش رزمی تا پایان سال در عراق نخواهند داشت. ما پیش‌بینی می‌کنیم که تنها تعداد معدودی نیرو با این نقش بمانند.» آنچه به نظر می‌رسد که نمایش دیپلماتیک باشد همانا آخرین تلاش‌های الکاظمی برای ایجاد توازن میان نیازها و خواسته‌های دو متحد نزدیک عراق است: آمریکا و ایران. از سوی دیگر، برخی گروه‌های شبه نظامی در عراق خواستار خروج آمریکا هستند؛ در حالی که مقام‌های عراقی بر این باورند که همچنان به کمک نیروهای آمریکایی نیاز دارند. دولت بایدن هم در حال دست و پنجه نرم کردن با این حقیقت است که چگونه پس از ۱۸ سال حضور آمریکا، عراق می‌رود که به کشوری تحت کنترل شبه نظامیان تبدیل شود. از سوی دیگر، این پرسش برای آمریکایی‌ها مطرح است که نظام سیاسی فاسد این کشور چگونه نهادهای دولتی را در آستانه ورشکستگی و فروپاشی قرار داده است.

به نوشته «عراف- اشمیت»، دولت الکاظمی همراه با تنی چند از مقام‌های نظامی ارشد عراقی در خفا مدافع حضور ۲۵۰۰ نیروی آمریکایی در عراق در قالب فعلی هستند. اما ترور دو فرمانده ارشد عراقی و ایرانی در سال ۲۰۲۰ در عراق باعث شد حضور فعلی آمریکا به لحاظ سیاسی غیرممکن شود و در آمریکا هم به لحاظ سیاسی نامطلوب تلقی شود. پس از این حمله پهپادی، پارلمان عراق خواستار خروج نیروهای آمریکایی شد؛ اقدامی که البته غیرالزام‌آور بود اما این حمله پهپادی در سال ۲۰۲۰ و در دولت ترامپ اکنون دامن‌گیر آمریکاست. خروج نیروهای آمریکایی یک پیام قدرتمند به سیاستمدارانی می‌فرستد که خواهان حضور در قدرت هستند؛ به این معنا که ماندگاری این سیاستمداران در قدرت منوط به خروج آمریکا از عراق است. الکاظمی که دو سال است به قدرت رسیده است نتوانسته آن‌گونه که باید از پس پاندمی کرونا برآید. او در محدود کردن شبه نظامیان هم موفقیت چندانی نداشته است و به نوشته گزارشگران نیویورک تایمز، «دستاوردهای اندکی» هم داشته است. مشاوران او می‌گویند اگر الکاظمی زمان بیشتری داشته باشد نه تنها می‌تواند شبه نظامیان را سر جای خود بنشاند بلکه می‌تواند فساد را قطع و قاتلان معترضان غیرمسلح عراقی و کنشگران را هم دستگیر کند. به نوشته «عراف- اشمیت»، بیشتر این یگان‌ها و واحدهای شبه نظامی در سال ۲۰۱۴ و در لبیک به درخواست مرجعیت شیعه برای مقابله با داعش شکل گرفتند. این نیروها بعدها در ارتش عراق جذب شدند و به جزئی از نیروهای مسلح رسمی تبدیل شدند، اما برخی از این واحدها حرف شنوی چندانی از دولت نداشته و فقط به لحاظ اسمی زیر نظر دولت هستند. اعلام نظر دولت آمریکا طی امروز دوشنبه در حالی است که ایالات متحده به روزهای پایان حضور خود در افغانستان نزدیک می‌شود. اوباما در سال ۲۰۱۱ بخشی از نیروهای آمریکایی را خارج کرد و برخی هم زیر نظر سفارت آمریکا در عراق باقی ماندند.