او همچنین مجموعه‌ای از پست‌های خارجی را در اختیار داشته از جمله نماینده سوریه در سازمان ملل. خبرگزاری «سانا» روز پنج‌شنبه ۲۶ نوامبر (۶ آذرماه) نوشت که مقداد پنج‌شنبه ۶ آذرماه در برابر رئیس‌جمهور سوریه سوگند یاد کرد. بشار اسد تأکید کرد، وزارت خارجه نقش مهمی چه از طریق مقابله با جنگ سیاسی و دیپلماتیک و باطل کردن کمپین‌هایی که برای مخدوش کردن وجهه سوریه و فریب دادن افکار عمومی درباره آن و چه از طریق تقویت روابط با کشورهای دوست و هم‌پیمان و گشودن افق‌های جدید همکاری در زمینه‌های مختلف ایفا می‌کند. اسد به اهمیت ارتباط مستمر با اقلیت‌های سوری در کشورهای خارجی و افزایش تلاش‌های وزارت خارجه و تمام نهادهای دولتی با هماهنگی کشورهای دوست برای تسریع بازگشت آوارگان سوری و فراهم کردن شرایط مناسب برای آنها در شهرها و روستاهایشان اشاره کرد.

رویترز هم در گزارش ۲۲ نوامبر در همین رابطه نوشت، رئیس‌جمهور سوریه همچنین بشار الجعفری، نماینده سوریه در سازمان ملل را به‌عنوان معاون وزیر خارجه منصوب کرد. به نوشته این گزارش، مقداد از حامیان سرسخت اسد و از کسانی بود که خواستار برخورد با تظاهرات سال ۲۰۱۱ بود یعنی زمانی که هزاران نفر دست به تظاهرات زده و خواستار کنار زدن خاندان اسد از قدرت شده بودند؛ تظاهراتی که در نهایت جرقه جنگ چند ساله در این کشور را زد. این گزارش همچنین نوشت، مقداد از حامیان سرسخت ایران و روسیه محسوب می‌شود که به بقای اسد در قدرت یاری رساندند. او معتقد است یاری این دو کشور بود که باعث شد سوریه بخش‌های زیادی از سرزمین را از دست مخالفان مسلح خارج کند. به نوشته رویترز، این دیپلمات کهنه کار چهره اصلی ارتباط با نهادهای سازمان ملل و دیگر نهادهای خارجی مستقر در دمشق بود. همچنین مقداد کسی است که به هدایت کمک‌ها در راستای اولویت‌های دولت سوریه نقش مهمی داشت. الجزیره هم در گزارشی نوشت، به جای بشار الجعفری هم «بسام‌الصباغ»، نماینده سوریه در وین، عازم سازمان ملل خواهد شد.

الجزیره همچنین در ادامه گزارش خود نوشت، مقداد ۶۶ ساله، فعالیت خود را از سال ۱۹۹۴ در وزارت خارجه سوریه آغاز کرد و از سال ۲۰۰۶ هم در سمت معاون وزیر خارجه فعالیت داشته است. او همیشه همراه ولید معلم در بسیاری از نشست‌ها و کنفرانس‌ها بود. مقداد دکترای ادبیات انگلیسی از دانشگاه چارلز در پراگ را دارد و در سال ۱۹۵۶ در روستای «غصم‎» در استان جنوبی درعا متولد شد. در سال ۱۹۵۵ وی به نمایندگی سوریه در سازمان ملل پیوست و از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ نماینده دائمی کشورش در سازمان ملل بود و پس از آن به معاونت وزیر خارجه رسید. در می‌۲۰۱۳، مردان مسلح پدر ۸۴ ساله او «ولید مقداد» را ربوده و خواستار آزادی ۴۳ زندانی در ازای آزادی او شدند.

به نوشته الجزیره، مقداد در برهه‌ای وزیر خارجه شده که کشورش به لحاظ بین‌المللی به شدت منزوی شده و بخش‌هایی از این کشور در اشغال مخالفان مسلح و نیروهای خارجی است، هرچند این کشور کوشیده تا روابط خود را با کشورهای حاشیه خلیج فارس عادی سازد. هفت سال پس از تنش در روابط با اعراب، در نهایت در سال ۲۰۱۸ امارات و بحرین سفارت خود را در این کشور بازگشایی کردند. همچنین برای اولین بار از سال ۲۰۱۱، بشار اسد و محمد بن زاید آل نهیان، ولیعهد ابوظبی، در ماه مارس با یکدیگر تلفنی گفت‌وگو کردند. یکی از چهره‌های مهم و حامیان سرسخت اسد «بشار الجعفری» است که در امور دیپلماتیک به فیصل مقداد یاری خواهد رساند. الجعفری از سال ۲۰۰۶ حامی سرسخت دولت اسد بوده و از سال ۲۰۱۱ که بحران در این کشور شروع شد، همواره بر حمایت خود افزوده است. الجعفری هم در سال ۱۹۵۶ متولد شد و با یک همسر ایرانی ازدواج کرد که از قضا ساکن دمشق بود و به نوشته الجزیره، به فرقه علوی‌ها تعلق دارد. الجعفری هم در ادبیات و مترجمی فرانسه تحصیل کرده اما از دانشگاه سوربن دکترای علوم سیاسی دریافت کرد و به انگلیسی و فارسی هم مسلط است.

الجعفری فعالیت خود را در وزارت امور خارجه از سال ۱۹۸۰ آغاز کرد. وی در سال‌های ۱۹۹۷-۱۹۹۸ در سفارت سوریه در فرانسه مشغول به کار بود. این اولین پست دیپلماتیک او در پاریس بود. وی از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۲ نیز کاردار سفارت سوریه در اندونزی بود. از سال ۲۰۰۶ تاکنون نماینده دائم سوریه در سازمان ملل بود. بی‌بی‌سی هم به نقل از وبگاه الشرق الاوسط به نقل از دیپلمات‌های غربی نوشت تصور می‌شود در مقایسه با نامزدان دیگر تصدی پست وزارت امور خارجه، مقداد نزیک‌ترین رابطه را با ایران داشته باشد. این وبگاه می‌افزاید: بشار جعفری و ایمان سوسان (یک مقام دیگر وزارت خارجه) رقیب تصدی این سمت بودند. بنا به گزارش این وبگاه، موضع جعفری به تهران «نزدیک» است و سوسان به روسیه.