جنگ شهر و روستـا در ایالات متحـده طرح: اکونومیست

برخلاف نظرسنجی‌های سال ۲۰۱۶، این‌بار نظرسنجی‌ها، انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره ایالات‌متحده را درست پیش‌بینی کردند؛ یعنی دموکرات‌ها مجلس نمایندگان را تسخیر کردند و جمهوری‌خواهان سنا را. اما این فقط یک مبارزه عادلانه نبوده که دو مجلس آمریکا به‌دست دو حزب اصلی این کشور بیفتد، بلکه نتیجه انتخابات آمریکا نشان از فعال شدن گسل‌های اجتماعی در این کشور دارد. سی‌ان‌ان در گزارشی نوشت: سنا به‌دست جمهوری‌خواهان افتاد. مهم‌ترین دلیل پیروزی فیل‌ها در سنا، مناطق روستایی بوده که به مهم‌ترین حامیان جمهوری‌خواهان تبدیل شده‌اند. در مقابل دموکرات‌ها از بخت بلندی در مناطق شهری برخوردار بوده‌اند و به همین منظور توانستند جمهوری‌خواهان را در مجلس نمایندگان به زیر بکشند. با پیروزی دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان، انحصار قدرت جمهوری‌خواهان در آمریکا شکسته شد و دموکرات‌ها بعد از سال ۲۰۱۶ وارد بازی جدی‌تری شدند. در این شرایط جامعه آمریکا برای انتخابات سال ۲۰۲۰، دوپاره شده است و برای همین انتخابات ریاست‌جمهوری در این سال، یکی از مهیج‌ترین انتخابات‌های ریاست‌جمهوری در این کشور خواهد شد.

استیفن کالینسون در سی‌ان‌ان نوشت: دو رویه متناقض در انتخابات کنگره ایالات‌متحده نشان از جنگ فرهنگی و نژادی در آمریکا دارد. طبقه سفید کارگر در برابر لیبرال‌های شهری قد علم کردند و سنا را با قدرت بیشتری به‌دست محافظه‌کاران دادند. به همین منظور است که دونالد ترامپ پس از اعلام نتایج انتخابات، بی‌توجه به شکست جمهوری‌خواهان در مجلس نمایندگان، پیروزی نهایی را از آن جمهوری‌خواهان قلمداد می‌کند. این درحالی است که مجلس نمایندگان می‌تواند روزهای سختی را برای دونالد ترامپ در حوزه سیاست داخلی، به‌ویژه در حوزه اصلاحات مالیاتی و خدمات درمانی به‌وجود آورد.

درگیری‌های دموکرات‌ها با کاخ سفید و جمهوری‌خواهان مستقر در سنا می‌تواند جامعه دوپاره آمریکا را مستعد درگیری‌های بیشتر کند. دموکرات‌ها باید بالای ۲۳ کرسی را در مجلس نمایندگان به‌دست می‌آوردند تا این نهاد قانون‌گذاری را به چنگ بیاورند. در این راستا شهرهای بزرگ به کمک دموکرات‌ها آمدند. البته در برخی از مناطق محافظه‌کار مانند تگزاس، «بتو اورورکه» با اختلاف اندک رقابت را به رقیب کهنه‌کار خود تد کروز از جمهوری‌خواهان باخت. دموکرات‌ها او را پدیده انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۰ می‌دانند که می‌تواند در مقابل پوپولیستی مانند ترامپ قد علم کند و کاخ سفید را مجددا به دموکرات‌ها بازگرداند.

برخی رسانه‌های لیبرال، پیروزی دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان را به‌عنوان نشانی مثبت برای انتخابات ریاست‌جمهوری تلقی می‌کنند و می‌گویند کمتر سابقه داشته است که پس از حضور یک رئیس‌جمهور از حزب مخالف، حزب دیگر دو سال بعد بتواند خود را از کما خارج کند و یک پیروزی بزرگ به‌دست آورد. این درحالی است که برخی دیگر می‌گویند که پیروزی شگفت‌انگیز جمهوری‌خواهان در سنا که آرایی شبیه آرای الکترال در ریاست‌جمهوری دارد، می‌تواند تضمین‌کننده پیروزی بعدی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۰ باشد. ون جونز، یادداشت‌نویس سی‌ان‌ان می‌گوید: شاید در این دوره ما شاهد موج آبی نبودیم اما مطمئنا یک رنگین کمان ساخته شده است.

