نگاه سوم- دیوارها سرشار خاطره‌اند. گاهی دستت را می‌گیرند و می‌برندت تا گذشته‌هایی که تنها رویاهایش را شنیده‌ای و گاهی هم همان طوری که ایستاده‌ای میخکوبت می‌کنند.

دیوارها سرشار خاطره‌اند و جمعیتی که دور خودشان چرخ می‌خورند، دنبال هویتی هستند که در جایی دور یا نزدیک گمش کرده‌اند. دیوارها سرشار از خاطره‌اند. کافی است کمی ‌بایستی تا اندوه بزرگ آدمی ‌را روایت کنند. کافی است کمی ‌بایستی تا در قاب‌های شیشه‌ای، دلتنگی‌های‌شان را فریاد بزنند. اینجا عصر یک پنج‌شنبه شلوغ حوالی میدان هفت‌تیر است و اصلا از هیاهوی بیرون کوچه خبری نیست. اینجا همه دور هم جمع شده‌اند و فقط نگاه می‌کنند. پنج قرن خوشنویسی ایران کنار هم ردیف شده‌اند تا آنهایی که کلافه و خسته خودشان را به نگارخانه ساعتچی می‌رسانند، همه چیز را فراموش کنند.نمایشگاه خط نستعلیق ایران با نام «از میر تا میر» هفته گذشته به مدت ۵ روز در نگارخانه ساعتچی برگزار شد. در این نمایشگاه آثاری از میرعلی هروی، خوشنویس دوره تیموری و دیگر بزرگان این شیوه مانند میرعماد قزوینی،‌ میرخانی و... به نمایش گذاشته شد که بسیاری از علاقه‌مندان جدی خوشنویسی را شگفت‌زده کرد؛ چرا که خیلی‌ها برپایی چنین نمایشگاهی را غیرممکن می‌دانستند. آنچه می‌خوانید پرسه‌ای است در لابه‌لای تاریخ؛ تاریخی که گواه ناگفته‌های زیادی است.