مالزی تمام آسیا

بخش دوم

میترا یزدچی

بخش اول این گزارش جامع را درخصوص جذابیت‌های توریستی کشور آسیایی مالزی در شماره گذشته مطالعه فرمودید و اینک بخش دوم و نهایی آن ... پینانگ

پینانگ، یکی دیگر از ایالات زیبای مالزی است که به دلیل داشتن سواحل صاف و آفتابی توجه علاقه‌مندان به ورزش‌های آبی را جلب کرده است.

مرکز این ایالت، شهر جورج تاون (George Town)، از نام جورج سوم، پادشاه انگلستان، گرفته شده است.

در سال ۱۷۸۶، این ایالت توسط انگلیسی‌ها تصرف شد و کلیه بناها، روش زندگی، آداب، رسوم و حتی غذاهای محلی این منطقه را تحت‌تاثیر قرار داد که تاکنون هم ادامه دارد.

از مراکز دیدنی این شهر می‌توان از خوکونگسی، مسجد کاپتان کلینگ، معبد سری ماریامان، معبد بودایی وات چاپا منگکالارام نام برد.

گفتنی است، طولانی‌ترین مجسمه بودای خوابیده در معبد بودایی این ایالت وجود دارد و به لحاظ وجود جاذبه‌های طبیعی و میراث فرهنگی که در مرکز این ایالت وجود دارد، این شهر به «جواهر شرق» مشهور است.

پراک

ایالت پراک، یکی از مناطق اقتصادی مالزی است، چرا که کشف معادن قلع تاثیر بسزایی در تاریخ و اقتصاد آن داشته است. ثروت به دست آمده از این معادن، باعث رشد شهرها و گسترش تجارت در این ایالت بوده است.

اسناد و مدارک تاریخی کشف، استخراج و تجارت قلع در مرکز این ایالت، یعنی شهر ایپوه، در موزه جغرافیا قابل مشاهده است. به غیر از قلع پراک امروزی با ۲۱۰۰۰کیلومتر مربع مساحت، دیدنی‌های بسیاری برای گردشگران دارد. پارک‌های بزرگ، خیابان‌های منظم با حواشی قابل توجه، دست‌فروشان که بیشتر میوه‌های تازه می‌فروشند، تنها بخشی از این دیدنی‌ها است که هر بیننده‌ای را مجذوب خود می‌کند.

تپه‌های سنگی پراک، دو غار معبد معروف به نام‌های (سم پوتونگ) و (پراگ تونگ) مسجد عبودیه، قصر اسکندریه، کوالا کانگسر (محل اقامت سلطان ایالت) از جاذبه‌های معروف این ایالت است.

در شمال ایالت پراک، شهر تایپینگ، قرار دارد که قدیمی‌ترین موزه مالزی را در خود جای داده است.

سلانگور

سلانگور، در غرب مالزی، یکی از پیشرفته‌ترین ایالات این کشور است.

اگر شما از طریق هوایی وارد کوالالامپور شوید در واقع به سلانگور آمده‌اید.

کوالالامپور، در ابتدا مرکز این ایالت بود تا آنکه در سال ۱۹۵۷ به عنوان پایتخت فدرال مالزی انتخاب شد.

مناظر طبیعی، مکان‌های تاریخی و فرهنگی این ایالت که با صرف چند روز می‌توان از آنها دیدن کرد به فاصله کوتاهی از کوالالامپور قرار دارند. مرکز ایالت سلانگور، شاه عالم است که جاذبه‌های زیبایی را در خود جای داده است.

اولین پارک جنگلی و جغرافیایی مالزی به نام «بوکیت کاهایا» در این ایالت بنا شده است. پارک طبیعی کوالاسلانگور، منطقه بسیار زیبایی برای علاقه‌مندان به جنگل، تماشای پرندگان و طبیعت‌گردی است، به طوری که انستیتو تحقیقات جنگلی مالزی در کپونگ مناظر

قابل توجه و علمی را در رابطه با جنگل‌های مالزی به نمایش می‌گذارد. باتوکیو، یکی از قابل‌توجه‌ترین معابد هندی دنیا است که در نزدیکی کوالالامپور قرار دارد و همه ساله به خصوص در ایام مراسم تایپوسام، هزاران گردشگر و معتقدین به دین هندو را به خود جلب می‌نماید.حتی معدن قلعی که زمانی مورد بهره‌برداری قرار می‌گرفته و حالا دیگر در این رابطه قابل استفاده نیست در این ایالت تبدیل به مرکزی برای گردشگران شده است.

