تا همین اواخر شرکت‌های اروپایی در رقابت با همتایان آسیایی برای تولید باتری باخته‌اند و شرکت‌هایی مانند CATL چین و پاناسونیک ژاپن برنده این رقابت بوده‌اند. ایلکا فون دالویگ از موسسه EIT InnoEnergy در این باره می‌گوید: هیچ‌کس تصور نمی‌کرد این موضوع یک چالش باشد. شرکت‌ها تصور می‌کردند که می‌توانند سلول باتری وارد کنند. اما پیش‌بینی بانک‌های بزرگ از رشد فروش خودروهای برقی در دهه‌های آینده نهادهای سیاسی و خودروسازان را شوکه و مجبور کرد تا درباره تولید باتری عمیق‌تر فکر کنند. پس از آن شرکت‌های خودروسازی و تهیه‌کنندگان تجهیزات در اتحادیه اروپا برنامه‌های سرمایه‌گذاری چند میلیارد یورویی و طرح ساخت کارخانه باتری را اعلام کردند. فولکس واگن تصمیم دارد ۶ واحد باتری‌سازی در اروپا بسازد. دایملر نیز قصد دارد ۴ واحد با شرکایش بسازد. تخمین زده می‌شود تاکنون حداقل ۵۰ طرح برای ساخت کارخانه باتری‌سازی در اروپا اعلام شده است. اگر این طرح‌ها واقعا ساخته شوند، تولید باتری در این منطقه تا ۲۰۳۰ قادر به تامین تقاضای آن خواهد بود. اما برای تامین مواد اولیه مانند لیتیوم، نیکل، منگنز یا کبالت چالش‌هایی وجود دارد. کارشناسان بازار موسسه BMI معتقدند سرمایه‌گذاری‌های بزرگ زیادی در کارخانه‌های تولید باتری شده، اما در حوزه استخراج مواد اولیه اقدامی انجام نشده است. طی یک سال بهای کربنات لیتیوم ۲ برابر شده است. بزرگ‌ترین ذخایر کبالت نیز در جمهوری دموکراتیک کنگو قرار دارد و گاهی اوقات استخراج آن در شرایط کاری بسیار نامساعدی انجام می‌شود. پیش‌بینی می‌شود قیمت این فلز هم افزایش یابد. از سوی دیگر حدود ۷ سال طول می‌کشد تا معدن‌های جدید توسعه یابند.