دموکرات‌ها ممکن است مجلس نمایندگان را فتح کنند
جنگ گلادیاتورها برای کنگره آمریکا
جنگ در میدان نبرد درحالی‌که ۹۹ روز به انتخابات جدید میان‌دوره‌ای مجلس نمایندگان در آمریکا مانده آغاز شده است. به نوشته روزنامه نیویورک‌تایمز، جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها رقابت شدیدی را برای کنترل مجلس نمایندگان آغاز کرده‌اند. البته میدان جنگ آن‌گونه که مورد انتظار تحلیلگران است، نبوده و مانند گذشته که افراد تحصیلکرده و مناطق حومه شهرها به هیلاری کلینتون رای دادند، نیست. در مقابل میدان نبرد گسترده‌تر شده است و در این فهرست طبقه کارگر و مناطق روستایی که در سال ۲۰۱۶ به دونالد ترامپ رای دادند نیز حضور دارند. این برای دموکرات‌ها در یک جنگ یک اتفاق مثبت به‌حساب می‌آید. این نشان می‌دهد که چگونه مزایای ساختاری جمهوری‌خواهان در سال گذشته مورد فرسایش قرار گرفته است. ناظران می‌گویند آنچه برای جمهوری‌خواهان باقی‌مانده آن چیزی نیست که بتواند در ادامه راه دست آنها را بگیرد و بلند کند. دست‌کم اینکه هنوز چنین چیزی مهیا نشده است. میدان نبرد گسترده‌تر همچنین شکاف معمول بین دو تفکر رایج در آمریکا را برای انتخابات میان‌دوره‌ای بیشتر کرده است. نظرسنجی‌های ملی و الگوهای رای‌دهی از نظر تاریخی نشان می‌دهد که دموکرات‌ها ممکن است با برتری اندکی پیروز انتخابات مجلس نمایندگان باشند؛ درحالی‌که نظرسنجی‌های منطقه‌ای نشان می‌دهد که دموکرات‌ها دست قوی‌تر و بالاتر را در انتخابات دارند. در این راستا، عمدتا نظرسنجی‌های صورت‌گرفته بر این منوال بوده که از افراد سوال شده است که آیا آنها در انتخابات کنگره به دموکرات‌ها رای خواهند داد یا جمهوری‌خواهان. در این نوع نظرسنجی دموکرات‌ها از برتری ۶ تا ۸درصدی برخوردار بوده‌اند. به همین دلیل است که ناظران بر این باورند که حتی این فرصت برای دموکرات‌ها پیش آمده است که دوباره مجلس نمایندگان را به‌دست گیرند.
البته جمهوری‌خواهان هنوز از مزایای ساختاری برخوردار هستند. آنها می‌توانند خطوط خود را دستکاری کنند؛ درحالی‌که دموکرات‌ها تمایل دارند بیشتر از مناطق شهری رای جمع کنند؛ اما از برخی جنبه‌ها جمهوری‌خواهان تضعیف شده‌اند.
توفان بازنشسته شدن جمهوری‌خواهان جا را برای ۴۲ کرسی باز کرده است؛ درحالی‌که این افراد بازنشسته در مناطق خود از اعتبار بالایی برخوردار بوده‌اند، اما حالا این تبدیل به یک فرصت شده است تا دموکرات‌ها از آن به نحو بهینه‌ای استفاده کنند. دموکرات‌ها موفق شده‌اند در این میدان نبرد افراد قوی و چیره‌دست را در بسیاری از میادین نبرد آماده کنند؛ حتی در میادینی که جمهوری‌خواهان قصد دارند برای انتخاب مجدد حضور داشته باشند، دموکرات‌ها افراد موثقی را برای نبرد به آن میادین گسیل کرده‌اند. بر روی کاغذ جمهوری‌خواهان همچنان از مزیت جغرافیایی بهره‌مند هستند. در دو انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته تنها ۹ ایالت جمهوری‌خواه بود که به کاندیدای مطلوب دموکرات‌ها رای داد. اما این مزیت ممکن است در انتخابات کنگره‌ای چندان به کمک جمهوری‌خواهان نیاید. در مقابل، دموکرات‌ها رقابت سختی را در مناطق محافظه‌کار آغاز کرده‌اند. در حال حاضر نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که در ۶ حوزه ایالت کنتاکی، در سه حوزه ویرجینیای غربی، در ۹ حوزه کارولینای شمالی و ۲۲ حوزه نیویورک و اغلب نقاط مونتانا، دموکرات‌ها از جمهوری‌خواهان پیش هستند.
