به نوشته رویترز، اعضای گروه‌های قومی، شعرا و کارکنان حمل و نقل هم در میان کسانی بودند که به خیابان‌ها آمده و خواستار پایان حاکمیت نظامی در کشور و آزادی «آنگ‌سان‌سوچی» شده بودند. این تظاهرات هیچ نشانه‌ای از خاموش شدن در خود ندارد و معترضان به تمام وعده‌های هونتاهای نظامی بدبین هستند.  یکی از معترضان که یک زن جوان بود روز جمعه و پس از اصابت گلوله از سوی پلیس در جریان اعتراضات در «نایپیداو»» درگذشت؛ این نخستین تلفات در میان معترضان محسوب می‌شود. دیروز نیز جوانان میانمار در «یانگون» دست به اعتراض زده و در محلی که این زن جوان کشته شد، گل قرار دادند. در شهر «ماندالای» هم پلیس مبادرت به تیراندازی به سوی معترضان کرد و یک نفر جراحت سطحی برداشت و تصاویر آن در فضای مجازی منتشر شد. یکی از سخنگوهای وزارت خارجه آمریکا نیز اعلام کرد، واشنگتن بابت مرگ این زن جوان اظهار ناراحتی و استفاده از زور را علیه معترضان محکوم کرد. ارتش میانمار هم درگذشت این زن را تایید کرد. ارتش همچنین اعلام کرد که یک نیروی پلیس هم به دلیل جراحات وارده از سوی معترضان کشته شد. معترضان خواستار احیای دولت منتخب، آزادی آنگ‌سان‌سوچی، رهبر دوفاکتوی میانمار و سایرین و لغو قانون اساسی ۲۰۰۸ شده‌اند که در دوران هونتاهای قبلی تدوین شد و به ارتش نقش گسترده‌ای را در سیاست می‌دهد. «که جونگ»، رهبر جوانان اقلیت ناگا و سازمان‌دهنده اعتراضات دیروز در یانگون، گفت: «معترضان خواستار یک سیستم فدرال هستند. ما نمی‌توانیم با دیکتاتوری یک کشور فدرال داشته باشیم. ما نمی‌توانیم هونتاها را بپذیریم.» وی ادامه داد:‌«برخی از احزاب اقلیت به جنبش خود علیه کودتا پایبند نیستند و علت آن هم بازتاب ناکامی آنگ‌سان‌سوچی در ایجاد ائتلاف با احزاب سیاسی اقلیت است. با این حال‌، ما باید این مبارزه را ببریم. ما در کنار مردم هستیم. ما تا پایان این دیکتاتوری به مبارزه ادامه می‌دهیم.» با وجود آنکه اعتراضات کنونی در میانمار بسیار صلح‌آمیزتر از اعتراضات قبلی بوده، اما پلیس برای متفرق کردن معترضان چندین بار از شلیک گلوله‌های پلاستیکی، آب‌های پرفشار و منجنیق استفاده کرد. همچنین علاوه بر اعتراضات، نافرمانی مدنی نیز بسیاری از بخش‌های دولت را فلج کرده است.

رویترز در بخش دیگری از گزارش خود افزود که معترضان در واکنش به مرگ آن زن جوان معترض می‌گفتند: «ناراحتی از مرگ یک چیز است اما ما باید شجاعت تداوم اعتراض برای احقاق حقوق او و بسیاری دیگر مانند او را داشته باشیم.» یک دانشجوی معترض به نام «خین ماو ماو او» فریاد می‌زد:«ما ۱۰۰ آدم شجاع می‌خواهیم تا بایستند و نگذارند جای این زن خالی شود.» انگلیس، آمریکا، کانادا و نیوزیلند نیز تحریم‌هایی را علیه میانمار وضع کرده‌اند که بیشتر علیه رهبران نظامی است و شامل ممنوعیت سفر و مسدود‌سازی اموال آنهاست. ژاپن و هند نیز با پیوستن به کشورهای غربی خواستار برقراری سریع دموکراسی در میانمار شده‌اند. به نوشته رویترز، اقلیت‌ها همواره تجربه طغیان و شورش را داشته‌اند و از فردای استقلال میانمار از بریتانیا همواره خواستار استقلال بوده‌اند اما نکته جالب در تظاهرات شنبه حضور همین اقلیت‌ها در تظاهرات مردمی بود. ارتش در واکنش به درخواست‌های اقلیت همواره خود را تنها نهادی که از ظرفیت حفظ وحدت ملی برخوردار است، جا زده است. سوچی (هم همچون ژنرال‌ها) خود از اکثریت است. دولت او فرآیند صلح با گروه‌های شورشی را به پیش برد اما در مواجهه با وضعیت اقلیت روهینگیایی با انتقادات گسترده بین‌المللی روبه‌رو شد. حدود ۷۰۰ هزار نفر از این روهینگیایی‌ها در سرکوب مرگبار سال ۲۰۱۷ این کشور را ترک کردند و به کشورهای همسایه رفتند. انفعال سوچی در این زمینه به قدری بود که سخن از پس گرفته شدن جایزه صلح نوبل از او به میان آمد. با این حال، به نظر می‌رسد بسیاری از شهرهای میانمار دیروز محل تظاهرات مردم و زد و خورد آنها با پلیس بود.