به گزارش فرارو به نقل از فارن پالیسی، در ادامه این مطلب آمده است: سال‌ها تحریم‌های بین‌المللی تنبیهی ایران را از نظر دیپلماتیک و اقتصادی منزوی کرده و تهران به دنبال حمایت بیشتر از دیگر رژیم‌های ضد آمریکایی بوده است. این امر به مشارکت آن کشور با چین در سالیان اخیر دامن زده و چین به بزرگ‌ترین شریک تجاری ایران تبدیل شده است. این همکاری باعث شده چین برای صادرات انرژی ایران و سرمایه‌گذاری عمده در صنعت انرژی آن کشور به شریک اصلی تبدیل شود. در‌‌حالی‌که همکاری نظامی چین و ایران دیگر در نقطه اوج دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ میلادی قرار ندارد اما دو کشور در تبادلات نظامی دوره‌ای، رزمایش‌های مشترک و تماس‌های مرتبط با بنادر با یکدیگر مشارکت داشته‌اند. برای مثال، در ماه ژانویه، ۱۱ شناور ایرانی به سه کشتی روسی و دو کشتی چینی در مجموعه‌ای از تمرینات تاکتیکی و توپخانه‌ای مشترک در شمال اقیانوس هند پیوستند. همچنین، چین فعالانه از برنامه‌های موشک‌های کروز و بالستیک ایران حمایت می‌کند و فناوری‌هایی را در اختیار آن کشور قرار می‌دهد.

با وجود این، مشارکت چین و ایران محدودیت‌هایی دارد. واضح است هر دو کشور متعهد به تضعیف نظم مبتنی بر قوانین تحت رهبری ایالات متحده هستند و اغلب در طول اختلافات با واشنگتن طرف یکدیگر را می‌گیرند. با وجود این، روابط مستحکم چین با عربستان سعودی و امارات‌متحده عربی، دشمنان اصلی منطقه‌ای ایران، چین را وادار کرده یک استراتژی تعامل متوازن را در خلیج‌فارس دنبال کند. فارغ از این حرکات شطرنج ژئوپولیتیک، دو کشور به میزان زیادی از هدف اعلام‌شده «شی‌جین‌پینگ» رهبر چین برای افزایش تجارت دوجانبه به ۶۰۰میلیارد دلار تا سال ۲۰۲۶ میلادی فاصله دارند. سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی چین در ایران در حدود ۳میلیارد دلار ثابت مانده است. این در حالی است که تجارت چین در سال گذشته با عربستان سعودی و امارات‌متحده‌عربی به ترتیب به ارزش ۸۷ و ۷۵میلیارد دلار بود. دلیل این تفاوت آن است که چین به ایران به عنوان کشوری پرمخاطره برای سرمایه‌گذاری می‌نگرد و تا زمانی که تحریم‌ها پابرجاست این مانع در مسیر گسترش تجارت دو کشور وجود خواهد داشت. این وضعیت چرایی عقب‌نشینی یا توقف همکاری شرکت‌های برجسته چینی مانند هوآوی و لنوو با ایران را نشان می‌دهد. با این حال، محاسبات چین در مورد ایران تقریبا در صورت اجرایی شدن توافق هسته‌ای جدید تغییر خواهد کرد. بدون تهدید ناشی از تحریم‌ها، چین تقریبا به طور قطع سرمایه‌گذاری و تجارت خود را با ایران افزایش خواهد داد و نفوذ خود را نه تنها در تهران بلکه در منطقه خاورمیانه نیز عمق خواهد بخشید.