یک احتمال برای بازی خوب و غیرمنتظره دموکرات‌ها در زمین محافظه‌کاران به این دلیل است که در نظرسنجی‌ها اقبال عمومی روی آنها است. دلیل دیگر اما این است که باید بین میل مردم به رای‌دهی در انتخابات ریاست‌جمهوری و کنگره تفاوت قائل شد و چندان نباید روی مناطقی که در انتخابات ریاست‌جمهوری به جمهوری‌خواهان رای می‌دهند، حساب باز کرد. در عین حال تضمینی وجود ندارد، افراد تحصیل‌کرده‌ای که در انتخابات به هیلاری کلینتون رای دادند، لزوما به دموکرات‌ها رای بدهند. به همین دلیل است که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد در نقاطی که به هیلاری کلینتون رای دادند، جمهوری‌خواهان پیشتاز نظرسنجی‌ها قرار گرفته‌اند. مثلا در ایلی‌نویز، پنسیلوانیا، واشنگتن و کالیفرنیا در چندین منطقه پیشتاز هستند. نظرسنجی‌های منطقه‌ای هر چند یک شاخص دقیق نیستند، اما گام اول برای این رقابت به‌حساب می‌آید. اما الگوی کلی نسبتا منصفانه است و الگوهای مشابه در سال گذشته برای انتخابات ریاست‌جمهوری اطلاعات دقیقی ارائه دادند. دموکرات‌ها به رهبری هیلاری کلینتون در انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۲۰۱۶ از سوی طبقه کارگری سفیدپوست مورد حمایت قرار نگرفتند؛ اما توانستند در منطقه‌ای مانند پنسیلوانیا «کونر لمب» را در انتخابات میان‌دوره‌ای در مارس سال ۲۰۱۸ به مجلس نمایندگان بفرستند. همین‌گونه است که دموکرات‌ها درحالی‌که در انتخابات ریاست‌جمهوری در منطقه جورجیا و ویرجینیای شمالی موفق ظاهر نشدند؛ اما در نظرسنجی‌های فعلی از وضع خوبی برخوردار هستند. سرباز‌گیری‌های جدید از سوی دموکرات‌ها می‌تواند یکی از دلایل برتری آنها باشد. آنها سربازانی را در این منطقه به‌کار گرفته‌اند که توانسته‌اند دل طبقه کارگری سفیدپوست را به‌دست آورند. آنها کار خاصی نکرده‌اند و فقط در مناطقی که هیلاری کلینتون حمایت مردمی نداشته است از او حمایت نکرده و راه او را نرفته‌اند. آنها کمتر سربازانی را در منطقه سنتی جمهوری‌خواهان به خدمت گرفته‌اند که ویژگی‌های کلاسیک یک دموکرات را داشته باشد.
البته همه معادلات در ماه نوامبر می‌تواند به هم بخورد؛ اما با نزدیک شدن به آغاز جنگ در میادین نبرد انتخاباتی، نقشه‌های رای‌دهندگان نشان می‌دهد که دموکرات‌ها نسبت به سال ۲۰۱۶ از وضعیت بهتری برخوردار هستند. برای جمهوری‌خواهان اما همچنان مناطق آسیب‌پذیر مناطقی حومه شهری و نقاطی است که افراد تحصیلکرده دارد. آنها به مقدار زیادی در نقاط غیرشهری قانون‌گذار به مجلس نمایندگان فرستاده‌اند. آنها حامی دونالد ترامپ هستند. ۳۱درصد از این افراد دارای تحصیلات عالیه هستند. تعداد زیادی از مناطق رقابتی به‌خودی خود اهمیت فراوان دارند. روی کاغذ در شکل مطلوبی این اطمینان وجود دارد که برتری دموکرات‌ها حفظ شود، اگر نمایندگان دموکرات به‌گونه‌ای در مناطق محافظه‌کار عمل کنند که از سیاست‌های مرکزی حزب که در این چند سال اتخاذ شده، به‌دور هستند. در تحقیقاتی که اخیرا انجام شده است در ۶۰درصد از نقاطی که جمهوری‌خواه هستند، نتیجه می‌تواند به سود دموکرات‌ها رقم بخورد. این نقاط جزو نقاطی است که می‌تواند ۲۳ کرسی از دست رفته دموکرات‌ها را مجددا به آنها بازگرداند.
در نقاطی که جمهوری‌خواهان می‌توانستند اوضاع بهتری داشته باشند شرایطی مشابه سال ۲۰۰۶ پیش آمده است که دموکرات‌ها برتری محسوسی پیدا کرده بودند. ناظران می‌گویند دموکرات‌ها به‌دنبال ۱۵ کرسی افزون بر ۲۳کرسی دیگر هستند تا بتوانند پس از سال‌ها برتری خود را در مجلس نمایندگان به‌دست آورند. از سال ۲۰۰۶ تا سال ۲۰۱۰، این مناطق غیر رقابتی بوده‌اند که نتیجه انتخابات را تعیین کرده است. مناطق غیررقابتی به مناطقی گفته می‌شود که به مقدار زیادی می‌توان پیش‌بینی کرد چه کسی پیروز میدان است.
ارسال نظر