به گزارش «ایسنا»، روزنامه نیویورک تایمز با تاکید بر اطلاع مقامات ارشد آمریکا از این عملیات ترور می‌نویسد: آمادگی برای ترور پس از دیدارهایی تا آخر سال ۲۰۱۹ و اوایل ۲۰۲۰ میان مقامات اسرائیلی به رهبری یوسی کوهن رئیس پیشین موساد و مقامات عالی‌رتبه آمریکایی از جمله دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین، مایک پمپئو وزیر امور خارجه پیشین آمریکا و ژینا هاسپل رئیس پیشین سیا انجام شد.

این روزنامه می‌افزاید: اسرائیل کارزار خرابکاری و ترور را در سال ۲۰۱۲ متوقف کرده بود، یعنی وقتی که آمریکا وارد مذاکرات هسته‌ای با ایران شد، مذاکراتی که در سال ۲۰۱۵ به توافق هسته‌ای انجامید.بعد از خروج دونالد ترامپ از آن توافق در سال ۲۰۱۸، اسرائیلی‌ها می‌خواستند این کارزار را از سر بگیرند تا سعی کنند پیشرفت هسته‌ای ایران را متوقف کرده و آن را وادار به پذیرش اعمال محدودیت‌های سخت بر برنامه‌ هسته‌ای‌اش کنند.در اواخر فوریه، کوهن فهرستی از عملیات‌های بالقوه به آمریکا ارائه داد که در میان آنها ترور آقای فخری‌زاده هم بود.فخری‌زاده از سال ۲۰۰۷ در اولویت فهرست ترور اسرائیل بوده است و موساد هیچ‌گاه چشم از او برنداشته بود.طبق گفته یک مقام رسمی مطلع، در واشنگتن به مقامات آمریکایی توضیحاتی درباره برنامه ترورداده شده بود و آنها از آن حمایت کرده بودند.

نیویورک تایمز در بخشی از گزارش خود درباره جزئیات ترور شهید محسن فخری‌زاده دانشمند برجسته هسته‌ای کشورمان تاکید می‌کند که عملیات منجر به شهادت دکتر فخری زاده، نخستین تلاش عوامل موساد نبوده و می‌نویسد: در سال ۲۰۰۹ یک گروه ضربت طی عملیاتی برنامه‌ریزی شده به دنبال ترور این دانشمند هسته‌ای بوده‌اند و برای این کار منتظر آمدن فخری‌زاده بودند اما این عملیات در لحظه آخر لغو شد.موساد به لو رفتن این عملیات مشکوک شده بود و ظاهرا ایران برای آنها تله گذاشته بود.اما این‌بار موساد می‌خواست چیز جدیدی را امتحان کند.

نیویورک تایمز با اشاره به عملیات ترور شهید فخری‌زاده در آذر ۹۹ درباره جزئیات عملیات می‌آورد: عوامل ایرانی که برای موساد کار می‌کردند، یک وانت نیسان آبی را کنار جاده‌ای که شهر آبسرد را به بزرگراه اصلی متصل می‌کرد، پارک کرده بودند.آن نقطه کمی مرتفع بود و می‌شد از آنجا ماشین‌هایی را که نزدیک می‌شوند، دید.زیر برزنت و مصالح ساختمانی که برای استتار و فریب در وانت قرار داده شده بود، روی کف وانت یک سلاح خودکار کالیبر ۶۲/ ۷ میلی‌متری قرار داشت.حدود ساعت ۱۳ گروه ضربت سیگنالی دریافت کرد که آقای فخری زاده، همسرش و گروهی از محافظان مسلح او در ماشین‌هایی که خودرو او را همراهی می‌کردند، قرار است آبسرد را ترک کنند.عامل ترور که یک تیرانداز ماهر بود، موقعیت خود را تعیین و اسلحه را آماده شلیک کرده و به آرامی ماشه را لمس کرد.اگرچه، او به هیچ‌وجه در نزدیکی آبسرد نبود.تک تیرانداز هزاران مایل‌ دورتر، در محلی مخفی به صفحه نمایش یک کامپیوتر چشم دوخته بود.تمام گروه ضربت تا آن موقع ایران را ترک کرده بودند.

