«خودروسازی» راز نجات شهر مرده
گروه ترجمه: در کارخانه بیامو در لایپزیک آلمان خودروهای برقی اسپرت آی۸ به آرامی در خط مونتاژ حرکت میکنند تا جایگاه این شرکت و این شهر را در آینده صنعت خودرو حفظ کنند. به گزارش والاستریت ژورنال، بیست و پنج سال پس از فروپاشی دیوار برلین، لایپزیک به روزهای اوج خود نزدیک میشود و توجه سرمایهگذارانی را که به دنبال برلین دیگری هستند، جلب میکند. صنعت خودرو درحال احیای شرکتهای مهندسی کوچک است و با ایجاد مشاغل و رفاه، این شهر واقع در شرق آلمان را که زمانی رو به مرگ بود، زنده میکند. در زمان حاکمیت کمونیسم بر شرق آلمان، لایپزیک و منطقه زاکسن، قطب صنعتی شرق آلمان بودند.
گروه ترجمه: در کارخانه بیامو در لایپزیک آلمان خودروهای برقی اسپرت آی۸ به آرامی در خط مونتاژ حرکت میکنند تا جایگاه این شرکت و این شهر را در آینده صنعت خودرو حفظ کنند. به گزارش والاستریت ژورنال، بیست و پنج سال پس از فروپاشی دیوار برلین، لایپزیک به روزهای اوج خود نزدیک میشود و توجه سرمایهگذارانی را که به دنبال برلین دیگری هستند، جلب میکند. صنعت خودرو درحال احیای شرکتهای مهندسی کوچک است و با ایجاد مشاغل و رفاه، این شهر واقع در شرق آلمان را که زمانی رو به مرگ بود، زنده میکند. در زمان حاکمیت کمونیسم بر شرق آلمان، لایپزیک و منطقه زاکسن، قطب صنعتی شرق آلمان بودند. شرکتهای دولتی برای صادرات و بر اساس پیمان ورشو، ماشینآلات سنگین تولید میکردند. پس از فروپاشی دیوار برلین در ۹ نوامبر سال ۱۹۸۹ و تعویض پول بیارزش آلمان شرقی با مارک آلمان غربی، تولیدات صنعتی شرق بسیار گران شد و بخش تولیدی فروپاشید.
طی سالها، لایپزیک ۲۰۰ هزار شغل را در بخش صنعتی از دست داد و نرخ بیکاری در بخش تولیدی به ۸۷ درصد رسید. همچنین جمعیت این شهر از ۵۳۰ هزار و ۱۰ نفر در سال ۱۹۸۹ به ۴۳۷ هزار و ۱۰۱ نفر در سال ۱۹۹۸ کاهش یافت. یو آلبرت، معاون شهردار لایپزیک، میگوید: «هیچکس برای آنچه رخ داد آمادگی نداشت. همه محلهها همچون شهر ارواح شدند.»
اما سرنوشت لایپزیک در سال ۱۹۹۹ تغییر کرد. در آن زمان شرکت پورشه از میان ۱۶ شهر، لایپزیک را برای تولید اولین خودروی شاسیبلند مدل کاین انتخاب کرد. فولکسواگن و اپل (کارخانه آلمانی جنرال موتورز) شرکتهای خودروسازی دولتی آلمان شرقی را خریداری کردند، اما سرمایهگذاری شرکت پورشه در لایپزیک بود که این شهر را زنده کرد.
آلبرت میگوید: «این پورشه بود که صنعت خفته لایپزیک را بیدار کرد. بدون پورشه، ما نمیتوانستیم شرکت بیامو را به این شهر بیاوریم.» درحال حاضر، پورشه سه مدل خودروی شاسیبلند در لایپزیک تولید میکنند که عبارت است از کاین، پانامرا و مدل جدید ماچان. این شرکت همچنین برای ۱۵۰۰ نفر شغل ایجاد کرده است. سال گذشته دو سوم کل خودروهای پورشه در لایپزیک تولید شد.
