ایسنا: ژیان خودرو فرانسوی کوچک و ارزان قیمتی بود که تولید آن از اواخر دهه ۱۳۴۰ در ایران آغاز شد. تولید این خودرو پس از سال ۱۳۵۷ به تدریج متوقف شد. پایین بودن حجم (قدرت) موتور ژیان موجب شده بود که این خودرو از توان لازم برای حرکت در خیابان‌های سربالا برخوردار نباشد. علاوه‌بر آن فضای داخلی این خودرو نیز محدود بود.

البته از ویژگی‌های مثبت ژیان، سیستم تعلیق منحصر‌به‌فرد این خودرو در مقایسه با تکنولوژی روز آن زمان بود. سیستم تعلیق این خودرو به‌صورت دو استوانه ‌است که در زیر خودرو قرار دارد. درواقع این دو استوانه حکم نوعی کمک فنر را داشت که در طول خودرو قرار گرفته و هر کدام از استوانه‌ها به یکی از چرخ‌ها متصل می‌شد. پس از انقلاب اسلامی شرکت سایپا رنو ۵ را جایگزین ژیان کرد. رنو ۵ نیز مانند ژیان در ایران به محبوبیت نسبی دست یافت. سایپا مونتاژ‌کننده رنو ۵ بود تا اینکه خط تولید رنو ۵ را شرکت پارس‌خودرو خریداری کرد و این خودرو با نام جدید سپند وارد بازار شد. پس از آن نیز این خودرو با موتور ۱۳۰۰ سی‌سی پراید و طراحی جدید با نام رنو پی‌کی وارد بازار شد.

موتور این خودرو موتور پراید و بدنه آن مربوط به رنو (سپند) بود. بیشتر اسکلت و قطعات به کار رفته در این خودرو مانند شاسی، موتور، گیربکس، چرخ‌ها، رادیات و ... مربوط به پراید بود. سرانجام تولید این خودروی کم‌مصرف و مناسب سفرهای شهری متوقف شد.

قیمت پایین، مصرف پایین سوخت (۶ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر) و پایین بودن هزینه‌های تعمیر و نگهداری از جمله مزایای خودروی رنو پی‌کی بود. در مقابل اما این خودرو دارای معایبی چون سبکی وزن و از دست دادن تعادل در جاده در سرعت‌های بالا، طراحی بدنه ضعیف و ظاهری نامناسب بود. سرانجام در دهه ۸۰ تولید این خودرو متوقف شد. با توقف تولید رنو پی‌کی، نسل تولید خودروهای فرانسوی کوچک، ارزان و کم‌مصرف در ایران نیز به پایان رسید. اکنون نسل کوچک‌های خاطره‌انگیز فرانسوی به تاریخ پیوسته است.