نگری سمبیلان

نگری سمبیلان، در زبان ملی مالزی به معنی

۹ ایالت است و علت این نام‌گذاری از آن رو است که این ایالت به ۹ منطقه که هرکدام تحت کنترل یک حاکم محلی بوده‌اند تقسیم می‌شده است.

مرکز این ایالت، سرمبان است که در فاصله ۵۰کیلومتری کوالالامپور قرار دارد.

شاید بتوان گفت: معماری ویژه این شهر، آن را از سایر قسمت‌های کشور متمایز کرده است.

به عنوان مثال، هنوز سقف‌هایی شاخ شکل بسیاری از خانه‌های این ایالت از دوران حضور مهاجرین مینانگکابائو و سوماترائی به جا مانده که روی معماری فعلی آن نیز تاثیر داشته است.

نمونه بارز سقف‌های شاخی شکل این منطقه قصر سری منانتی است که دارای معماری مینانگکا‌بائو است و امروز موزه سلطنتی شده است، این قصر چوبی که حدود یک‌صد سال پیش توسط دو نجار محلی و در طول شش سال ساخته شده، یکی از عجایب معماری با چوب است، زیرا در آن از هیچ میخ یا پیچی استفاده نشده است.

ملاکا

ملاکا، یکی از محبوب‌ترین ایالت‌های مالزی برای مردم این کشور است، چرا که معتقدند تاریخ مالزی با کشف بندر ملاکا، مرکز ایالت ملاکا و توسط شاهزاده‌ای سوماترائی به نام پارامیسوارا، در سال ۱۴۰۰میلادی آغاز گردیده است و از آن زمان است که سلطنت در این ایالت شکل می‌گیرد و این ایالت به یک منطقه تجارت بین‌المللی بین چین، هند، خاورمیانه و اروپا تبدیل می‌گردد.

این ایالت طی سال ۱۵۱۱ میلادی تا ۱۸۲۴، تحت سلطه هلندی‌ها، پرتغالی‌ها و انگلیسی‌ها قرار گرفته و سپس به استقلال می‌رسد. این دوران و حضور ملل مختلف در این منطقه باعث تاثیرات فرهنگی مختلفی شده است

به‌طوری که این ایالت به رنگین‌کمان آداب، رسوم و عادات فرهنگی معروف است و برخی مانند پرتغالی‌ها یا پراناکان، جامعه‌ای شاخص در این ایالت دارند.

باتوجه به تاریخ پرفراز و نشیب این ایالت، مرکز آن به عنوان شهر تاریخی مالزی معروف است.

از سایر جاذبه‌های این ایالت می‌توان به کلیسای سنت‌پل، قلعه سنت‌جان، آرامگاه هانگ‌توا، هانگ جبات، موزه فرهنگی، که قصری قدیمی و بازسازی شده است، باغ وحش، نمایش پهلوان و ... اشاره کرد.

جوهور

ایالت جوهور در جنوب مالزی قرار دارد و به وسیله راه‌های زمینی و ریلی به سنگاپور متصل شده و همین امر باعث ارتباط گردشگری این ایالت به سنگاپور گردیده است.جوهور، نیز مانند سایر ایالات مالزی، جاذبه‌های طبیعی زیادی دارد، ولی سواحل آن، تنها جایی هستند که هم تنگه ملاکا و هم دریای چین جنوبی را دارا هستند.

در شمال شرقی این ایالت، پارک طبیعی اندوا رومپین، بهشت علاقه‌مندان به حیات‌وحش قرار دارد و در آن گردشگران از نزدیک با حیوانات و گیاهان بومی این منطقه آشنا می‌شوند.

مرکز این ایالت «جوهور بارو» است که نه تنها دارای مراکز خرید فراوان است بلکه مکان‌های دیدنی فراوانی مانند موزه سلطنتی، مسجد سلطان ابوبکر، قصر بزرگ، گالری هند، مرکز صنایع دستی و بنای «داتاران بندر ایا» را در خود جای داده است. این بنا در سال ۱۹۹۴میلادی ساخته شده است تا سمبل این شهر باشد.

پاهانگ

این ایالت با وجود ۳۵هزار کیلومتر وسعت، بزرگ‌ترین ایالت مالزی است. بیشتر سطح این ایالت از جنگل پوشیده شده است. جنگل منطقه «تامان نگارا» بهترین پارک جنگلی کشور است و طبق نظر دانشمندان، این جنگل ۱۳۰میلیون سال قدمت دارد. باتوجه به این موضوع بیشتر گردشگران ایالت «پاهانگ» کسانی هستند که به جنگل علاقه‌مند هستند تا بتوانند در این جنگل چادر زده، پیاده‌روی، ماهیگیری و شنا در رودخانه و دریاچه آن را تجربه کنند.

