این اسناد ادعای پکن درباره داوطلبانه بودن اقامت در اردوگاه‌های مزبور را رد می‌کنند و نشان می‌دهند که ساکنان این اردوگاه‌ها دست‌کم یک سال در آنجا حبس می‌شوند. برآوردها نشان می‌دهد صدها هزار اویغور روانه «اردوگاه‌های تربیتی» شده‌اند. افزون بر این، اسناد محرمانه مزبور نشان می‌دهند که اویغورها به شکلی هدفمند تحت مراقبت هستند و داده‌های آنها در یک بانک اطلاعاتی جمع‌آوری و ثبت می‌شود. این اسناد همچنین فاش می‌کند که چین در خارج از کشور از سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های خود برای جاسوسی از اویغورها استفاده می‌کند. سپس افراد مظنون به هنگام سفر به چین بازداشت می‌شوند. این اسناد نشان می‌دهد استراتژی دولت چین محصور کردن اقلیت‌هایی است که بیشتر آنها مسلمان هستند تا مغز آنها را شست‌وشو داده و حتی کاری کند که زبانی که با آن صحبت می‌کنند را هم فراموش کنند.

اسناد محرمانه جدید در کنار اسناد دولتی دیگری از چین که پیش‌تر توسط روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز منتشر شده بود، تصویر دستگاه عظیم امنیتی چین در سین‌کیانگ را کامل می‌کنند. اسناد افشاشده اخیر نشان می‌دهند که اردوگاه‌های محل نگهداری اویغورها نه اردوگاه‌هایی «داوطلبانه» بلکه بیشتر شبیه زندان‌هایی با انضباط سختگیرانه، نظارت‌های امنیتی شدید، همراه با مجازات‌های پیش‌بینی‌شده و بدون امکان فرار هستند. اسناد محرمانه همچنین نشان می‌دهد در دستورالعمل‌های این اردوگاه‌ها حتی سختگیری‌های شدیدی در مورد نوع رفتار، خوردن، خوابیدن، تماس‌های تلفنی و رفتن به دستشویی در نظر گرفته شده است. همچنین از این اسناد محرمانه برمی‌آید که آزادی بازداشت‌شدگان تنها در گرو تغییر رفتار، زبان و باورهای آنان است. از دیگر روش‌های مورد علاقه پکن در این اردوگاه‌ها «اعتراف و ابراز ندامت» بازداشت‌شدگان از اتهام‌هایی است که متوجه آنان می‌شود. اسناد مزبور همچنین از در نظر گرفتن «امتیاز» برای افرادی که دچار «تحول ایدئولوژیک» می‌شوند یا پایبندی خود به دستورالعمل‌های اردوگاه را نشان می‌دهند خبر می‌دهد. هم‌زمان برای «متخلفان» نیز مجازات‌هایی از جمله در رابطه با تماس‌های تلفنی یا زمان آزادی آنها در نظر گرفته شده است.

به نوشته الجزیره، این اسناد بر برج‌های دیده‌بانی، درهای دو قفله و ویدئوهای نظارتی برای «ممانعت از فرار» تصریح کرده و یک سیستم امتیازدهی دقیق را توصیف می‌کند که به بازداشت شدگان بر حسب اینکه چقدر زبان مسلط ماندارینی را به روانی صحبت می‌کنند، ایدئولوژی را به خاطر می‌سپارند و به قواعد پایبندی نشان می‌دهند امتیاز می‌دهند. آنها حتی در مورد نحوه حمام گرفتن و دستشویی رفتن هم قواعدی دارند که باید رعایت شود. «ارسلان افتخار»، وکیل حقوق بشری به الجزیره می‌گوید: «یک سیستم کاملا اورولی است که هدفش پاکسازی قومی است. چینی‌ها خود را به مثابه برادر بزرگتر تلقی می‌کنند». فاش شدن این اسناد باعث شده سفیر چین در بریتانیا «لیو شیائومینگ» آنها را «اخبار جعلی تمام عیار» بخواند.آمار سازمان ملل نشان می‌دهد که دست‌کم یک میلیون اویغوری و دیگر گروه‌های مسلمان در اردوگاه‌های بازداشت در چین به سر می‌برند. چینی‌ها این اردوگاه‌ها را «مراکز آموزشی» می‌نامند که هدفش «رام کردن گروه‌های تندرو» و دادن «مهارت‌های جدید» است. از داده‌های پلیس و هوش مصنوعی نیز برای انتخاب دقیق کسانی که قرار است روانه اردوگاه‌های شین‌جیانگ بشوند، به‌شکل گسترده‌ای استفاده‌ می‌شود. بر اساس مدارکی که علنی شده نیروهای امنیتی از الگوریتم برای بازداشت افراد استفاده می‌کنند؛ به این‌شکل که اقدام به جمع‌آوری گسترده اطلاعات در مورد شهروندان می‌کنند، سپس از هوش مصنوعی برای فرموله‌کردن فهرست کسانی که «مظنون» به‌شمار می‌روند و بهتر است روانه اردوگاه شوند، استفاده می‌کنند.