ابوالفتح در بیان دلایل این عقیده گفت: «‌در حال حاضر در دنیا یک اتفاق جدید و یک بلوک در حال شکل گرفتن و گسترش یافتن است. بلوک تحریم‌‌کنندگان و بلوک تحریم‌‌شدگان.» ابوالفتح با بیان اینکه ۳۰ سال پیش وقتی ایران را تحریم می‌کردند دسترسی ایران برای فروش نفت خود بسیار کم می‌شد و فشار سنگین اقتصادی به ایران وارد می‌شد، ادامه داد: «در این فرآیند ایران به تدریج توانست برای خود بازار پیدا کند و برخی کشورها اقدام به خرید نفت ایران کردند ولی چون این کشورها با آمریکا دارای همکاری‌‌های مختلفی در حوزه سیاسی و اقتصادی بودند، در مواقع ضرورت و لزوم پشت ایران را خالی می‌کردند. در حال حاضر کشورهای بزرگ‌تری به جرگه کشورهای تحریم‌‌شده پیوسته‌‌اند که در این زمینه می‌توان به روسیه اشاره کرد که در حوزه انرژی و غذایی تا حدود یک ابرقدرت است و تولید ناخالص داخلی نسبتا بالایی دارد و می‌توان اقتصاد آن را با اقتصاد کشوری همچون ایتالیا برابر دانست یا اینکه ممکن است آمریکا و غرب در پی تشدید بحران تایوان این تصمیم را بگیرند که تحریم‌هایی علیه چین وضع کنند؛ در حالی که چین در حال حاضر اقتصاد دوم جهان است و ممکن است در آینده نزدیک به اقتصاد اول جهان تبدیل شود.» وی افزود: «همان‌طور که اشاره شد در این صورت کشورهای کوچکی که پیش از این مورد تحریم آمریکا قرار می‌گرفتند راحت‌‌تر می‌توانند از ظرفیت‌‌ها، بازار و تکنولوژی کشورهای بزرگ مورد تحریم‌‌شده استفاده کنند و به تدریج ائتلاف تحریم‌‌شدگان ایجاد شود.»