او جدال جوان و پیر، تحصیلکرده و فاقد تحصیلات عالیه را در این رنگین کمان به تصویر می‌کشد و می‌گوید که حضور جوانان و زنان در این دوره از انتخابات بسیار قوی و ملموس بوده است. کالینسون در یادداشت خود در سی‌ان‌ان می‌نویسد: پیام متفاوت این دوره از انتخابات این بود که شاید دموکرات‌ها در آرای عمومی، اقبال بیشتری داشته باشند، اما برای کسب پیروزی در انتخابات از طریق آرای الکترال راه سختی در پیش دارند و این رنگین‌کمان آمریکایی در عمل دو پاره شده است. جمهوری‌خواهان در ایالات قرمز (ایالات‌محافظه‌کار) حضوری قوی داشتند و نشان داد که ترامپ به‌رغم محبوبیت متوسط خود در سراسر آمریکا، در انتخابات سال ۲۰۲۰، شانس نخست پیروزی در انتخابات است.

در ایالاتی که ترامپ از نامزدهای سنا و فرماندارها حمایت کرد، میزان محبوبیت ترامپ افزون بر ۵۰ درصد بوده است. داده‌های سی‌ان‌ان نشان می‌دهد که ترامپ از هر نامزدی که حمایت کرد، پیروز انتخابات کنگره شده است. پیروزی جمهوری‌خواهان در سنا، برای دونالد ترامپ از اهمیت بالایی برخوردار بود و حالا افزون بر سنا، دادگاه عالی فدرال را هم همراه خود دارد.

جنگ سرد داخلی

سایت شبکه خبری «وکس» پس از اعلام نتایج انتخابات آمریکا اعلام کرد که این کشور وارد دوره‌ای از تاریخ شده است که باید به آن «جنگ سرد داخلی» گفت. زاک بیوشامپ در گزارش خود نوشت: باید به‌طور رسمی اعلام کرد که ایالات‌متحده دو پاره شده است و هیچ امیدی هم نباید به بازگشت سازش به آمریکا داشت. به نوشته این سایت، شاید پیروزی در مجلس نمایندگان یک کار خارق‌العاده برای دموکرات‌ها به‌حساب بیاید، اما باید هوشیار بود، چرا که زنگ‌های خطر در جامعه دو پاره آمریکا به صدا درآمده است. به گفته این سایت از فردای تشکیل کنگره جدید، جنگ بر سر روح آمریکا خواهد بود.

رصد داده‌های انتخاباتی نشان می‌دهد که شکاف پس از انتخابات سال ۲۰۱۶ در ایالات‌متحده شدیدتر شده است. جمهوری‌خواهان در مناطق روستایی عملکرد خوبی داشتند و دموکرات‌ها در مناطق شهری.جمهوری‌خواهان با پشتیبانی افرادی با تحصیلات کم، سفیدپوست‌های جنوبی و افراد روستایی توانستند سنا را به‌دست گیرند، دموکرات‌ها نیز با سربازان خود از میان قومیت‌ها و اقلیت‌ها و فرهنگ‌های مختلف، مجلس نمایندگان را از جمهوری‌خواهان پس گرفتند.

زاک بیوشامپ بر این باور است که نتیجه انتخابات سال ۲۰۱۸ نشان داد که جامعه آمریکا دو قطبی شده است اما نه براساس طبقات اجتماعی یا حتی ایدئولوژیک، بلکه براساس مسائل هویتی. جامعه آمریکا هم‌اینک شاهد دو کارزار است: یک بخش که آغوش خود را روی مهاجران باز می‌کند و بخش دیگر که به میراث نژادی خود افتخار می‌کند. ترامپ و جمهوری‌خواهان برای اینکه به خواسته خود برسند، به‌شدت بر روی مباحث نژادی و مهاجران متمرکز شدند. به یاد بیاورید که ترامپ در یک ماه گذشته مدام به برجسته کردن موضوع ورود کاروان‌های مهاجران به آمریکا متوسل شد.کارشناسان می‌گویند این یک شکاف طولانی‌مدت است که در دوره باراک اوباما شتاب گرفت و در دوره دونالد ترامپ شدت بیشتری پیدا کرد و باید گفت که آمریکا وارد جنگ سرد داخلی شده است.پیروزی جمهوری‌خواهان در سنا نشان می‌دهد که بخش نژادپرست و کوچک‌تر جامعه حاضر نیست که بدون یک جنگ تمام عیار، تغییرات در آمریکا را پذیرا شود. نتیجه انتخابات کنگره سال ۲۰۱۸ مهم‌ترین نشانه این جنگ است: جنگی بین نسل جدید و قدیم، جنگی بین لیبرال و محافظه‌کار و نژادپرست و افراد اخلاقی.

