به گزارش خبرگزاری تسنیم، با توجه به اینکه در سال‌های قبل هم سرعت سرجنگی جداشونده موشک‌های ایرانی به سرعت ابرصوت یا هایپرسونیک رسیده بود و سال گذشته در حاشیه رزمایش پیامبر اعظم (ص)‌‌‌۱۷ خبر ایجاد قابلیت مانور در سرجنگی موشک‌های ایرانی اعلام شده بود، این سوال شکل می‌گیرد؛ موشک جدید چه قابلیت‌‌‌های متفاوتی نسبت به نمونه‌‌‌های اعلام‌‌‌شده در سال قبل دارد؟تا پیش از سال ۱۳۹۴ و رونمایی از موشک عماد، سرجنگی موشک‌های برد بلند ایرانی صرفا به دقت حاصل‌‌‌شونده از سامانه‌‌‌های ناوبری و هدایت و کنترل کلی موشک می‌‌‌رسیدند و پس از جدا شدن از بدنه موشک دیگر قابل تصحیح مسیر و افزایش دقت نبودند.

تصحیح مسیر در موشک‌های نسل شهاب و قدر و سجیل توسط سامانه کنترل بردار رانش نصب‌‌‌شده در دهانه خروجی موتور آنها صورت می‌‌‌گرفت، البته رانشگرهایی هم روی کلاهک آنها نصب شده بود تا با ایجاد دوران حول محور طولی کلاهک، مانع از تاثیرپذیری زیاد آنها از اغتشاشات جوی در لایه‌‌‌های مختلف پس از باز‌‌‌‌‌‌ورود آنها به جو زمین شود. اما در همان دوران در بردهای کمتر و رده موشک‌‌‌های تاکتیکی برد کوتاه، خانواده موشک‌های فاتح دارای قابلیت هدایت تا پایان مسیر بودند. با عملیاتی شدن موشک عماد که سرجنگی جداشونده آن دارای سامانه هدایت و کنترل تا انتهای مسیر بود، برد بلندهای ایرانی هم وارد مسیر پرافتخار دقت‌‌‌افزایی شدند که خیلی زود تا حد نقطه‌‌‌زنی یعنی خطای کمتر از ۵ متر به پیش رفت. نقطه‌‌‌زن شدن به موشک‌های برد بلند تا ۲۰۰۰ کیلومتر مانند قدر هم تسری داده شد که این رخداد چند بار مورد تمجید فرمانده معظم کل قوا هم قرار گرفت. این قابلیت سپس به موشک‌‌‌های خانواده قیام و خرمشهر هم گسترش یافت و حتی موشک‌‌‌های شهاب۲ هم از این پیشرفت بی‌‌‌نصیب نخواهد ماند.

با وجود قابلیت تصحیح مسیر و رسیدن به دقت بسیار بالا، این سرجنگی‌‌‌ها همچنان روی مدار شبه‌‌‌بیضوی بالستیک خود طی مسیر می‌کردند. طی کردن مسیر مشخص در برابر سپرهای دفاع موشکی که از ماهواره‌‌‌ها یا رادارهای برد بلند استفاده می‌کنند امکان تحلیل مسیر طی‌‌‌شده برای پیش‌بینی ادامه مسیر را ایجاد می‌کند و شانس آنها را برای درگیری موثر با پرتابه مهاجم بالا می‌‌‌برد. به دنبال اعلام دستاورد مذکور در سال ۱۴۰۰ تحلیلگران دفاعی به این جمع‌بندی رسیدند که قاعدتا ایران به زودی به نقطه آخر کلاهک موشک‌های بالستیک خواهد رسید؛ زیرا کلاهک‌های بالستیک مانور‌کننده تنها یک گام مانده به سرجنگی‌ها یا کلاهک‌های هایپرسونیک گلاید‌کننده (HGV: Hypersonic Gliding Vehicle) هستند که هم اکنون لبه فناوری موشکی در بخش سرجنگی‌ها محسوب می‌شوند؛ فناوری‌ای که تاکنون فقط در روسیه، چین و آمریکا و اخیرا در کره‌شمالی مشاهده شده است.

به گفته سردار حاجی‌زاده آزمایش‌های این سلاح جدید انجام شده و در آینده رونمایی خواهد شد. قابلیت سرعت بسیار بالا، شکل آیرودینامیکی خاصی که بیشترین برد را با حفظ سرعت پروازی بسیار بالا به دست می‌دهد، وجود پیشران برای جبران نیروی مقاوم هوا در فاز پرواز در داخل جو و مجهز شدن به سامانه‌های کنترل پیشرفته موجب می‌شود تا این نوع سرجنگی جدید جدا از قابلیت هدف قراردهی هر نقطه مدنظر، به مهلک‌ترین سلاح برای سامانه‌های سپر دفاع موشکی و انواع رادارهای شبکه دفاع هوایی دشمن تبدیل شود. با حذف این موانع از سر راه، کار تهاجم به دشمن برای سایر موشک‌های بالستیک و کروز کشور راحت‌تر شده و اثرگذاری حملات موشکی در برابر دشمنان پیشرفته از نظر فناوری بسیار بیشتر می‌شود.