زیگفرید بولو، رئیس کارخانه پورشه در لایپزیک که در شرکت ونسازی بارکاس آلمان شرقی مدیر ارشد بود، میگوید: «منطقه زاکس، کشور خودرو است.» شرکت فولکس واگن اندکی پس از اتحاد دو آلمان در سال ۱۹۹۰ دو خودروساز آلمانشرقی یعنی بارکاس و زاکسنرینگ را خریداری کرد. بولو در بارکاس و تحت رهبری فولکسواگن، مدارج شغلی را طی کرد و در سال ۱۹۹۹، شرکت او را ترغیب کرد تا کارخانه پورشه را در لایپزیک تاسیس کند.
شرکت بیامو نیز از پورشه پیروی کرد و در سال ۲۰۰۲، لایپزیک را از میان ۱۲۵ شهر برای ساخت کارخانه خود برگزید. اکنون این کارخانه برای حدود ۶ هزار نفر شغل ایجاد کرده است. بیامو حدود ۲ میلیارد یورو (۵/۲ میلیارد دلار) در ساخت این کارخانه سرمایهگذاری کرده است و در آن، مدلهای گوناگونی ازجمله آی۸ تولید میشود.
پس از فروپاشی دیوار برلین تعداد شغلهای مربوط به خودروسازی در سراسر آلمان شرقی بهطور چشمگیری کاهش یافت. براساس آمار رسمی آلمان شرقی، در سال ۱۹۸۹، ۱۲۷ هزار و ۳۸۶ نفر در صنعت خودرو مشغول بهکار بودند و خودروهای ترابانت، وارتبورگ و ونهای بارکاس و خودروهای کوچک ویژه حملونقل را تولید میکردند. اما تا سال ۱۹۹۵ تنها ۲۳ هزار و ۲۳۰ نفر در صنعت خودرو شرق آلمان کار میکردند. با این وجود تا پایان سال ۲۰۱۳ این رقم تقریبا سه برابر شد و به ۶۰ هزار و ۴۳۲ نفر رسید. این در شرایطی است که تعداد کارگران خودروسازی در غرب با رشد ۷ درصدی رو به رو شد و به ۷۱۲ هزار و ۳۰۵ نفر رسید. از سوی دیگر، تولید خودرو در شرق آلمان به بیش از ۶۵۰ هزار دستگاه در سال افزایش یافته است. کارل هان ۸۸ ساله که در زمان فروپاشی دیوار برلین مدیرعامل فولکسواگن بود، میگوید: «این مردم مهندس به دنیا میآیند. مهندسی در خونشان است.» هان که در آلمانشرقی بزرگ شده اما پیش از ساخت دیوار این منطقه را ترک کرده بود، میافزاید: «تنها مشکل مردم شرق آلمان این بود که با سیستم اقتصادی غلطی زندگی میکردند. من به توانایی آنها آگاهم چون خودم یکی از آنها هستم.»
اما تصمیم برای سرمایهگذاری براساس مسائل اقتصادی گرفته میشود نه مسائل میهنپرستانه. هزینههای زمین و نیروی در لایپزیک کسری از سطح هزینهها در مونیخ یا اشتوتگارت است و بنابراین به خودروساز غرب آلمان امکان میدهد به جای توسعه در خارج، کسبوکار خود را در داخل آلمان گسترش دهند.
میانگین ساعات کار هر کارگر خودروسازی شرکت بیامو در مونیخ ۳۵ ساعت در هفته با حقوق ناخالص حدود سه هزار و ۱۸۰ یورو در ماه است. اما کارگران شرکت بیامو در لایپزیک هفتهای ۳۸ ساعت کار میکنند و ماهانه دو هزار و ۸۰۰ یورو درآمد ناخالص دارند. احیای صنعت خودرو، منطقه زاکسن را نیز تقویت میکند. سال گذشته جمعیت لایپزیک برای نخستینبار از سطح قبل از اتحاد دو آلمان فراتر رفت. همچنین در ماه ژوئیه، برای نخستینبار از سال ۱۹۹۰ تاکنون نرخ بیکاری لایپزیک به کمتر از ۱۰ درصد کاهش یافت. نادیا آرند، رئیس یک آژانس کاریابی محلی، میگوید: «صنعت خودرو اصلیترین عامل اقتصادی کاهش بیکاری است.»
ارسال نظر