در این راستا نتایج پس از انتخابات کنگره را موسسه تحقیقاتی و نظرسنجی پیو بررسی کرده و همگی حکایت از شکافی دارد که هر روز در آمریکا عمیق‌تر می‌شود. موسسه پیو در گزارش تحلیلی خود آورده است که انتخابات اخیر نشان‌دهنده یک شکاف بین افراد تحصیلکرده با کمتر تحصیلکرده و روستایی و شهری است. پس بی‌دلیل نیست که روزنامه فایننشال‌تایمز می‌گوید که حزب جمهوری‌خواه تبدیل به یک حزب روستایی شده است و حزب دموکرات یک حزب شهری.

در این گزارش آمده است: اختلافات گسترده‌ای در ترجیحات رای‌گیری میان زن و مرد، سفیدپوست و غیرسفیدپوست و همچنین افراد تحصیلکرده و کمتر تحصیلکرده دیده شده است. در این دوره از انتخابات رای ملی دموکرات‌ها ۷درصد افزایش پیدا کرد و برای نخستین‌بار پس از سال ۲۰۱۰، دموکرات‌‌ها اکثریت مجلس نمایندگان را به‌دست آوردند. در این شرایط باید گفت که در بررسی آرای انتخاباتی، ترجیحات رای‌گیری بنابر شکاف‌های جنسیتی جای تعجب ندارد، اما میزان حضور زنان در این دوره از انتخابات رشد شگفت‌انگیزی داشته است. زنان در این دوره، دموکرات‌ها را با قدرت راهی مجلس نمایندگان کردند و حضور آنان افزایش ۱۹ درصدی داشته است. در انتخابات پیشین حضور زنان طرفدار دموکرات به ۴۰ درصد می‌رسید که این دوره به ۵۹ درصد رسید. این درحالی است که مردانی که به جمهوری‌خواهان رای دادند با کاهش ۴درصدی روبه‌رو شدند. در انتخابات پیشین مردان طرفدار جمهوری‌خواه حضوری ۵۱ درصدی داشتند که در این دوره به ۴۷درصد رسید.همچنین داده‌های پساانتخابات نشان می‌دهد که شکاف بین افراد تحصیلکرده با کمتر تحصیلکرده نیز همچنان وجود دارد. همچنین این شکاف‌ها در حوزه نژادی نیز دیده می‌شود. درحالی‌که مردان سفیدپوست تا ۶۰ درصد به جمهوری‌خواهان رای دادند، در زنان این رقم به ۴۹ درصد می‌رسد. در میان سیاه‌پوستان نیز تا ۹۰درصد به دموکرات‌ها رای دادند که به تفکیک باید گفت تا ۸۸ درصد مردان سیاه‌پوست به دموکرات‌ها رای دادند و این رقم برای زنان سیاه‌پوست به ۹۲ درصد می‌رسد.

