با توجه به سوءمدیریتی که در حوزه میراث فرهنگی شاهد هستیم بسیاری از محوطه‌های تاریخی در حال از بین رفتن هستند. البته نباید فراموش کرد که سونامی بزرگی در ایران وجود دارد که ۹۵ درصد میراث فرهنگی را از بین می‌برد و آن هم سونامی اهالی گنج و دفینه و طلسم و خوانش علائم کذب و دروغ و خرافه است چراکه آنها بسیار فعال هستند. او در ادامه افزود: هشت سال پیش یکی از دوستانم مجسمه‌ای به من نشان داد و از من خواست تا آن را بررسی کنم دیدم که یک مجسمه برنجی بودا است از او پرسیدم: آیا این مجسمه را خریده است؟ از من پرسید: چطور؟ به او گفتم: این یک مجسمه دکوری از بودا است که به راحتی در بازار خرید و فروش می‌شود. با وجودی که این شخص دارای تحصیلات تکمیلی بود اما گول مافیای اشیای عتیقه را خورده بود و شی‌ء تقلبی که در بازار می‌توان با قیمت ۱۰ یا ۲۰ هزار تومان خرید را یک میلیون تومان خریده بود. وقتی از او پرسیدم آیا این مجسمه را از چوپان خریده است یا خیر؟ جواب مثبت بود. این یک کلک قدیمی است.

به‌طور مثال شخصی می‌آید و به شما می‌گوید که چوپانی به‌طور اتفاقی در یکی از مناطق ایران گنج پیدا کرده و می‌توان تمام این اشیا را مفت از او خرید. آنها یکسری شیء جعلی را به آن چوپان می‌دهند و می‌گویند هرکسی که آمد این اشیا را با فلان قیمت به آنها بفروشد و مبلغی هم به چوپان می‌دهند. اینگونه است که می‌توانند به راحتی مردم را گول بزنند و اشیای تقلبی را به‌عنوان شیء تاریخی به مردم بفروشند. تجربه من نشان می‌دهد این امر ده‌‌ها سال است در ایران رواج دارد و هر سال بیشتر می‌شود. این باستان‌شناس معتقد است: ما باید مردم را نسبت به این داستا‌ن‌ها و تقلب‌ها آشنا کنیم. به‌طور مثال سعی کردم مردم منطقه سگزآباد را توجیه کنم و حتی دو روز برای این امر زمان گذاشتم و توضیحات لازم را به آنها دادم اما در نهایت متوجه شدم نمی‌توان داستان نهادینه شده گنج در ذهن آنها را به راحتی پاک کرد و آنها همچنان به دنبال گنج هستند.