مخالفان ساختمان پارلمان هنگکنگ را با خاک یکسان کردند
پایان سیاست صبر و انتظار چین؟
در کنفرانس خبری آندرو لیونگ رئیس شورای قانونگذاری هنگکنگ که در ساختمان تخریب شده صحبت میکرد گفت که سخت است از این ساختمان بشود استفاده کرد. او تصریح کرد که ساختمان هماینک در اختیار نیروهای پلیس است و این ساختمان بیشتر شبیه صحنه جنایت است تا ساختمانی برای قانونگذاری. وی تاکید کرد که درحالحاضر مهمترین اولویت برای قانونگذاران برگزاری جلسات است اما سخت است که در این ساختمان جلسه برپا کرد. لیونگ نسبت به کسانی که از اسپری برای نوشتن شعار و گرافیتی استفاده کردهاند، ابراز تاسف کرد و گفت اینجا جایی است که قانونگذاران در آن به کار مشغولند و قانون وضع میکنند.
روز دوشنبه یک تظاهرات عظیم صلحآمیز در هنگکنگ برگزار شد که به گفته ناظران از لحاظ سنی متنوعترین حضور هنگکنگیها در آن تجربه شده است. البته پیش از برگزاری این راهپیمایی عظیم، جمعیت کوچکی از راهپیماییکنندگان با پوشیدن ماسک و با کلاه ایمنی به ساختمان شورای قانونگذاری حمله کردند. بیشتر کسانی که در این حملات حضور داشتند نوجوان یا اینکه در رده سنی دهه ۲۰ بودند. در بیرون از ساختمان هم قانونگذاران طرفدار دموکراسی خواستند مانع اقدامات بیشتر این افراد شوند اما قادر به کنترل آنها نبودند. این گروه مهاجم با هر وسیلهای که در دست داشتند موزاییکهای ساختمان را بیرون کشیدند و با استفاده از میلههای فلزی شیشههای در دسترسشان را شکستند. روی در و دیوار هم شعارهای تندی علیه مقامات این دولتشهر نوشتند. پلیس کار خاصی در هنگام هجوم معترضان به ساختمان نکرد و آنها تقریبا سه ساعت در داخل ساختمان حضور داشتند. معترضان تنها زمانی حاضر به خروج شدند که پلیس هشدار داد قصد دارد ساختمان را پاکسازی کند. در این حین برخی که قصد خروج از ساختمان نداشتند با زور سایر معترضان از داخل ساختمان به بیرون کشیده شدند. پلیس نیز برای متفرق کردن آنها به شلیک گاز اشکآور متوسل شد و از باتومهای خود استفاده کرد.
روز گذشته کری لام، رئیس اجرایی هنگکنگ گفت: هیچ چیزی مهمتر از حاکمیت قانون در هنگکنگ نیست. در این میان دولتچین هم به این اتفاقات واکنش نشان داد و از رفتار معترضان انتقاد کرد. سخنگوی نماینده چین در شورای دولتی هنگکنگ و ماکائو گفت که این رفتار رادیکال یک چالش باز برای حکمرانی این دولتشهر بهحساب میآید. در بیانیهای که این نمایندگی صادر کرده، آمده است: «اینگونه رفتارهای خشن غیرقانونی به حاکمیت قانون هنگکنگ آسیب وارد کرده است.»
اعتراضها در هنگکنگ پیشتر بهدلیل استرداد لایحه مجرمان به چین آغاز شده بود، اما روز اول ژوئیه که برابر با سالروز الحاق هنگکنگ به چین است، اعتراضها مجددا از سر گرفته شد. نیویورکتایمز نوشت: صدها هزار نفر در راهپیمایی اعتراضی در روز اول ژوئیه بهطور صلحآمیز به خیابانها آمدند اما عده اندکی این تصویر را خدشهدار کردند.
