چهار دستور حیاتی به کارخانه‌ها

دومین دستور این بود که روسای کارخانه‌ها، به جای مکاتبات بی‌مورد، باید گزارش‌های تولید روزانه هر قسمت کارخانه را به تهران بفرستند. سومین چیزی که بسیار موجب تعجب شد این بود که تمام مکاتبات از کارخانه‌ها به تهران دارای دو امضا بود: رئیس کارخانه و رئیس حسابداری کارخانه. بدین جهت سومین دستور من این بود که رئیس کارخانه مسوول تمام کارهای کارخانه از جمله حسابداری است. نامه‌های کارخانه تنها باید با امضای رئیس کارخانه باشد. چهارمین دستور من انتخاب سه نفر حسابرس برای رسیدگی به حساب‌ها بود. تا آن روز کسی لغت حسابرس را در این شرکت نشنیده بود. من تحقیق کردم دیدم که در بین روسای قبلی حسابداری شرکت نساجی سه نفر مورد اعتماد و درستکار هستند. آنها بازنشسته شده بودند. آنها را به دفترم دعوت کردم و گفتم که می‌خواهم هر سه را حسابرس شرکت کنم.