در این میان زنان تحصیل‌کرده عمدتا از دموکرات‌ها حمایت کردند. براساس داده‌های موسسه پیو، ۵۹ درصد این دسته از زنان به دموکرات‌ها رای دادند و ۳۹ درصد نیز به جمهوری‌خواهان. همچنین بنابر داده‌های شکاف‌های تحصیلاتی، افراد سفیدپوست کمتر تحصیل‌کرده به جمهوری‌خواهان رای دادند. ۶۶ درصد از این دسته مردان سفیدپوست در این دوره از انتخابات به جمهوری‌خواهان رای دادند.در میان سایر شکاف‌ها، شکاف سنی نیز در این دوره از انتخابات محسوس بود. این شکاف از ابتدای دهه ۲۰۰۰ شدیدتر شده است. در تقسیم‌بندی‌های موجود ۶۷ درصد از جوانان ۱۸ تا ۲۹ سال به دموکرات‌ها رای دادند. در میان رده سنی ۳۰ تا ۴۴ نیز، حدود ۵۸ درصد به دموکرات‌ها رای دادند. رای افراد بالای ۴۵ سال نیز تقریبا مساوی تقسیم شده است. در این رده سنی ۵۰ درصد به جمهوری‌خواهان رای دادند و ۴۹ درصد به دموکرات‌ها.

در مجموع در انتخابات ۶۲ درصد به دموکرات‌ها رای دادند و ۳۶ درصد به جمهوری‌خواهان. اما نکته مهم این است که رقابت در سنا مربوط به ۳۵ کرسی می‌شد که رقابت در ۲۳ کرسی مربوط به حوزه دموکرات‌ها می‌شد. در مجلس نمایندگان نیز با توجه به اینکه افراد شهری در انتخابات مجلس نمایندگان رویکردی مساعد به دموکرات‌ها داشته‌اند، افزایش آرای دموکرات‌ها نسبت به انتخابات پیشین طبیعی به‌نظر می‌رسد. در این شرایط اما سایت «fi vethirtyeight» در گزارشی گفت که اگر در انتخابات این دوره، فقط مردان سفیدپوست فاقد تحصیلات رای می‌دادند، جمهوری‌خواهان در مجلس نمایندگان ۲۹۸ کرسی به‌دست می‌آورند و دموکرات‌ها ۱۶۷ کرسی. همچنین اگر قرار بود که فقط مردان در انتخابات شرکت کنند احتمالا ۲۴۹ کرسی به جمهوری‌خواهان می‌رسید و ۱۶۸ کرسی نیز به دموکرات‌ها اختصاص می‌یافت. از سوی دیگر اگر قرار به قیاس حضور زنان در انتخابات بود، چنانچه صرفا زنان در این دوره از انتخابات شرکت می‌کردند، شانس دموکرات‌ها برای کسب اکثریت مجلس نمایندگان بالاتر می‌رفت و دموکرات‌ها ۲۷۵ و جمهوری‌خواهان به ۱۶۰ کرسی می‌رسیدند.

سنای جمهوری‌خواه، مجلس نمایندگان دموکرات

درحالی‌که نتیجه نهایی انتخابات هنوز به‌طور کامل اعلام نشده است اما بنابر داده‌های سایت «realclearpolitics» در سنا احتمالا جمهوری‌خواهان ۵۴ کرسی به‌دست آورند و قاعدتا سهم دموکرات‌ها با کاهش سه کرسی به ۴۶ کرسی خواهد رسید. در مجلس نمایندگان اما رشد دموکرات‌ها قابل‌توجه بود و دموکرات‌ها به ۲۲۵ و جمهوری‌خواهان به ۱۹۸ کرسی رسیدند. در رقابت‌های فرمانداری نیز دموکرات‌ها رشد خوبی داشتند. هرچند هنوز اکثریت فرمانداری‌ها در دستان جمهوری‌خواهان است اما دموکرات‌ها فاصله را با جمهوری‌خواهان کم کردند. در این رقابت‌ها ۲۳ فرمانداری به دموکرات‌ها رسید و ۲۶ فرمانداری نیز به جمهوری‌خواهان.

