همدلی با انگلیس در زمان زاهدی تمام شد

مثال خیلی بزرگ‌تر استقلال هند و پاکستان است. حالا هند به‌خصوص برای من جالب بود. انگلیسی‌ها در مورد هندوستان کاملا درمانده بودند، تصوراتی هم که می‌کردند و هدف‌هایی هم که داشتند اشتباه بود؛ مثلا چرچیل که در زمان جنگ یک آدم برجسته‌ای بود، در مورد هند به‌طور کلی کور بود؛ بنابراین اصلا این حرف صحیح نبود که ما فکر کنیم آنها همه‌چیز را می‌دانند و فلان؛ البته همیشه برای دولت انگلیس امکان این وجود داشت کسانی را پیدا کنند که با آنها همدلی داشتند که همان زمان زاهدی، این جریان تمام شد. اینها لیست کسانی را که برایشان کار می‌کردند، دادند به دولت و از آن به بعد، آنها را کنار گذاشتند، اما منظورم این است که چنین هم نبود که ما خیال می‌کنیم اطلاعات داشتند.