رقابت ارزش‌های غربی و قدرت نظامی آمریکا

سوم، چین رقیب جنبه‌هایی از آن نظمی است که ارزش‌های غربی‌ای را بازتاب می‌دهد که بر حقوق بشر و دموکراسی یا افزایش قدرت نظامی آمریکا تاکید می‌کند. برای مثال، رهبران چین استدلال می‌کنند که ائتلاف‌های نظامی آمریکا بخشی از نظم بین‌المللی نیستند. در عوض، آنها این ائتلاف‌ها را بخشی از برنامه «مهار» چین ارزیابی می‌کنند. به همین ترتیب، رهبران چین برخی از هنجارهای دموکراتیک لیبرال تعبیه شده در این نظم را نقد می‌کنند به‌ویژه زمانی که آن هنجارها را در تقابل با هنجارهای حاکمیتی وستفالیا ادراک کنند که به اعتقادشان شکل‌دهنده مبنای نظم است. همان‌طور که «جفری بادر» [Jeffrey Bader]، مدیر ارشد سابق شورای امنیت ملی برای امور آسیا، خاطرنشان ساخت «چین اغلب مدافع تفسیری قدیمی تر از حاکمیت در برابر تلاش‌ها برای بازتفسیر حاکمیت به شیوه‌ای محدودتر است.» چین به‌طور اخص منتقد حوزه‌هایی بوده که ارزش‌های دموکراتیک لیبرال و قدرت نظامی آمریکا با یکدیگر را قطع می‌کنند مانند اقداماتی به رهبری آمریکا برای بازنگری در جنبه‌هایی از نظم بین‌المللی در حمایت از مداخله نظامی این کشور به دلایل بشردوستانه و براساس «مسوولیت حفاظت» از هنجارها.

انتقاد از استثناگرایی آمریکا

چهارم، رهبران چین از آزادی‌ای که با آن آمریکا دست به عمل و اقدام می‌زند متنفر هستند؛ به‌ویژه زمانی که اقدامات آمریکا تخلف از قواعد نظم باشد و مکانیسم‌های تصمیم‌گیری نظم را دور بزند. برای مثال، آنها اغلب زمانی از آمریکا انتقاد می‌کنند که این کشور از قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل مانند حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ تخطی ورزد. همزمان، چین خواهان بهره بردن از همان استثناگرایی‌ای است که ایالات‌متحده برای خود به‌کار می‌برد. وقتی منافع چین به بهترین شکل با تخلف از قواعد و قوانین تامین شود [یعنی] یک‌طرفانه در برابر اراده سازمان‌های بین‌المللی و دیگر کشورها دست به اقدام و عمل زده است.

اخبار مرتبط