۸ سال پیش این جمهوری‌خواهان بودند که با قدرت تمام دو مجلس کنگره را از آن خود کردند اما در روز ششم نوامبر این دموکرات‌ها بودند که توانستند در روند جمهوری‌خواهان اخلال ایجاد کنند. به نوشته سایت سیتی‌لب، مناطق روستایی به داد جمهوری‌خواهان رسیدند، درحالی‌که پیش از سال ۲۰۱۰، چنین امری قابل تصور نبود.  در نقشه انتخاباتی که از سوی سیتی‌لب تهیه شده است، آمارها براساس داده‌های شهری، روستایی و حومه شهرها مورد بررسی قرار گرفته است. براساس یافته‌های این سایت، مناطق به اصطلاح مردد، مناطق حومه‌های شهری هستند که در انتخابات مجلس نمایندگان به داد دموکرات‌ها رسیدند. این درحالی است که در سال ۲۰۰۸، دموکرات‌ها توانستند در مناطقی که «کاملا روستایی» شناخته می‌شود، اکثریت را در کنگره به دست گیرند. با این حال مناطق روستایی پایگاه سنتی جمهوری‌خواهان به‌حساب می‌آید، زیرا در نوامبر سال ۲۰۱۰، سلطنت کوتاه‌مدت د‌موکرات‌ها در مناطق روستایی پایان یافت و دوباره این مناطق به آغوش جمهوری‌خواهان بازگشتند. در این سال سوای اینکه جمهوری‌خواهان توانستند مجددا دل روستایی‌ها را به‌دست آورند، در مناطق حومه شهری نیز از اقبال خوبی برخوردار شدند.در داده‌های این سایت، حومه شهری به دو دسته تقسیم شده است: حومه شهری پراکنده و حومه شهری متمرکز.

در دو حوزه نیز دموکرات‌ها در این دوره از انتخابات رشد قابل‌توجهی در مناطق حومه شهری پراکنده و متمرکز داشتند؛ اما باید گفت که جمهوری‌خواهان نیز سهمی در میان آرای این دو حوزه داشتند که این امر قابل چشم‌پوشی نیست. داده‌ها نشان می‌دهد که رشد دموکرات‌ها در این مناطق به حضور یقه سفید‌ها باز می‌گردد که به‌عنوان کارگران ماهر شناخته می‌شوند. اما یقه‌آبی‌ها به‌عنوان کارگران غیرماهر همچنان به دموکرات‌ها اعتماد ندارند. در تقسیمات کشوری آمریکا طبقه خلاق عمدتا در مناطق شهری ساکن هستند. طبقه خلاق همان کارگران ماهر هستند که دانش کار دارند. تقریبا ۹۰ درصد این طبقه که به ۲۴ میلیون نفر می‌رسند در مناطق شهری زندگی می‌کنند. در داده‌های سایت «سیتی‌لب» آمده است که از هر ۱۰ نفر تنها یک نفر از کارگران ماهر در مناطق روستایی زندگی می‌کنند. در مناطق روستایی اما عمدتا کارگران فاقد مهارت زندگی می‌کنند که عمدتا طرفدار ترامپ و جمهوری‌خواهان هستند. جمهوری‌خواهان توانستند که از این طریق مجددا کنترل خود را بر سنا حفظ کنند.

افول پدیده ترامپ؟

انتخابات کنگره در شرایطی برگزار شد که ترامپ وارد ششصد و پنجاه و هشتمین روز ریاست‌جمهوری خود شده بود. سایت «fivethirtyeight» با بررسی میزان محبوبیت روسای‌جمهور آمریکا در دوره‌های مختلف، در ششصد و پنجاه و هشتمین روزشان نوشت که محبوبیت ترامپ در این روز ۴۲درصد بوده است.

 باراک اوباما در این روز از محبوبیت ۸/ ۴۴ درصدی برخوردار بود و جورج بوش دوم از محبوبیت ۶۱ درصدی. همچنین بیل کلینتون در این روز از محبوبیت ۴۷ درصدی بهره می‌برد و جورج بوش پدر نیز در این روز از محبوبیت نزدیک به ۵۵ درصد برخوردار بود. رونالد ریگان یکی دیگر از روسای‌جمهوری که نزد جمهوری‌خوهان بسیار محبوب بود در این روز از محبوبیت ۴۳ درصدی برخوردار بود که بسیار به میزان محبوبیت ترامپ نزدیک است. جیمی کارتر، یکی از روسای‌جمهور تک‌دوره‌ای ایالات‌متحده نیز در ششصد و پنجاه و هشتمین روز ریاست‌جمهوری‌اش از محبوبیت ۴۹ درصدی برخوردار بود.

