دولت بایدن در موقعیت انجام مسوولیتهای جهانی اش نیست
دل نگرانیهای اروپا از عصر بایدن
به نوشته روزنامه نیویورکتایمز، کشورهای اروپایی، با وجود مشکلات عدیده و شیوع پاندمی، نیاز جو بایدن را در تمرکز اولیهاش در باب مسائل داخلی از جمله واکسیناسیون، اشتغال، مبارزه با افراطیون راستگرا و جامعه دو قطبی شده آمریکا به ویژه پس از حمله به کاپیتول هیل را درک میکنند.
مشکلات جهانی در دوره ترامپ سریعتر شده است و اروپا نمیتواند منافع و برنامه کاری خود را حتی بهرغم میل دوباره به اتحاد جدید کنار بگذارد. برونو لومیر، وزیر دارایی و اقتصاد فرانسه در این باره میگوید: «این فقط دیدگاه فرانسه نیست، بلکه یک اجماع فزاینده در اروپا است.» لومیر تصریح کرد: بهرغم علاقه بایدن به یک رابطه سالم بین دو سوی اقیانوس آتلانتیک، آینده آمریکا اما اکنون کمتر قابلپیشبینی و قابل اعتماد است.
این نگرانی عمیقتر وجود دارد که بایدن با مجموعهای از بحرانها روبهرو باشد که حل آنها زمانبر است و در مورد برخی از آنها هیچ راهحلی وجود ندارد. لومیر میگوید: «رهبران اروپایی نسبت به وقایع کاپیتولهیل بسیار مبهوت ماندند و با تماشای آن و مشاهده شورشها در بسیاری از شهرهای ایالاتمتحده، حالا ترس از خطر تجزیه آمریکا دارند و دولت آمریکا هم در موقعیتی نیست که بتواند مسوولیتهای جهانیاش را از سر بگیرد.» لومیر تصریح میکند: «اتحادیه اروپا و کشورهای اروپایی یک انتخاب استراتژیک دارند؛ یا منتظر ایالاتمتحده بمانند و دولت بایدن تصمیم بگیرد، یا اینکه راسا ادامه دهند.» وزیر دارایی فرانسه اینگونه ادامه میدهد: «ما باید به مبارزه با تغییرات آب و هوایی، ایجاد صنایع جدید، نوآوری و زمینهسازی برای قاره اروپای جدید که قویتر و مستقلتر است ادامه دهیم و قادر به افزایش فناوریهای نوآورانه خود است.»
چارلز کوپچان، یکی از مقامات سابق دولت اوباما و عضو ارشد شورای روابط خارجی میگوید: «نگرانی اروپا در مورد مشکلات داخلی ایالاتمتحده قابل درک است و آنها این استدلال را دارند که مشکلات داخلی آمریکا به شدت بر سیاست خارجی آمریکا تاثیرگذار است.»
این مقام سابق دولت اوباما تصریح میکند: «بایدن سیاست خارجی خود را به محاصره مداخلهگرایان معروف لیبرال در آورده است اما اروپاییها این را میفهمند که رئیسجمهور منتخب ایالاتمتحده با یک تهدید اصلی برای امنیت ملی آمریکا روبهرو است و آن نیز خود آمریکاییها هستند. کوپچان میافزاید: «این تهدید وجود دارد که حداقل نیمی از مردم به فرد مقابل رای دادهاند و این خود یک انقلاب است.»
کوپچان تاکید میکند: «بایدن بهعنوان یک سیاستمدار با توجه به انتخابات میاندورهای کنگره، سال اول خود را به حل مشکلاتی مانند بیماری پاندمی، بازگشایی اقتصاد، بیکاری، زیرساختها، مراقبتهای درمانی و محرکهای اقتصادی اختصاص خواهد داد.» او میافزاید: «برای همین زمان و انرژی کمی را به سیاست خارجی معطوف خواهد کرد.»
سوفیا بش و لوئیجی اسکازیری از مرکز اصلاحات اروپا در مقاله جدیدی اذعان کردهاند که بسیاری از اروپاییها میخواهند اصلا فراموش کنند که ریاستجمهوری ترامپ رخ داده است اما این را هم تصریح کردهاند که اروپا دیگر نمیتواند آمریکا را بهعنوان حل مسائل پرسشهای خود در راستای منافعش در نظر بگیرد.
این امر در حوزه دفاعی نیز صادق است و رهبران اروپایی توافق دارند که باید هزینه بیشتری انجام دهند. آنهگرت کرامپ کرانبائر، وزیر دفاع آلمان تاکید میکند که اروپاییها نمیتوانند مانند رهبران اروپای مرکزی و شرقی جایگزینی به جز آمریکا برای تامین امنیت خود در نظر بگیرند. در مقابل امانوئل مکرون، رئیسجمهوری فرانسه و جوزف بورل، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا میگویند اروپاییها نمیتوانند دیگر روی آمریکا حساب باز کنند. به گفته آنها حتی با وجود ناتو، پیروزی بایدن نباید اروپاییان را از هدف خود که همان دفاع مستقل و خودمختاری بیشتر در حوزه مسائل استراتژیک است، دور کند. برای آنها موضوعات منحصر به فردی همچون تروریسم، بیثباتی در آفریقای شمالی و مهاجرت وجود دارد که باید بتوانند بدون اتکا به آمریکا و به تنهایی عمل کنند.