در سال ۸۵ میوه‌ای که در حدود چهار سال قبل فعالیت بر روی آن آغاز شده بود، تا حدودی ثمر داد و همکاری با شرکت‌های خارجی در زمینه طراحی موتور به جایی رسد که تولید اولین سری موتور ملی با حجم ۱۷۰۰ سی سی اغاز شد. این موتور که بر اساس استراتزی دولت پیشین مبنی بر همکاری مشترک با خودروسازان خارجی جهت انتقال دانش فنی شکل گرفته بود باعث شد تا حدودی دانش طراحی موتور که یکی از اصلی ترین ارکان صنعت خودرو است به این صنعت در ایران تزریق شود، اما به نظر می‌رسد هنوز راه درازی در پیش است، چرا که رونمایی سمند جدید با نام سورن که هنوز هم بر روی پلات فرم قدیمی‌سمند، طراحی شده و بیشتر ظاهرش تغییر کرده تا موارد فنی آن، نشان داد صنعت خودرو ایران هنوز در طراحی بسیاری از ارکان اساسی خودرو توان کافی را ندارد. البته شرکت‌های داخلی برنامه‌هایی هم برای طراحی بقیه اجزای پلات فرم دارند و مدل‌های جدیدی نیز توسط ایران خودرو و سایپا در حال طراحی است که در سال‌های ۸۶ و ۸۷ وارد بازار خواهند شد، اما هزینه گزاف طراحی و عدم درک مساله تحقیق و توسعه (R&D) در ایران از اصلی‌ترین چالش‌های افزایش سطح فنی است.