بررسی دلایل کاهش تولید اتوبوس در کشور
گروه خودرو- چندی پیش خبرگزاری ایسنا با انتشار گزارشی به نقل از انجمن خودروسازان جهان، ایران را با تولید ۴هزار و ۲۰۰دستگاه اتوبوس به عنوان نهمین اتوبوسساز بزرگ جهان معرفی کرده بود. در پی انتشار این مطلب، سیامک میراحمدی کارشناس ارشد خودرو با ارائه گزارشی وضعیت ساخت اتوبوس در کشور را مورد بررسی قرار داده است. در این گزارش آمده است، بر اساس آخرین آمارها و اطلاعات موجود شرکتهای تولیدکننده اتوبوس، میزان نهایی تولید این محصول اعم از اتوبوس شهری و بینشهری در سال گذشته جمعا در شش شرکت اتوبوسساز داخلی کشور کمتر از ۲۴۰۰دستگاه بوده است. این در حالی است که این تعداد در مقایسه با تولید سال ۸۳ که رقم ۴۲۶۰دستگاه بوده کاهش حدود ۸/۴۳- درصدی را نشان میدهد.
بررسی آمارها بیانگر این است که بیشترین میزان تولید اتوبوس در کشور طی ده سال اخیر مربوط به سال ۱۳۸۲ با حدود ۴۵۱۰ دستگاه و کمترین میزان تولید مربوط به سال ۱۳۷۶ با تولید ۹۹۴دستگاه بوده است.
در حالی که کارشناسان ظرفیت تولید اتوبوس در شش شرکت تولیدکننده داخلی را سالانه بیش از ۱۱۰۰۰دستگاه برآورد میکنند، سال گذشته مجموعه کارخانههای داخلی با کمتر از ۲۲درصد ظرفیت برآورد شده فعالیت نمودهاند و ۷/۵۸-درصد از برنامه مصوب تولید انحراف داشتهاند. این در حالی است که سال گذشته برخی سازمانهای دولتی زمزمه واردات ۲۰۰۰ دستگاه اتوبوس خارجی را به برکت افزایش بهای نفت دنبال میکردند.
عدم تامین بودجه کافی جهت خرید اتوبوس توسط سازمانهای مربوطه و بلوکه شدن منابع شرکتهای تولیدکننده اتوبوس در انبارها، وجود پارهای از مشکلات جهت تامین اقلام اتوبوسهای گازسوز و زمانبری بیشتر تولید این محصول نسبت به اتوبوسهای دیزلی، بازدهی ضعیف بخش حملونقل بین شهری و در نتیجه بروز مشکل جهت پرداخت دیون به بانکها و بالتبع مشکلات بانکها و لیزینگها جهت اعطای تسهیلات به خریداران جدید، محدودیتهای ایجادشده برای شرکتهای لیزینگ به دلیل کاهش نرخ لیزینگ به ۱۷درصد، کند شدن روند نوسازی اتوبوسهای فرسوده و سیاستهای حمایتی سازمانهای دولتی، از مهمترین دلایل کاهش تولید اتوبوس در سال گذشته بوده است. هماکنون متوسط طول عمر اتوبوسهای موجود (شهری، بینشهری) ۲۳سال است و برای رسیدن به استانداردهای جهانی حداقل برای چندین سال شرکتهای داخلی میتوانند با حداکثر ظرفیت فعالیت کند.
ارسال نظر