این تحلیلگر مسائل بین‌الملل اضافه کرد: «اما آمریکای دوره دونالد ترامپ کاملا دگرگون شده است. این آمریکا نه تنها قادر نیست متحدان خود را راضی کند و در اطراف خود نگه دارد بلکه کشور‌هایی همچون روسیه و چین که آمریکا رابطه معمولی یا سردی با آنها داشت را از خودش راند. ترامپ کشور‌هایی همچون ایران و کره‌شمالی را هم در یک جبهه تقابل قرار داد. حاصل این وضعیت این است که جهان رهبری آمریکا در دوران ترامپ را نپذیرفته است.» خرم ادامه داد: «درجهانی که رهبری آمریکا پذیرفته نباشد، مخالفت با آمریکا نه تنها نقیصه نیست بلکه نوعی افتخار به حساب می‌آید. پس در این فضاست که روسیه به راحتی با مواضع و سیاست‌های آمریکا و غرب مخالفت می‌کند.»

این استاد دانشگاه با بیان اینکه عامل دوم به خود روسیه باز می‌گردد، گفت: «روسیه امروز با رهبری پوتین نسبت به گذشته به مراتب قوی‌تر است. این روسیه می‌تواند راجع به بلندپروازی‌های خودش فکر کند و تصمیم بگیرد. از این بابت روسیه سال‌ها بود که می‌خواست توانایی‌ها و ظرفیت‌های خود را به‌عنوان یک قدرت جهانی تاثیرگذار به نمایش بگذارد.» او عامل سوم را روابط روسیه و آمریکا دانست و تاکید کرد: «در دوره اوباما قرار نبود روابط روسیه و آمریکا خوب و گرم باشد، با این حال روابط از روابط امروز دو کشور در دوره ترامپ به مراتب بهتر و در چارچوب شراکت و همکاری بود. در دوره ترامپ جمهوری‌خواهان سنتی و تندرو فرصتی تازه یافتند که علیه روسیه پرچم بلند کنند و به عبارتی دشمنی با روسیه را به مردم آمریکا و جهان یادآوری کنند.»

خرم افزود: «آن چیزی که قرار بود در دوران ریاست جمهوری ترامپ درباره روسیه انجام شود این بوده که آمریکا و روسیه مشکلات خودشان را به‌گونه‌ای حل کنند که دو کشور در کنار هم حرکت کنند. این قول و شعار تبلیغاتی ترامپ بود. اما بعدا قضایا چرخید و به شکل دیگری درآمد.» این دیپلمات سابق ایران عامل چهارم را اینگونه توضیح داد: «روسیه و اروپا متوجه شده‌اند که دشمنی‌های آمریکا با ایران جنبه عقلانی ندارد و آمریکا به‌دنبال بهانه‌گیری در مورد ایران است. طرز برخورد ترامپ و تیم تندرواش با توافق هسته‌ای واکنش همه جهان را به‌دنبال داشته است. در زمانی که اروپایی‌ها از ترامپ دلخور هستند و در قضیه توافق هسته‌ای رئیس‌جمهور آمریکا خلاف تعهدات بین‌المللی کشورش عمل می‌کند، روسیه این را برای خود افتخار و آبرومندی می‌داند که در مقابل بهانه‌گیری‌های آمریکا بایستد.»

این استاد دانشگاه درباره عامل پنجم گفت: «روسیه بعد از ماجرای سوریه نوعی اعتماد به نفس به دست آورده است که می‌تواند کاری کند که تاثیرگذاری و نفوذش همسطح با آمریکا و حتی در برخی موارد برتر از آمریکا باشد. در ماجرای سوریه آمریکا کاملا از دور خارج شد و روسیه توانست در کنار ایران، حزب‌الله و دولت سوریه ماجرا را اداره کند.» او افزود: «این ۵ عامل به دولت روسیه این توانایی را داده است که در هر قضیه‌ای دنباله‌رو آمریکا نباشد و بتواند موضع مستقیم خودش را بیان کند.» این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که آیا وتوی قطعنامه ضدایرانی از سوی روسیه تاثیری در پیشرفت روابط ایران و روسیه خواهد داشت، گفت: «قطعا اینگونه است. در گذشته ایران و خیلی از کشور‌هایی که با روسیه کار می‌کردند از این گلایه داشتند که روسیه در مواقع بحرانی آنها را رها می‌کند و منافع آن کشور‌ها را با خواسته‌های خودش گره می‌زند و نهایتا به آنها پشت می‌کند، اما حالا روسیه گام در مسیر تازه‌ای برداشته است. این کشور سعی می‌کند به ایران، سوریه و خیلی از کشور‌هایی که با آنها شراکت دارد، نشان دهد که پابرجاست و به تعهداتش وفادار می‌ماند. این بسیاری از نگاه‌های منفی در داخل ایران را به نفع روسیه تصحیح می‌کند.»