مهمان پرست با بیان اینکه نقش دستگاه سیاست خارجی در دولت بعدی اهمیت فوق العاده‌ای می‌یابد افزود: چون از سویی بحث تحریم‌ها را داریم که باید مذاکرات به نتایجی برسد تا منافع ملی ما را به بهترین شکل تامین کند. ادامه مذاکرات وین باید با همان چارچوب‌هایی که مقام معظم رهبری فرمودند به شدت دنبال شود، بدون اینکه طرف‌های مقابل ما بخواهند زیاده خواهی کرده یا شرط و شروطی بگذارند. باید بر مبنای اصول خود سعی کنیم برجام را به صورت عملی و با یک راستی‌آزمایی به نقطه‌ای برسانیم که تحریم‌ها لغو شود و مسیر کار اقتصادی ما با سایر کشورها هموار شود. بخشی از سیاست خارجی دولت بعدی به مذاکرات بین‌المللی و برجام و لغو تحریم‌ها برمی‌گردد ولی بخش دیگر به دیپلماسی اقتصادی بسیار قوی برمی‌گردد.

سخنگوی سابق وزارت خارجه ایران در پاسخ به این سوال که چه تحولاتی باید در حوزه سیاست خارجی در دولت سیزدهم رخ بدهد؟ گفت: برای رسیدن به اهداف، اولین کاری که باید صورت بگیرد تغییر ساختار وزارت امور خارجه است. موافقان و مخالفان آقای ظریف، چه کسانی که از دوستان ایشان بودند و چه کسانی که به عملکرد ایشان نقد داشتند، معتقدند این ساختاری که با اصرار ظریف به این وضعیت فعلی درآمد، وزارت امور خارجه را بسیار ناکارآمد کرده است. هر چقدر اهداف خوب و افراد قوی هم داشته باشید، وقتی ساختار مناسبی نباشد، کارآمدی را پایین می‌آورد.

او افزود: اولین ایراد این ساختار این است که عنوان شد برای اینکه دیپلماسی اقتصادی رونق بگیرد، داشتن یک معاون اقتصادی در ساختار وزارت امور خارجه کفایت می‌‌کند. بنابراین ساختار موضوعی طراحی شد که در آن یک معاون اقتصادی و یک معاون سیاسی دیده شد. این دو اشکال داشت، اولین اشکال این‌‌ بود که آن معاون اقتصادی به تنهایی نمی‌توانست تحول بزرگ را دنبال کند و معمولا در بحث‌های کلی که خیلی تاثیرگذار نبود، فعالیت‌هایی را صورت می‌داد، ولی تحول و دیپلماسی اقتصادی محقق نمی‌شد.

مهمان پرست ادامه داد: اما اشکال بزرگ‌تر در معاونت سیاسی وزارت امور خارجه است. آقای عراقچی در حال حاضر معاون سیاسی وزارت امور خارجه است و هر فردی که بخواهد معاون سیاسی باشد، به آن معناست که می‌خواهد با همه کشورهای دنیا روابط دوجانبه‌ای را به پیش ببرد. یک فرد چقدر توانایی دارد که مثلا بخواهد ۱۳۰ تا ۱۴۰ کشور را سر و سامان بدهد، رفت و آمد کند، ملاقات کند، بحث‌های کاری را دنبال کرده و توسعه روابط و روابط اقتصادی را دنبال کند؟ عملا این موارد امکان‌پذیر نیست و از توانایی یک فرد خارج خواهد بود. ضمن اینکه در این مدت عراقچی مسوولیت مذاکرات برجام را برعهده داشت که وقت قابل توجهی را از ایشان می‌گرفت.