«تاسک برا» و «تاسک سینی» دو منبع آب شیرین در این منطقه هستند.

در «تاسک برا» گردشگران هم می‌توانند نظاره‌گر زندگی سنتی و محلی مردم منطقه باشند و هم قایقرانی روی رودخانه را تجربه کنند.

این ایالت دارای مناطق مرتفع نیز هست و منطقه «کامرون» در ارتفاعات آن، مرکز کشت چای مالزی است و هوای خنک‌تری دارد.

در قسمت دیگری از این ایالت، کلبه‌های جنگلی قرار دارند و برای علاقه‌مندان به پرنده‌نگری و دیدن زندگی پرندگان محلی این منطقه در نظر گرفته شده‌اند. با توجه به آنچه که گفته شد، این ایالت به زیباترین جزیره جهان، معروف است و از کوالالامپور و سنگاپور به آن خط هوایی برقرار است.

ساراواک

ساراواک، در شرق مالزی و آن سوی آب‌های دریای چین جنوبی قرار دارد. این ایالت در جنوب غربی خود با کشور برونای مرز مشترک دارد. ساراواک در سال ۱۸۴۱ میلادی تحت فرماندهی جیمز بروک انگلیسی درآمد که پاداشی بود از سوی سلطان برونای به کسانی که در مقابل شورشیان منطقه‌اش همکاری کردند. هنوز آثاری باقی مانده از انگلیسی‌ها در ساختمان‌های عمومی به جا مانده از آن دوران به چشم می‌خورد که بهترین آنها، ساختمان موزه ساراواک است که بهترین کلکسیون آثار هنری برونای را در خود جای داده است. علاوه‌بر این (فورت مارگریتا) نام بنایی است که به نام همسر چارلز بروک، دومین فرمانده انگلیسی، نام‌گذاری شده است.

این منطقه دارای غارهای متعددی نیز هست که در پارک ملی‌ نیا قرار دارند. این غارها محل زندگی اولین انسان‌هایی است که ۴۰هزار سال پیش در جنوب شرقی آسیا زندگی می‌کرده‌اند و در حال حاضر محل زندگی خفاش و پرندگان غاری است. غارهای مولو، در پارکی به همین نام بزرگ‌ترین غار جنوب شرقی آسیا است. مجموعه غارهای ساراواک که گفته می‌شود گنجایش ۴۰فروند هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ را دارند، بزرگ‌ترین غار جهان و یکی از دیدنی‌ترین مکان‌های این ایالت هستند.این ایالت دارای موزه‌های مختلفی از جمله موزه‌ گربه، موزه اسلامی، موزه چینی‌ها، چوب، پلیس و‌... است که گردشگران را به سوی خود جلب می‌نمایند.

صباح

صباح، در شمال شرقی جزیره پورنتو و در همسایگی ایالات ساراواک و دریای چین جنوبی واقع شده است و شهر کوتا کینابالو، مرکز این ایالت است. این شهر در دوران استعمار انگلیس، جسلقون نام داشته و در زمان جنگ جهانی دوم به طور کلی نابود شده است. امروزه این شهر یکی از مراکز بازرگانی و محلی تفریحی مالزی است.

بیشترین جاذبه‌های این ایالت، تماشای زندگی حیوانات نادر است. یکی از این مناطق سپیلوک است که بزرگ‌ترین مرکز اسکان اورانگ اوتان‌ها است. در این جا شما تجربه‌ای به یاد ماندنی خواهید داشت و از نزدیک با زندگی میمون‌های مختلف آشنا می‌شوید. کمی آن طرف‌تر، در جنوب این منطقه دره دانوم با گل‌ها و گیاهان جنگلی زیبا قرار دارد و اگر چند ساعت بیشتر به طرف داخل بروید به سانداکان در سوکائو، محل زندگی میمون منحصربه‌فرد پوزه‌دار می‌رسید.

