در این مورد، «مازیار بیگلو» دبیر انجمن قطعه‌سازان ایران دیدگاه چندان خوش‌بینانه‌ای نسبت به تاثیر این پیمان در خودروسازی و قطعه‌سازی کشور ندارد و معتقد است: حضور در پیمان شانگهای می‌تواند تاثیرات مثبت و منفی برای صنایع خودروسازی و قطعه‌سازی کشورمان به دنبال داشته باشد.

این مقام صنفی گفت: کشوری نظیر روسیه در پیمان شانگهای حضور دارد که می‌تواند مقصدی برای خودروهای ایرانی باشد، زیرا به‌طور عمده خودروسازان خارجی در این کشور فعال هستند و به‌تازگی نیز ایران‌خودرو و سایپا گام‌هایی برای حضور مجدد در این بازار برداشته‌اند. وی تصریح‌ کرد: در کنار همه مزایای‌ ممکن، اما هم‌زمان باید با هجمه چینی‌ها و هندی‌ها به بازار کشورمان مقابله کنیم، زیرا آنها نیز قادر به صادرات خودرو و قطعه به ما هستند و هم‌اکنون عمده خودروهای چینی موجود در بازار ایران به صورت فول CBU (خودروی کامل) وارد کشور شده و فقط سرهم‌بندی می‌شوند.  بیگلو تاکید کرد: تا زمانی که صنایع خودروسازی و قطعه‌سازی کشورمان به غرب یا شرق وابسته باشند، همواره تاثیرپذیر خواهیم بود و نه تاثیرگذار.  دبیر انجمن قطعه‌سازان خودروی کشور اضافه ‌کرد: زمانی می‌توان از حضور در این پیمان بین‌المللی به‌خوبی استفاده کرد که مشکلات داخلی خود نظیر قیمت‌گذاری دستوری، خصولتی بودن خودروسازان، انحصار ناخواسته در این صنعت، عدم تعهد خودروسازان و قطعه‌سازان به کیفیت و عدم تامین مواد اولیه مورد نیاز را حل کرده باشیم.  اما رئیس انجمن صنایع همگن نیرو محرکه و قطعه‌سازان خودروی کشور نیز معتقد است: ورود به هرگونه پیمان و همکاری بین‌المللی برای صنعت کشور کارساز است. محمدرضا نجفی‌منش گفت: میزان تاثیرگذاری مثبت یا منفی این پیمان‌ها بستگی مستقیم به هوشمندی و توانمندی ما دارد که چگونه بتوانیم حُسن استفاده را از آن انجام دهیم.

وی به پتانسیل‌های موجود در صنایع خودرو‌ و قطعه‌‌ کشور اشاره کرد و افزود: هرچند چین بزرگ‌ترین خودروساز جهان است، اما همین کشور برای تامین بسیاری قطعات خود چشم به خارج دارد و این فرصتی برای ما است.