روزنامه کیهان در یادداشتی با عنوان «آتش‌بس زیر آتش جنگ!؟» نوشت: گرچه ایران به دنبال صلح و ثبات در منطقه است، اما تلاش‌های دیپلماتیک ایران اولا؛ به دلیل هوشیاری و آگاهی از عمق و اهداف تحولات کنونی است و نه به خاطر سیاست‌های خوش‌بینانه! که تبریک بایدن به اسرائیل در پی شهادت یحیی سنوار و ادعای اینکه از چگونگی و زمان حمله اسرائیل به ایران اطلاع دارد و اجلاس مشترک شورای همکاری خلیج‌فارس و اتحادیه اروپا همزمان با اعمال تحریم‌های جدید، آشکارترین نشان از نابهنگام بودنِ دیپلماسی برای آتش‌بس بدون آشکار شدن نتایج در میدان است و جای هیچ‌گونه خوش‌بینی به جای هوشیاری باقی نمی‌گذارد! چون هرآنچه در تحولات کنونی میدان می‌گذرد بدون توجه به دیپلماسی همه بر پایه اصل غافلگیری است و در حقیقت آمریکا و اروپایی‌ها دیپلماسی را به پای میدان قربانی کرده‌اند و در پشت ادعای دیپلماسی‌شان هم میدان است!

در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: ریشه تنش‌های فعلی در لبنان اساسا در غزه نهفته است و باید بحران در غزه به اتمام برسد تا در نهایت وضعیت لبنان هم آرام شود. لذا به نظر می‌رسد درحالی که جنگ ‌‌۲۰۰۶ در دریا با هدف قرار گرفتن ناوچه اسرائیلی ساعر پایان یافت، اما راه‌حل پایان جنگ کنونی احتمالا در هوا یا تنگه هرمز باشد.

روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی با تیتر مقابله با طرح ننگین ژنرال‌ها نوشت: امروزه با وجود ارتباطات جهانی، هیچ‌کس و هیچ دولتی نمی‌تواند ادعا کند که از فجایع مرگبار غزه بی‌اطلاع مانده است. اکنون حتی محکوم کردن و اظهار تاسف نسبت به فجایع غزه هم کافی و موثر نیست بلکه باید با فوری‌ترین اقدامات جدی و موثر، بر این همه فاجعه و ظلم و جنایت مُهر پایان زد.