در ۴۰کیلومتری شهر سانداکان و در جزایر سلینگان، گولیسان و باکونگان کچیل، شما می‌توانید به تماشای لاک‌پشت‌ها بپردازید و اگر در ماه‌های تخم‌مرغ‌ریزی آنها برسید می‌توانید صحنه‌های جالب‌تری را ببینید. صباح، علاوه بر علاقه‌مندان به حیات‌وحش، برای گردشگرانی که دنبال ورزش‌های مختلف هستند نیز جذاب است. پارک تونکو عبدالرحمن، در ا‌ین ایالت بهشت علاقه‌مندان به ورزش‌های آبی است. لایانگ لایانگ، در ۱۶۵کیلومتری

کوتا کینابالو با یک صخره دیواری به ارتفاع ۲۰۰۰متر، مکانی مناسب برای شیرجه‌های حرفه‌ای است. کوه کینابالو، در پارکی به همین نام نیز با مناظر زیبا هر ساله پذیرای کوهنوردان زیادی است و اگر خوش‌شانس باشند، می‌توانید گل رافلیسا، بزرگ‌ترین گل جهان را در آنجا ببینند.

رودخانه‌های پاداس و کیولو‌، نیز در این ایالت، برای قایق‌سواران حرفه‌ای و کسانی که به دنبال تجربه‌ای هیجان‌انگیز هستند، بسیار جذاب خواهد بود و اوقات خوشی را برایشان به همراه خواهد داشت.

لابوان

ایالت لابوان، درواقع جزیره در ۸۰کیلومتری ایالت صباح است. این جزیره دارای صاف‌ترین و زلال‌ترین آب‌های مالزی است که حتی از فاصله زیادی درون آنها قابل مشاهده است. این ایالت زمانی بخشی از سلطان‌نشین برونئی بوده و در سال ۱۸۴۶ میلادی، پس از کشف زغال‌سنگ در آن به تصرف انگلیسی‌ها درآمد. لابوان، ۱۱۵سال متمادی تحت اشغال انگلیسی‌ها بود و سرانجام در سال ۱۹۶۳میلادی، به فدراسیون مالزی ملحق شد، باغ بوتانیکال، که از دوره انگلیسی به جا مانده، مربوط به دوران اشغال این منطقه است و در حال حاضر محل یادبود جنگ و صلح نام دارد.

لوینگ نیز محلی است که به عنوان نماد از زمان استخراج معادن زغال سنگ حفظ شده است.

این ایالت دارای یک زمین گلف ۷گودالی نیز هست که گردشگران و مهمانان کنفرانس‌ها و نمایشگاه‌های این منطقه برای اوقات فراغت و ورزش گلف به آنجا می‌روند. دو جزیره پاپان و بورنگ در نزدیکی لابوان قرار دارند و هر سه مکان‌هایی مناسب برای ورزش‌های آبی هستند.

اطلاعات ضروری

دست دادن برای آقایان و خانم‌ها مرسوم است، ولی چون دین اصلی مردم مالزی اسلام است. بعضی از خانم‌های مسلمان با تکان دادن سرو لبخند خود را معرفی می‌کنند.

سلام سنتی مردم مالزی، با دو دست بسته که جلوی صورت قرار می‌گیرد و حالت تعظیم دارد، انجام می‌شود.

آقایان برای سلام با آقایان، دو دست آنها را گرفته و سپس دست خود را به نشانه صمیمیت و احترام قلبی روی سینه می‌گذارند و بهتر است نفر مقابل نیز همین حرکت را انجام دهد.

برای اشاره به نقطه‌ای مشخص از انگشت سبابه دست راست استفاده نمی‌شود، بلکه از انگشت شصت استفاده می‌نمایند.

قبل از ورود به منزل اشخاص، کفش‌ها را باید درآورید. در اماکن مقدس مانند مسجد و معبد نیز کفش‌ها را درآورید و خانم‌ها ترجیحا با پوشش واردشوند.ایرانیان، تا ۳ماه می‌توانند بدون ویزا در این کشور تردد کنند.واحد پول مالزی رینگت (RM) است که در بانک‌ها و صرافی‌ها قابل تغییر هستند.آب و هوای مالزی، گرم، مرطوب و مانند مناطق حاره‌ای است و در طول سال درجه حرارت بین ۲۱ تا ۳۱درجه سانتیگراد و اندازه ریزش باران بین ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰میلیمتر است.مالزی، شامل دو بخش غربی و شرقی است و در همسایگی تایلند و سنگاپور قرار دارد.

زبان رسمی مردم مالزی «باها ساملایو» است، اما زبان انگلیسی به طور گسترده‌ای در این کشور استفاده می‌شود.مذهب رسمی مردم مالزی، اسلام بوده، اما اعتقاد به دیگر ادیان و مذاهب هم آزاد است.