نفت را با دستگاه خیلی کوچک پالایش می‌کردند

 به‌هر حال در آنجا مذاکرات اولیه خودمان را انجام دادیم. آنها خیلی اصرار داشتند که ما روی پستد پرایس که قیمتش یک‌مقدار بیشتر از ریلایزد پرایس بود، تخفیف بدهیم. اتحادیه هم گفت «نه، همین پستدپرایس خیلی هم خوب است. شما هم اگر می‌خواهید باید این قیمت را قبول کنید.» خب او به عنوان مسوول شرکت نفت برایش مطرح بود که قیمت ارزان‌تر بگیریم و مثل تمام شرکت‌هایی که از کنسرسیوم نفت می‌خریدند، قیمت یک کمی تخفیف داشته باشد، ولی ما متوجه بودیم که نفت برای دولت اسرائیل یک مساله سیاسی است و می‌خواهد اولا دست به دامن شرکت‌های نفتی بزرگ که با عرب‌ها می‌ساختند، نشود و خودش مستقیم کار کند؛ بعد هم هدف این بود که ما وقتی صادرات این نفت را شروع کردیم، بتوانیم یک لوله نفت بکشیم به اسرائیل و اسرائیل را مستقل کنیم از این نظر؛ در نتیجه پس از مقداری رفت‌وآمد و چانه زدن قبول کردند که ما به همان پستدپرایس این نفت را بدهیم. باز هم برای آنها هیچ ایرادی نداشت، به‌خاطر اینکه بریتیش پترولیوم که قبلا نفت را برای آنها می‌آورد، قیمت نفت را به این صورت حساب می‌کرد که حالا این نفت را کجا دارد می‌برد؛ از یکی از بازارهایش در مدیترانه، در ایتالیا یا جایی دیگر؛ دو مرتبه باید نفت را برمی‌گرداند؛ می‌برد به پالایشگاه خیلی کوچکی که اسرائیلی‌ها در حیفا داشتند. یک دستگاه خیلی کوچکی داشتند که نفت را پالایش می‌کرد. بنابراین با احتساب این رفت‌وآمدها، هزینه‌ای که آنها به بریتیش پترولیوم می‌پرداختند، هزینه کمی نبود.