تصویری که از دو دستگی بین معترضان افتاده اینگونه نیست که یک عده طرفدار پکن باشند و عدهای مخالف آن. در واقع این چهره دوگانه از معترضان به نحوه عملکرد آنها در راهپیماییهای اعتراضی باز میگردد. دستهای از معترضان با میلههای آهنین تقریبا ساختمان شورای قانونگذاری هنگکنگ را نابود کردند. دسته رادیکال معترضان با دفاع از عملکرد خود میگویند که برخی به زانو نشستهاند و برخی دیگر مشتهایشان را گره کردهاند. یکی از نمایندگان شورای قانونگذاری به نام کلودیا به یکی از معترضان گفت: «فکر کن! ببین کاری که میکنی ارزش دارد یا نه؟» او سپس از آن معترض خواست که به مادرش فکر کند. البته این نصایح فایده چندانی نداشت. نیویورکتایمز در ادامه مینویسد: این رویارویی نتیجه دخالتهای سرزمین مادر یعنی چین در امور داخلی هنگکنگ است. حالا معترضان به خود افتخار میکنند که رهبران حکومتی را به رسمیت نمیشناسند و پیغامی صریح به پکن ارسال میکنند. با این حال برخی از کارشناسان مخالف این رفتارهای تند هستند. ژان پیر کابستان، استاد علوم سیاسی در دانشگاه باپتیست هنگکنگ به نیویورکتایمز گفت: «حالا پکن توجیه خوبی برای رفتارهای ناسازگارانهاش خواهد داشت.»
در روز دوشنبه شبکههای اجتماعی مملو از پیامهایی بود که خواستار به خشونت کشیده نشدن اعتراضها بود. این پیامها از مردم میخواستند به روشهای صلحآمیز برای اعتراض متوسل شوند. کری لام، رئیس اجرایی هنگکنگ هم این خشونتها را محکوم کرد و دست به ستایش از رفتار پلیس برای برخورد با معترضان زد. او گفت: این بیقانونی و خشونت به هسته مرکزی سیستم قانونی هنگکنگ آسیب وارد کرده است. او تصریح کرد که بهشدت از این رفتارها ناراحت است و آن را محکوم میکند. چین تاکنون درخصوص این اعتراضها واکنش آشکاری نداشته اما اخیرا روزنامه دولتی گلوبال تایمز خواستار برخورد شدید با معترضان شده است. این روزنامه از دولت محلی خواسته است که در مقابل معترضان سیاست صبر و انتظار را کنار بگذارد. در بخشی از این مطلب به برافراشته شدن پرچم بریتانیا در داخل ساختمان شورای قانونگذاری این کشور اشاره شده و به شدت آن را محکوم کرده است. روزنامه گلوبال تایمز در سرمقاله خود گفته است که معترضان با خشمی کور به نظم و قانون بیاعتنایی کردهاند. روز دوشنبه برخی از معترضان با نصب بنرهای بزرگ روی پلها خواستار آزادی هنگکنگ شده بودند. بنابر توافق چین با بریتانیا، هنگکنگ در سال ۲۰۴۷ بهطور رسمی به زیر پرچم چین خواهد رفت. برخی گزارشها حکایت از این دارد که این اعتراضها از زمانی که شیجینپینگ در چین به روی کار آمده، سنگینترینشان بوده است. لام که روز دوشنبه در سخنان خود عقبنشینی کرده بود به این مساله اذعان کرد که بین مردم و حکومت موضوع بحثبرانگیزی به راه افتاده و گفت که قول میدهد تا احساسات مردم را بیش از پیش درک کند. مخالفان قانون استرداد که طبق آن متهمان برای محاکمه به دادگاههای چین تحویل داده خواهند شد معتقدند که این مقررات برای حاکمیت قانون در هنگکنگ تهدید بزرگی است. آنها خواستار لغو این قانون و کنارهگیری کری لام از مقام ریاست دولت محلی هنگکنگ هستند.
هنگکنگ که سابق بر این مستعمره بریتانیا بود تحت عنوان یک کشور دو نظام به چین عودت داده شد. به همین خاطر مردم هنگکنگ از آزادیهای بیشتری از جمله آزادی بیان و استقلال دستگاه قضایی برخوردارند.
ارسال نظر