   پنج معاونت منطقه‌ای ایجاد شود

رامین مهمان پرست در بخش دیگری از این گفت وگو با بیان اینکه پیشنهاد ما این است که باید ساختار وزارت امور خارجه از حالت موضوعی خارج شود و به شکل منطقه‌ای دربیاید، اظهار کرد: شخصا پیشنهادم این است که پنج معاونت منطقه‌ای در وزارت امور خارجه داشته باشیم و همه معاونت‌های منطقه‌ای، وظیفه اصلی‌شان باید کار اقتصادی باشد، یعنی اگر یک معاونت اقتصادی جدا داشته باشیم و بقیه فکر کنند خیلی وظیفه جدی در کار اقتصادی ندارند، این تصور اشتباه است. اگر همه معاونت‌های منطقه‌ای حتی معاونت کنسولی و معاونت امور حقوقی و بین‌المللی وظیفه اصلی خودشان را کار اقتصادی بدانند، محور فعالیت‌های مدیران ما در وزارت امور خارجه و سفرای ما در خارج از کشور کاملا به سمت یک دیپلماسی اقتصادی فعال خواهد رفت.

او ادامه داد: ضمن اینکه اگر پنج معاونت منطقه‌ای داشته باشیم که یکی از آنها حتما فقط خاص همسایگان باشد و بتوانیم توسعه روابط جدی به ویژه در فعالیت‌های تجاری و اقتصادی را دنبال کنیم، آن موقع پنج تا معاون هر کدام مثلا با ۲۰ و ۲۵ کشور باید مسائل را دنبال کنند و به همین خاطر فرصت کافی دارند و سطح ملاقات‌‌ها و روابط در همه کشورها به سطح معاون وزیر ارتقا می‌یابد.

  طراحی استراتژی‌های بلندمدت، میان مدت و کوتاه مدت

مهمان پرست در بخش دیگری از این گفت وگو اظهار کرد: در ۴۳ سال گذشته در وزارت امور خارجه از طراحی استراتژی بلندمدت، میان مدت و کوتاه مدت در روابط با سایر کشورها غفلت کردیم. حتما باید حداقل با ۳۰ کشور مهم دنیا که ۱۰ تا ۱۵ کشور همسایه و منطقه جزو آنها هستند، ارتباط داشته باشیم. باید بدانیم در ۳۰ سال آینده با ترکیه و روسیه به چه نقطه‌ای ‌خواهیم رسید. با آلمان چه همکاری می‌توانیم داشته باشیم و چه بخشی از نیازهای خودمان را از طریق آن کشور می‌توانیم تامین کنیم و چه موضوعاتی را می‌توانیم در آلمان دنبال کنیم. علاوه بر این، با فرانسه، چین، ژاپن، برزیل و آفریقای جنوبی می‌خواهیم چه کار کنیم. باید برای کشورهای مهم دنیا استراتژی‌های بلندمدت، میان مدت و کوتاه‌مدتی طراحی کنیم.

   وزیر خارجه جدید به دیپلماسی اقتصادی مسلط باشد

رامین مهمان پرست در پاسخ به این سوال که مشخصه‌ها و ویژگی‌های وزیر امور خارجه در دولت سیزدهم از نظر شما چیست، افزود: فردی که می‌خواهد وزیر امور خارجه باشد، باید اولویتش تغییر ساختار باشد و با کمک مدیران و نیروهای با تجربه وزارت امور خارجه بهترین ساختار را طراحی کند تا کارآمدی را افزایش دهد. فردی که می‌خواهد وزیر امور خارجه باشد باید به دیپلماسی اقتصادی مسلط و به آن باور داشته باشد و بتواند مقدمات تحقق دیپلماسی اقتصادی را فراهم کند. روابط عمومی خوب و قوی با سایر وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها داشته باشد، برای اینکه دیپلماسی اقتصادی یک کار جمعی است و فرماندهی آن باید بر عهده وزارت امور خارجه باشد. فردی که وزیر امور خارجه می‌شود باید در بحث‌های بین‌المللی و به سرانجام رساندن برجام و مذاکرت وین تبحر داشته باشد یا بتواند با کارشناسان و مدیرانی که در این زمینه مسلط هستند، یک کار جمعی را هدایت و نظارت کند تا به نقطه نهایی برساند.