کات رابرت دنیرو:
بازیگری یعنی انتخاب هوشمندانه
رابرت دنیرو اسطوره بازیگری و کارگردانی است و چندان به تعریف نیاز ندارد. بازیگر برنده اسکار و ستاره فیلم‌های کلاسیک «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» دیروز گوی بلورین جشنواره کارلووی واری را گرفت و «چی شد؟» او در افتتاحیه جشنواره به نمایش درآمد. ورونیکا بدنارووا، خبرنگار نشریه روزانه چهل و سومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی واری که از جمعه در جمهوری چک آغاز شده، با رابرت دنیرو درباره سینما، بازیگری، اسکورسیزی و... گفت‌وگو کرده است.
* در «چی شد؟» بری لوینسن شما نقش یک تهیه‌کننده سالخورده سینما را بازی می‌کنید که برای نجات حرفه خود تلاش می‌کند. آیا هالیوود واقعا این‌قدر ظالم است که در فیلم می‌بینیم؟
اینجا هم مثل هر حرفه دیگری است و قوانین آن با دنیای بیرون چندان تفاوت نمی‌کند. البته چون اینجا هالیوود است، همه چیز را می‌شود دید. مردم کاری را می‌کنند که باید و اگر شما به دلایل اقتصادی نمی‌توانید کاری را که باید انجام دهید، باید یک کار دیگر انتخاب کنید.
* پس از اینکه جایگاهتان به عنوان بازیگر تثبیت شد، چرا تصمیم گرفتید روی صندلی کارگردانی بنشینید؟
- کارگردانی را دوست دارم. برای ساختن «شبان خوب» سال‌ها انتظار کشیدم تا همه چیز آماده شود. در حالی که کار روی آن را ۹ یا ۱۰ سال پیش آغاز کرده بودم. اما به سرانجام رساندن آن سال‌ها به طول انجامید. دوست داشتم چند فیلم دیگر در این چند سال بسازم. مثل اپیزودی دیگر از «شبان خوب» که از سال ۱۹۶۱ و بالا رفتن دیوار برلین آغاز می‌شود و تا ۱۹۸۹ و فروریختن دیوار می‌رسد.
* گفتید مدت‌ها طول کشید تا سرمایه مورد نیاز را برای تولید «شبان خوب» فراهم کنید. پس این‌طور نیست که اگر کسی مثل رابرت دنیرو می‌خواهد فیلم بسازد، همه چیز در دسترس او باشد؟
- فیلمسازی فرآیندی پیچیده است، چون همه چیز را چند نفر محدود در اختیار دارند و این فرآیند باید تغییر کند. ضمن اینکه من می‌بایست بازیگران را انتخاب می‌کردم و دوست داشتم با لئوناردو دی‌کاپریو کار کنم. اما وقتی من به تولید این پروژه فکر می‌کردم، لئو خیلی جوان بود.
سال‌ها بعد او به پروژه «مردگان» مارتین اسکورسیزی پیوست و من نمی‌توانستم آن پروژه را متوقف کنم. بعد به مت دیمن فکر کردم. یک بازیگر فوق‌العاده دیگر هم در ذهن داشتم که نمی‌توانستم فیلم را فقط با حضور او بسازم. چون «شبان خوب» پروژه‌ای بلندپروازانه بود و من برای تامین سرمایه مورد نیاز به ستاره‌هایی مثل لئو یا مت نیاز داشتم.
* شما در نوع بازیگری متد اکتینگ جا پای مارلون براندو و مونتگمری کلیفت گذاشتید. آیا در بازیگران فعلی هالیوود کسی را می‌بینید که پیرو نوع بازی شما باشد؟ آیا از روند پیشرفت بازیگران آمریکایی راضی هستید؟
- هر چه باشد بازیگری کنار آمدن شما با شرایط و داشتن انتخاب‌های هوشمندانه است. بازیگری مثل مت دیمن بسیار مبارزه‌طلب است و بسیار سخت کار می‌کند. گرچه نمی‌دانم رسما در کدام مکتب آموزش دیده... هر کسی در بازیگری یک نوع خاص متجلی می‌شود.
ارسال نظر