تصویر از سه بانو درهفتمین جشنواره تئاتر بانوان

هفتمین جشنواره تئاتر بانوان با تقدیر از مهین شهابی، ثریا قاسمی و هما جدیکار و با معرفی برگزیدگان به کار خود پایان داد. اختتامیه هفتمین جشنواره تئاتر بانوان در تالار اصلی مجموعه تئاترشهر برگزار شد و مجید سرسنگی، سرپرست معاونت فرهنگی سازمان فرهنگی - هنری شهرداری تهران با خیرمقدم به حاضران در این برنامه، گفت: امروز باید از افرادی که این میراث را پاسداری کردند و به دست ما رساندند تقدیر کرد، زیرا که این جشنواره قدمی مثبت و روبه جلو برای بانوان و هنرمندی آنان است.

سپس با حضور سرسنگی از زحمات علی‌اکبر قاضی‌نظام، مریم معترف و اعظم بروجردی تقدیر شد. همچنین با حضور عزت‌الله انتظامی از سال‌ها تلاش مهین شهابی تقدیر به عمل آمد. مهین شهابی در این مراسم گفت: سال‌های سال این کف زدن‌ها روی صحنه تئاتر دل ما را شاد کرد و خوشحالم که امروز و در این مجلس در کنار عزت‌الله انتظامی دوباره خاطراتم زنده شد و همچنان معتقدم که هنر راه زیبایی است ولی در کنار آن باید زندگی شخصی خود را حفظ کرد و اجازه نداد که حرمت یک زن هنرمند از بین برود.

در بخش دیگری از این مراسم با حضور ژاله علو از تلاش‌ها و حضور ثریا قاسمی در عرصه تئاتر تقدیر شد. علو در این مراسم عنوان کرد: شما مردم، ما هنرمندان را تا امروز سرپا نگه داشته‌اید و نفس‌های گرم‌تان کمک کرده تا بمانیم و کار کنیم. او ادامه داد: در عرصه هنر، ستاره‌های نورانی بسیاری وجود دارند، اما ثریا قاسمی یک ستاره فوق‌العاده نورانی است که بر بلندای بلندترین جایگاه آسمان درخشیده است و در دوبله، سینما، تئاتر، تلویزیون و رادیو فعالیت کرده است و باید از خدا ممنون بود که دوباره او را به ما بازگرداند.

قاسمی نیز در این مراسم گفت: بعد از چهارماه بستری‌بودن، برای نخستین‌بار است که از خانه خارج شده‌ام و خوشحالم در یک میهمانی حضور دارم که میزبان آن اهالی تئاتر هستند و بزرگ‌ترین افتخار نصیبم شد که در کنار ژاله علو در این مراسم تقدیر می‌شوم. در بخش پایانی این مراسم نیز یوسف صدیق از سال‌ها فعالیت هما جدیکار تقدیر کرد.

هما جدیکار، با اظهار خوشحالی از دریافت این هدیه گفت: استادان من در دنیای تئاتر عروسکی به من آموختند که صدا، حرکت و عروسک در این عرصه بیشتر از عروسک‌گردان اهمیت دارد و من به عنوان کمترین شاگرد آنها سعی کردم تا آموزه‌های این استادان را به گوش سپرم و به هنرجویانم منتقل کنم، پس ترجیح دادم پنهان بمانم و در گوشه و پشت صحنه تئاتر، شاگردانم را به صحنه بفرستم.