به گزارش پایگاه خبری انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: «روز جمعه پس از اخراج چهار دیپلمات ایرانی توسط جمهوری آذربایجان به دلیل آنچه «اقدامات تحریک‌آمیز» خوانده شد، وزارت امور خارجه ایران وعده «اقدام دیپلماتیک متقابل» داد.» همچنین در همان مقطع، جمهوری آذربایجان شش نفر از اتباع خود را که متهم به ارتباط با وزارت خارجه ایران بودند، دستگیر کرد. این آخرین مورد از مجموعه‌ای از دستگیری‌ها در ماه‌های اخیر بود که باکو همه مظنونان را به تهران مرتبط کرد. الهام علی‌اف، رئیس‌جمهور آذربایجان، یکی از متحدان نزدیک ترکیه که رقیب تاریخی ایران است، پس از حمله یک مرد به سفارت جمهوری آذربایجان در تهران در اواخر ژانویه و کشته شدن رئیس حراست سفارت، تهران را مقصر دانست.ایران گفت که روابط دیپلماتیک نباید متاثر از این اتفاق باشد، زیرا این حادثه اقدام یک مرد مسلح تنها با انگیزه‌‌‌های شخصی بود، اما علی‌‌‌اف در حالی که حمله را «تروریستی» خواند، سفارت را تعطیل کرد. جمهوری آذربایجان همچنین از ایران به دلیل حمایت ادعایی از ارمنستان در مناقشه چند دهه‌ای بر سر منطقه ناگورنو-قره باغ انتقاد کرده است. از سوی دیگر، ایران  مدت‌‌‌هاست که باکو را به تحریک احساسات جدایی‌‌‌طلبانه در مرزهای شمال غربی خود متهم کرده است.

فاکتوری به نام اسرائیل

اما حتی با وجود همه این اختلافات در روابط دوجانبه، شاید رشد سریع روابط بین جمهوری آذربایجان و اسرائیل چیزی باشد که بیش از هر چیز دیگری، ایران را عصبانی کرده است. تهران به طور فزاینده‌ای به باکو نسبت به گرم شدن روابطش با تل‌آویو هشدار می‌دهد، اما لفاظی‌های تحریک‌آمیز در ماه گذشته پس از آنکه دیپلمات‌های ارشد اسرائیل و جمهوری آذربایجان در یک کنفرانس مطبوعاتی درباره «تشکیل یک جبهه متحد» علیه ایران گفت‌وگو کردند، به اوج خود رسید. جیحون بایراموف، وزیر امور خارجه جمهوری آذربایجان پس از انتصاب اولین سفیر خود در اسرائیل، برای افتتاح سفارت کشورش به تل‌آویو رفت. وزارت خارجه ایران هشدار داد که این رویکرد جدید می‌تواند تهدیدی برای امنیت ملی ایران باشد که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.اکثریت نمایندگان مجلس ایران نیز در بیانیه‌ای این اقدام جمهوری آذربایجان را محکوم کردند و گفتند: مسلمانان جهان آنها را شریک جنایت رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان مظلوم خواهند دانست.

کدام کشورها به باکو تجهیزات نظامی می‌‌‌فروشند؟

به گفته ولی کالجی، تحلیلگر قفقاز و آسیای مرکزی در تهران، دلایل و اهداف مختلفی در پس روابط رو به رشد بین جمهوری آذربایجان و اسرائیل وجود دارد که همه آنها مستقیما با ایران مرتبط نیستند. وی به الجزیره گفت که جمهوری آذربایجان از نظر سیاسی به یک لابی یهودی برای مقابله با نفوذ ارمنستان در غرب، به‌ویژه در ایالات متحده نیاز دارد، در حالی که از نظر اقتصادی، جمهوری آذربایجان تامین‌کننده اصلی نفت اسرائیل است. کالجی گفت: «به خاطر نفوذ و تاثیر جامعه ارمنی در غرب، باکو از نظر نظامی قادر به تامین تجهیزات نظامی و دفاعی پیشرفته از کشورهای اروپایی و آمریکا نیست.» وی افزود: «در چنین شرایطی ترکیه، اسرائیل و پاکستان به سه منبع اصلی تامین نیازهای دفاعی و نظامی جمهوری آذربایجان تبدیل شده‌‌‌اند و این موضوع از دغدغه‌‌‌های اصلی ایران است.»