نکته مهم در داده‌های این سایت این است که میزان محبوبیت روسای‌جمهوری که بالا بوده تضمینی برای ریاست‌جمهوری دوره بعدشان نبوده است. به‌عنوان مثال رونالد ریگان با ۴۳ درصد محبوبیت، به رئیس‌جمهور دو دوره‌ای تبدیل می‌شود و جورج بوش پدر با محبوبیت ۵۵ درصدی نمی‌تواند برای دور دوم رئیس‌جمهور این کشور شود. چنین شرایطی را جیمی کارتر نیز داشت. او به‌رغم اینکه از محبوبیت قابل‌توجهی برخوردار بود نتوانست برای دور دوم رئیس‌جمهور آمریکا شود. در مقابل باراک اوباما و بیل کلینتون با محبوبیت کمتر مجددا توانستند برای بار دوم سکان هدایت ایالات‌متحده را به دست بگیرند.

با این حال این سوال مطرح است که آیا پدیده ترامپ درحال افول است. اطلاعات بالا نشان می‌دهد که میزان محبوبیت نمی‌تواند تضمین‌کننده تک‌دوره‌ای بودن ریاست‌جمهوری ترامپ باشد. افزون بر این، نقشه راه انتخاباتی سنا که شبیه ریاست‌جمهوری است نشان می‌دهد که جمهوری‌خواهان بخت بیشتری برای کسب پیروزی در آرای الکترال دارند.

دو سال آینده در آمریکا چگونه خواهد بود؟

تا انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، صحنه سیاسی این کشور شاهد زدوخوردهای بیشتری خواهد بود. ترامپ مصر است که میراث باراک اوباما را از بین ببرد و مهم‌ترین میراثی که از نخستین رئیس‌جمهوری سیاه‌پوست آمریکا باقی مانده، «اوباماکر» یا قانون خدمات درمانی این کشور است. مجلس نمایندگان حالا قرار است به‌عنوان سربازان اوباما، از میراث وی حفاظت کنند و ترامپ برای تغییر این قانون، کاری سخت و تقریبا محال دارد. به گزارش سی‌ان‌ان، همچنین رئیس‌جمهوری آمریکا در مورد اصلاحات مالیاتی نیز به موانع سختی برخواهد خورد و احتمالا دموکرات‌ها تاکید بیشتری روی «روس-گیت» داشته باشند. نانسی پلوسی، رئیس احتمالی مجلس نمایندگان آمریکا به‌عنوان یک دموکرات گفته است که اجازه نمی‌دهد دیگر ترامپ فراتر از قانون عمل کند و وی را وادار خواهیم کرد که به قانون‌اساسی این کشور تمکین کند.

از هم‌اینک جدال‌های لفظی شروع شده است؛ اما بر سر اینکه نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان خواهد بود، حرف و حدیث‌هایی وجود دارد. بخش جوان‌تر و البته رادیکال حزب دموکرات با ریاست نانسی پلوسی بر مجلس نمایندگان موافق نیست و خواهان حضور فردی جوان‌تر است. به همین منظور ترامپ گفته است که به‌رغم اختلاف‌نظرهایی که با پلوسی دارد ولی از ریاست وی بر مجلس نمایندگان حمایت می‌کند.

ترامپ ترس از آن دارد که بحث استیضاح با حضور یک فرد جوان و رادیکال شدت بگیرد؛ اما راه استیضاح ترامپ هموار نیست، چراکه به بیش از از دو سوم آرای مجلس سنا نیاز دارد. برخی می‌گویند ترامپ به این دلیل از پلوسی حمایت کرده که بیشتر دارای عقلانیت سیاسی است و از تجربه بیشتری در سیاست بهره می‌برد.کارشناسان می‌گویند که با نتیجه به‌دست‌آمده تغییر محسوسی در رفتار آمریکا دیده نخواهد شد؛ اما ترامپ در برخی مسائل از سوی دموکرات‌ها تحت فشار قرار خواهد گرفت. روزنامه بریتانیایی ایندیپندنت، نزدیک به چپ‌های این کشور در گزارشی نوشت که با آرای به‌دست آمده ترامپ دیگر خطر استیضاح را احساس نخواهد کرد و با توجه به اینکه سنا نیز همسوی با ترامپ است، در سیاست خارجی این کشور تغییری به‌وجود نخواهد آمد و اروپا و سایر کشورها باید خود را آماده رویارویی با ترامپ کنند.

04 (2)

04 (1)

04 (4)

 

ایستگاه بعدی آمریکا