مویسس هرناندز که به‌عنوان نظافتچی در شهر مرزی سن آنتونیو کار می‌کند، می‌گوید: حقوقم را بر حسب پزوی کلمبیا می‌گیرم و برای خرید به آنجا می‌روم؛ چرا که در ونزوئلا همه چیز گران‌تر است. در شهر ماراکایبو که دومین شهر بزرگ ونزوئلا است، بسیاری از فروشگاه‌های بزرگ تنها دلار قبول می‌کنند. مادر یک کودک ۱۴ ساله ساکن این شهر به رویترز می‌گوید: همه چیز به دلار فروخته می‌شود؛ اما باید از کجا دلار پیدا کنیم؟ می‌ترسم که در آینده نتوانم غذایی برای خوردن خریداری کنم. در نزدیکی مرز ونزوئلا با برزیل نیز وضعیت مشابهی حاکم است و رئال برزیل ارز مورد مبادله مردم است. امیلیوگنزالز، از کارکنان شهرداری شهر مرزی گران سابانا گفت: در مرز هیچ کس بولیوار را قبول نمی‌کند. ارز ما رئال است.

اخبار مرتبط