آیا جنگ خواهد شد؟

تنش‌‌‌ها بین باکو و تهران به طور فزاینده‌‌‌ای شکل نظامی به خود گرفته است، به طوری که هر دو طرف در مانورهایی که به‌‌‌عنوان هشدار مستقیم به کار می‌رود، ادوات و توانایی نظامی خود را به رخ می‌کشند. هم سپاه و هم ارتش ایران از زمان پایان جنگ قره‌باغ در سال ۲۰۲۰، چند بار رزمایش سطح بالا را در مناطق شمال غربی کشور و نزدیک مرز جمهوری آذربایجان برگزار کرده‌اند که در آن توانایی‌های نظامی در زمین و هوا به نمایش گذاشته شده است. جدی‌‌‌ترین آنها در اکتبر گذشته رخ داد، زمانی که سپاه برای اولین بار یک پل شناور را بر روی بخشی از رودخانه ارس ساخت که بخش‌‌‌هایی از مرز طولانی ایران و جمهوری آذربایجان را مشخص می‌کند.چند روز بعد، حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران به جنوبی‌‌‌ترین استان ارمنستان یعنی سیونیک رفت تا با افتتاح کنسولگری و اعلام امنیت ارمنستان به عنوان امنیت ایران، پیام مستقیم دیگری به جمهوری آذربایجان و ترکیه ارسال کند.

هدف از این اقدام، مقابله با «کریدور زنگزور» بود که جمهوری آذربایجان و ترکیه می‌‌‌خواهند بین منطقه نخجوان و جمهوری آذربایجان ایجاد کنند، که عملا یک مسیر بزرگ ترانزیتی ایران را با قفقاز جنوبی و فراتر از آن قطع می‌کند.کالجی گفت که مشابه فراز و فرود تنش‌ها بین تهران و باکو در سه دهه گذشته، تنش کنونی ممکن است در نهایت به تنش‌‌‌زدایی منجر شود. این کارشناس توضیح داد: «اگرچه تنش‌‌‌های اخیر بسیار جدی است، اما عوامل متعددی وجود دارد که مانع درگیری نظامی می‌شود، از جمله وابستگی اقتصادی و تجاری، مسیرهای ترانزیتی بین ایران، آذربایجان و روسیه و همچنین وابستگی آذربایجان به مسیر ارتباطی ایران برای رسیدن به نخجوان.» این کارشناس قفقاز همچنین خاطرنشان کرد: «با وجود تعطیلی سفارت جمهوری آذربایجان در تهران، مجاری دیپلماتیک از طریق کنسولگری جمهوری آذربایجان در تبریز، سفارت ایران در باکو و کنسولگری جمهوری آذربایجان در نخجوان همچنان باز است.»

به گفته کالجی، ترکیه و روسیه که پس از جنگ اوکراین به طور فزاینده‌ای به ایران نزدیک‌تر شدند، می‌توانند به عنوان میانجی عمل کنند، نقشی مشابه نقشی که چین در حال حاضر در ترمیم روابط ایران و عربستان سعودی ایفا می‌کند. وی در نهایت افزود: «اما واقعیت این است که ترکیه و روسیه برخلاف ایران، تصور تهدیدآمیزی از نقش اسرائیل در جمهوری آذربایجان، کریدور زنگزور و تهدید مرز مشترک ایران و ارمنستان ندارند. اولین قدم درک این نگرانی‌ها و پیگیری احتمالی مذاکرات منطقه‌‌‌ای مشترک خواهد بود.»