این روزنامه ادامه می‌دهد: پس از این حادثه، بسیاری از منابع خبری ایران گزارش دادند که عامل ترور یک روبات قاتل بوده است و کل عملیات به شکل کنترل از راه دور انجام شده است.این گزارش‌ها مستقیما با روایت موجود درباره درگیری مسلحانه میان تیم ترور و محافظان و گزارش‌ها درباره دستگیری یا کشته شدن برخی از عوامل ترور، مغایرت داشت. این گزارش می‎ افزاید: توماس ویثینگتون یک آنالیزور تسلیحات الکترونیکی در این باره به شبکه بی.بی.سی گفته بود که فرضیه‌ وجود یک روبات قاتل را «نباید به کلی باور کرد» اما این‌بار واقعا یک روبات قاتل در کار بود.انتشار داستان اینکه بعد از ظهر آن روز واقعا چه رخ داده بود و چگونه عملیات انجام شد، برای نخستین بار در این جا آمده است که مبتنی بر گفته‌های مقامات آمریکایی، اسرائیلی، ایرانی و دو مقام اطلاعاتی که در جریان جزئیات برنامه‌ریزی و اجرای عملیات بودند و اظهارات خانواده آقای فخری‌زاده در گفت‌وگو با رسانه‌های ایرانی است. نیویورک تایمز در این گزارش مدعی شده است: در این عملیات فناوری تک تیرانداز دقیق کامپیوتری ارتقا یافته با هوش مصنوعی و رصد چند دوربینه از طریق ماهواره برای نخستین بار به کار رفت که سلاح آن قادر به شلیک ۶۰۰ گلوله در یک دقیقه بود.برخلاف پهپادها، این سلاح روباتیک در آسمان هیچ توجهی را به خود جلب نمی‌کرد. این روزنامه در ادامه جزئیات بیشتری از این سلاح خودکار ارائه داده و می‌نویسد: طبق گفته یک مقام اطلاعاتی مطلع از طرح این ترور، اسرائیل مدلی ویژه از سلاح خودکار FN MAG ساخت بلژیک را انتخاب کرده بود که به یک دستگاه روباتیک پیشرفته متصل بود.سلاح خودکار، روبات و اجزا و تجهیزات دیگر آن همگی باهم وزنشان به یک تن می‌رسید، سلاح و تمامی این تجهیزات تا حد کوچک‌ترین بخش‌هایشان را از هم باز کردند و قطعه به قطعه به روش‌های مختلف، از مسیرهای مختلف در زمان‌های مختلف به ایران قاچاق کرده و سپس دوباره سر هم کردند.

نیویورک تایمز ادامه می‌دهد: همچنین، با وجود اینکه کامپیوتر از طریق ماهواره با اتاق کنترل ارتباط برقرار می‌کرد و اطلاعات را هم بسیار سریع مخابره می‌کرد، باز هم تاخیر کمی ایجاد می‌شد؛ در واقع چیزی که اپراتور روی صفحه نمایش می‌دید، لحظه‌ای پیش اتفاق افتاده بود و نشانه‌گیری برای جبران آن هم لحظه‌ای دیگر زمان می‌برد، تمام اینها هم در حالی بود که خودروی آقای فخری‌زاده در حال حرکت بود.زمانی که طول می‌کشید تصاویر دوربین‌ها به شلیک‌کننده برسند و زمانی که طول می‌کشید پاسخ شلیک‌کننده به سلاح خودکار برسد، حتی بدون احتساب مدت زمانی که طول می‌کشید او واکنش نشان دهد، ۶/ ۱ ثانیه تخمین زده شده بود و این بازه زمانی کافی بود تا تیری که به بهترین‌ شکل نشانه‌گیری شده بود، به خطا برود.به همین منظور، از فناوری هوش مصنوعی استفاده شده بود تا تاخیری که به وجود می‌آمد، لرزش و سرعت ماشین را تنظیم کند. این روزنامه در بخش دیگری از گزارش خود، با ارائه جزئیات دیگری از صحنه ترور که مربوط به پس از شهادت شهید فخری‌زاده است، به بخش پایانی عملیات اشاره کرده و می‌نویسد: نیسان آبی منفجر شد.این تنها بخش عملیات بود که طبق برنامه پیش نرفت.این انفجار قرار بود روبات را کاملا خرد کند تا ایرانی‌ها نتوانند بقایای آنچه رخ داده بود را کنار هم قرار دهند.در عوض، بیشتر قطعات این سلاح به هوا پرتاب شدند و سپس روی زمین افتادند، بیش از آن آسیب دیده بود که بتوان آن را تعمیر کرد اما قطعات تا حد زیادی سالم مانده بودند.ارزیابی ایران مبنی بر اینکه حمله توسط یک سلاح خودکار کنترل از راه دور «مجهز به هوش مصنوعی» انجام شده بود، صحت داشت.

   واکنش وزارت خارجه

سخنگوی وزارت خارجه ایران در واکنش به گزارش روزنامه نیویورک تایمز گفت: ما هم این گزارش را دیدیم، این یک گزارش روزنامه‌ای است و به اندازه یک روزنامه باید به آن توجه کرد.نهادهای اطلاعاتی و امنیتی در کشور موضوعاتی این‌گونه را به صورت دقیق پیگیری کرده و می‌کنند و جزئیات این اقدام برای این نهادهای اطلاعاتی و امنیتی روشن است.خطیب‌زاده با بیان اینکه پیگیری‌های ما در ارتباط با این موضوع در چند مسیر انجام می‌شود، افزود: قطعا آن مسیری که باید توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی انجام شود انجام شده و پیگیری می‌شود، اینها مواردی است که آنهایی که باید بدانند می‌دانند از مسیر حقوقی نیز در کنار مسیرهای اطلاعاتی و امنیتی این موضوع پیگیری شده و می‌شود گزارش‌های جزئی به دست آمده که طرف‌های مشارکت‌کننده را مشخص کرده است.