نمایشگاهی بحث‌انگیز

بزرگ‌ترین نمایشگاه بازی‌های کامپیوتری در اروپا، موسوم به گیم کانونشن در شهر لایپزیگ آلمان درهای خود را به روی علاقه‌مندان گشوده است. همزمان، بحث درباره تاثیر مثبت و منفی بازی‌های کامپیوتری نیز دوباره شدت گرفته است. بازدیدکنندگان جوان نمایشگاه به تماشای یک بازی ویدیویی ایستاده‌اند

بزرگ‌ترین نمایشگاه بازی‌های کامپیوتری در اروپا، موسوم به گیم کانونشن، در شهر لایپزیگ آلمان درهای خود را از روز پنجشنبه، ۲۳ اوت، به روی علاقه‌مندان گشود. در این نمایشگاه که به عنوان بزرگ‌ترین و هنجارگذارترین نمایشگاه این رشته در سطح اروپا به شمار می‌رود شرکت‌ها و موسساتی از ۳۱ کشور دنیا آخرین محصولات و یافته‌های خویش را در نمایشگاه به نمایش گذاشتند.

مساحت نمایشگاه گیم کانونشن امسال نسبت به سال گذشته ۲۵‌درصد افزایش یافت و به حدود ۱۱۳‌هزار متر مربع رسید. شمار غرفه‌ها نیز از ۳۷۴ به ۵۰۳ غرفه رسید.

بیشترین سطح نمایشگاه به بخش تجاری آن اختصاص یافت که عنوانش بود مرکزی تجاری گیم کانونشن. این بخش میعادگاه شرکت‌های تولیدکننده بازی‌های کامپیوتری با توزیع‌کنندگان بزرگ این گونه محصولات و محل طرح سفارشات و انعقاد قراردادهای تازه بود.

شاخصه‌های نمایشگاه

یکی از برجستگی‌های نمایشگاه امسال که تا روز یکشنبه ۲۶ اوت ادامه یافت تنوع و تعدد برنامه‌های جنبی آن بود. شامگاه روز افتتاح نمایشگاه، ارکست معروف شهر پراگ به نام «فیلم هارمونی»، قطعات موزیک معروف بازی‌های ویدیویی و کامپیوتری را با روایتی دمساز با موسیقی کلاسیک به اجرا درآورد. قطعاتی از موزیک بازی فاینتال فانتزی ۱۱، استارکرافت، نیوسوپر ماریو بروس و ... از جمله این قطعات بودند. برنامه‌های ورزشی و یک برنامه با عنوان خانواده گیم کانونشن که بچه‌ها را با بازی‌های دیجیتالی جدید آشنا کرد نیز از دیگر بخش‌های متنوع نمایشگاه بودند.

رونق دوباره بحث‌ها

همزمان با برگزاری نمایشگاه گیم کانونشن، در آلمان بحث‌های متفاوتی درباره سیر و چشم‌انداز تحول بازی‌های کامپیوتری و ویدیوئی و تاثیر آن بر فرهنگ و رفتار بخش‌های مختلف جامعه در گرفت. آمارهای جدید نشان می‌دهد که ۵۴‌درصد جمعیت آلمان سنی بالاتر از ۴۰‌سال دارد. همین امر باعث شده که شرکت‌های تولیدکننده بازی‌های کامپیوتری توجه‌اشان به این گروه جلب شود و در صدد طراحی بازی‌هایی متناسب با ذوق و علاقه آن برآیند.

اثرات احتمالی بازی‌های کامپیوتری و ویدیویی در تشدید گرایش به خشونت در میان نوجوانان و جوانان نیز یکی دیگر از بحث‌هایی است که همزمان با نمایشگاه لایپزیگ رونق دوباره‌ای گرفته است. براند بوشمان پرفسور روانشناسی و ارتباطات در دانشگاه‌های آمریکا و هلند، در این باره به سایت شبکه اول تلویزیون گفته است: «خشونت در بازی‌های کامپیوتری بسیار خطرناک‌تر از خشونت در فیلم‌های تلویزیونی است، که دلایلی سه‌گانه‌ای دارد: بر خلاف فیلم‌های تلویزیونی، بازی‌های ویدیویی شراکت فعال بیننده را در بازی طلب می‌کنند و همین سبب می‌شود که انسان چیزهای متفاوتی و از جمله رفتارهای خشونت‌آمیز و پرخاشگرایانه را بهتر بیاموزد.

علاوه بر آن، در بسیاری از بازی‌ها، بازی‌گر ناخودآگاه سوق می‌یابد که با شخصیت مهاجم درون بازی همذات‌پنداری کند. این نیز هست که رفتارهای خشونت‌گرایانه و تهاجمی در بازی‌های مورد ستایش قرار می‌گیرند و با اعطای امتیاز و یا ارتقا به مرحله بعدی بازی پاداش داده می‌شوند.»

بوشمان کلید حل مشکل را عمدتا در دست والدین می‌داند. به باور وی کامپیوتر، تلویزیون، «نین تندو» و دستگاه‌های مشابه برای بسیاری از والدین نقش مراقب و سرگرم‌کننده بچه‌ها را بازی می‌کنند.

اختصاص وقت لازم برای مراقبت از فرزندان و حساسیت نسبت به اینکه آنها مدت زیادی از وقت خود را پای تلویزیون و یا کامپیوتر صرف نکنند، به علاوه توجه کردن به تناسب بازی‌های کامپیوتری با سن فرزندان، تماشای خانوادگی این گونه بازی‌ها و بحث در باره مضمون و جنبه‌های منفی و مثبت آنها از جمله راه‌هایی است که به نظر بوشمان می‌تواند مانع تاثیرگذاری بلاواسطه و منفی بازی‌ها بر ذهن و رفتار نوجوانان و جوانان شود.