دانشگاه‌ها و رکود

مترجم: محسن رنجبر

منبع: اکونومیست

فارغ التحصیلان سال ۲۰۰۹، تقریبا بیشترین تعداد را در تاریخ آمریکا خواهند داشت. در اواخر بهار بیش از ۳‌میلیون دانش آموز، مدرک دیپلم خود را از دبیرستان‌هایشان دریافت خواهند کرد. سال‌هاست به آنهایی که به دنبال ورود به دانشگاه هستند، گفته می‌شود که باید در انتظار دوران سختی باشند، چرا که دانش‌آموزان بسیار زیادی متقاضی ورود به دانشگاه هستند و دریافت پذیرش از سوی دانشگاه مورد نظر آنها کاری سخت خواهد بود. اما آنهایی که از‌این مانع بگذرند، درخواهند یافت که مشکلاتشان تازه شروع شده است.

با توجه به وضعیت بازار کار در حال حاضر، زندگی دانشگاهی به یک آرزو می‌ماند. با‌این حال،‌این دوران هزینه‌هایی را نیز به همراه دارد. به ازای هر سال تحصیل در یک دانشگاه خصوصی، باید هزینه‌ای تقریبا برابر با ۲۵‌هزار دلار پرداخت کرد.‌این مبلغ برای دانشگاه‌های دولتی به ۶۶۰۰‌دلار می‌رسد. ‌این قیمت‌ها مربوط به سال جاری هستند و در سال آینده در اکثر دانشگاه‌ها‌اندکی بیشتر خواهند شد. ‌این امر برای دانشجوها و نیز افرادی که هزینه تحصیل آنها را فراهم می‌کنند، تهدیدآمیز است. والدین شغل خود را از دست داده‌اند و پس‌اندازهایشان نیز به اتمام رسیده است. جیمز بویل، رییس انجمن والدین دانشجویان آمریکا می‌گوید: «من فکر می‌کنم که والدین بیشتری‌این جسارت را پیدا کرده‌اند که درخواست نمایند تا دوره ارائه پول یا دوره ارائه کمک مالی،

طولانی‌تر شود».

اما تعداد دانشگاه‌هایی که امکان کمک به آنها برایشان فراهم باشد، معدود است. مجامع قانون گذاری در بیش از ۲۰‌ایالت، در حال بحث بر سر کاهش بودجه هستند یا تصمیماتی را در این باره اتخاذ نموده‌اند. از‌این رو بسیاری از دانشگاه‌های دولتی، شهریه خود را بالا برده‌اند. دانشگاه‌های خصوصی که توانایی مالی چندانی ندارند نیز به وضعیت سختی دچار شده‌اند، به گونه‌ای که برای تامین هزینه‌های عملیاتی خود ناگزیر از بالا بردن شهریه خود هستند.

دانشگاه‌های بزرگ که از توانایی مالی زیادی برخوردارند، شرایط بهتری دارند، اما آنها نیز کار خود را با زحمت ادامه می‌دهند. برای سالیان متمادی، میزان بازدهی صندوق اوقاف دانشگاه ییل به عددی دو رقمی ‌می‌رسید. مدیر‌این صندوق، کتابی را در‌این باره به نگارش درآورد. رییس دانشگاه ییل در دسامبر گذشته اعلام کرد که ارزش موقوفات‌ این صندوق، از ژوئن به بعد به میزان ۲۵‌درصد کاهش یافته است.‌این اتفاقی عجیب و غیر‌عادی نیست. در مطالعه‌ای که اخیرا روی ۲۳۵ دانشگاه انجام گرفته، مشخص شده است که ارزش موقوفات آنها در شش ماهه دوم سال ۲۰۰۸، به طور متوسط ۲۴‌درصد کاهش پیدا کرده است.

دانشجوها می‌توانند پول مربوط به شهریه خود را قرض بگیرند. اما‌ این کار نیز مشکلات خاص خود را به همراه دارد. خطر‌این کار آن است که‌این دانشجوها نیز در نهایت، وضعیتی شبیه قدیمی‌ترها پیدا خواهند کرد و پرداخت وام به دوش آنها خواهد افتاد. رویدادهای هشدار دهنده فراوانی را می‌توان ذکر کرد. رابرت اپلبام که وکیلی در نیویورک است، کار خود را به عنوان وکیل مدعی آغاز کرد و سپس با استفاده از ۷۵هزار دلار وام دانشکده حقوق، به سختی توانست به حضور خود در بخش دولتی ادامه دهد. او در آغاز سال جاری، گروهی را در فیس بوک به راه‌انداخت که‌این عنوان را بر خود داشت: «برای تحریک اقتصاد، بدهی دانشجویان را لغو کنید».‌این گروه سه ماه بعد، بیش از ۱۸۰‌هزار عضو را در خود جای داد.

اعضای‌این گروه درست می‌گویند. در صورتی که بدهی خیلی زود به نسل جوان فشار آورد، آنها نخواهند توانست که در دوران بازنشستگی، هزینه زندگی فرزندان خود را تامین کنند. اما سندی باوم، از تحلیلگران ارشد سیاستی در هیات مدیره دانشگاه معتقد است که لغو بدهی دانشجوها، مناقشه‌برانگیز و غیرعقلانی خواهد بود.

وی معافیت هدفمند بدهی‌ها را ترجیح می‌دهد، چرا که فارغ التحصیلان اول جولای که در مشاغل کم درآمد کار می‌کنند، می‌توانند با درصد مشخصی از درآمدشان وام‌های فدرال را پرداخت کنند. افرادی که در مشاغل خدمات دولتی مثل شغل معلمی‌فعالیت می‌کنند، می‌توانند روی هم رفته بخشی از وام‌های فدرال خود را نپردازند و از معافیت آنها بهره‌مند گردند.

زمان تصمیم گیری فرا رسیده است. طی ماه گذشته درخواست‌هایی برای پذیرش در‌این دانشکده دریافت شده است و در بسیاری از موارد، دانشجوها مجبورند که تا اول ماه مه ‌به آنها پاسخ دهند. یک مشکل دیگر برای دانشجویان پذیرفته شده‌این است که قدرت چانه زنی چندانی ندارند. در صورتی که آنها تهدید کنند که پول خود را به جای دیگری خواهند برد، چندان باعث نگرانی مسوولان دانشکده نخواهد شد، چه رسد به ‌این که باعث شود که تخفیف یا وام‌های بهتری به آنها ارائه کنند.

همیشه فهرستی از افراد در انتظار دریافت وام وجود دارد و‌این فهرست، امسال بسیار طولانی‌تر شده است. اما‌این جوان‌ها درخواهند یافت که بسیاری از دوستانشان نیز به همین وضعیت دچار هستند.