به گزارش سایت خبری تحلیلی انتخاب این رویداد از سوی شورای امنیتی ‌روسیه سازماندهی شده بود و دبیران شورای امنیتی، دستیاران رئیس‌جمهوری و رئیس سرویس‌های اطلاعاتی ‌‌۱۱۸ کشور گردهم آمده بودند. این نشست بین مقامات امنیتی عالی‌رتبه از اهمیت فزاینده‌ای برخوردار ‌شده است. در سال اول تنها ۴۳ کشور در این کنفرانس شرکت کردند و در سال گذشته ۹۵ کشور نمایندگان ‌خود را به آنجا فرستاده بودند.‌ مسکو بر این تاکید می‌کند که اگر ایالات‌متحده آمریکا به متحدانش فشار نیاورد، کشورهای بیشتری در این ‌نشست حضور پیدا می‌کنند. در طول این نشست دوروزه، نیکلای پاتروشف، دبیر شورای امنیت ملی روسیه، ‌‌۴۰ نشست دوجانبه برگزار کرد و همچنین نشست‌های جداگانه با نمایندگان ایران و اسرائیل هم داشته است. ‌یک روز قبل از شروع این کنفرانس، پاتروشف با علی شمخانی دبیر شورای‌عالی امنیت ملی ایران دیدار کرد ‌و روز بعد وی با ایتان بن‌دیوید، معاون رئیس شورای امنیت ملی اسرائیل هم دیدار داشته است. این نشست‌‌ها منتهی به گمانه‌زنی‌هایی شده مبنی بر اینکه مسکو تقابل بین این دو را مدیریت می‌کند. در واقع ‌روسیه نقش یک میانجیگر بزرگ‌تر را در بین تقابل و درگیری این دو در سوریه ایفا کرده است. در ماه‌های ‌اخیر روسیه در عمل موازنه‌بخشی نسبت به ایران و اسرائیل در سوریه به‌طور جدی با چالش روبه‌رو شده است.‌ روسیه در واقع اکنون به‌عنوان یک میانجی بین مذاکره‌کنندگان سرسخت اسرائیلی و ایرانی قرار گرفته است. ‌

اکنون هر دو، روسیه را به‌عنوان «ضربه‌گیر» میان یکدیگر تلقی می‌کنند. اما این کشور برای ایفای درست ‌نقش موازنه بخشی خود نیازمند این است که ایران اقدامات حزب‌الله در مرزهای اسرائیل را ‌محدود کند و در مقابل اسرائیل هم باید واکنش‌های قاطعانه و حملات هوایی پیشگیرانه را متوقف کند. ما ‌اخبار ارسال سامانه دفاعی هوایی اس۳۰۰ به سوریه توسط روسیه را شنیده‌ایم که آویگدور لیبرمن وزیر دفاع ‌اسرائیل تهدید کرده است که اگر آنها علیه اسرائیل استفاده شوند آنها را نابود می‌کنند. الکساندر شین، ‌سفیر روسیه در اسرائیل گفت: «من نمی‌توانم چنین سناریویی را تصور کنم. ما با آنها در مورد سوریه لحظه‌به‌لحظه همکاری‌های متقابل داریم و وزرای دفاع دو کشور با یکدیگر همکاری می‌کنند. روسیه به‌طور ‌مستمر نگرانی‌های اسرائیل در مورد حفظ امنیت ملی‌اش را مدنظر قرار می‌دهد. اما ما نگران تقابل اسرائیل و ایران با توجه به تهدیدات متقابلی که بین دو طرف رد و بدل می‌شود، هستیم. ‌ما هم اکنون نگران حضور ایران در سوریه هستیم.» تحرک دیپلماتیک ‌دولت روسیه می‌تواند بدیل و آلترناتیوی در مقابل طرح واشنگتن - تل‌آویو  باشد و از ایجاد جبهه جدیدی از جنگ در سوریه و شکل‌گیری جنگ تمام‌عیار منطقه‌ای جلوگیری ‌کند. ‌