پل پیلار، کارشناس اندیشکده بروکینگز تحلیل کرد
فشار موشکی بر ایران غیرمنطقی است
او ادامه داد: «دولت ترامپ با اقدامات مختلف مانند دعوت از اعضای گروه ۲۰ برای پایان دادن به روابط تجاری با ایران، نه تنها از روح، بلکه از مفاد برجام تخطی کرده است.» این تحلیلگر نوشته است: «تصمیم او به نابودی برجام تا حدی به خاطر تخریب دستاوردهای قابل‌توجه سلفش(باراک اوباما) و نیز بر گرفته از اصول راهبردی است که بخش‌اعظم وظایفش در مقام ریاست‌جمهوری متاثر از آن است. علاوه بر این، تلاش او برای لغو این توافق‌نامه نشأت گرفته از انقیاد او در برابر عناصری مانند جناح راست دولت اسرائیل (رژیم اشغالگر) و حامیانش در آمریکاست که نمی‌خواهند هیچ‌کس هیچ توافق‌نامه‌ای با ایران امضا کند.» او تاکید کرد: «به نظر می‌رسد اظهارات روز جمعه ترامپ درباره تمدید تعلیق تحریمهای هسته‌ای ایران روندی را به تصویر می‌کشد که به موجب آن آمریکا مایل است کشورهای اروپایی، به‌طور یکجانبه، شروط بیشتری علیه ایران اعمال کنند و به دنبال دستیابی به توافق‌نامه مکمل جدید باشند.» این کارشناس ادامه داد: «البته معلوم نیست که این اظهارات، مذاکره جدیدی با ایران یا دستوری از سوی ۱+ ۵ یا تروئیکا به‌علاوه یک را به دنبال داشته باشد. باید گفت، ترامپ صرفا حرف زده و اشاره‌ای به نحوه عملی شدن این حرف‌ها نکرده است. ترامپ در سخنان جمعه گفت هر طرح مربوط به برجام باید با در نظر گرفتن چهار شرط تنظیم شود تا آن را امضا کند. شرط اول ترامپ این است که ایران باید اجازه بازرسیهای سرزده را به همه سایت‌‌های مورد نظر بازرسان بین‌المللی بدهد.» عضو اندیشکده بروکینگز، این سوال را مطرح کرد که فرق این شرط با شرایط فعلی چیست و جواب داد: «همه کشورهای مذاکره‌کننده توافق‌نامه هسته‌ای با بازرسی سرزده بازرسان خارجی از محل‌های مورد نظر در ایران موافقت کردند. آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای تاکنون حرفی از جلوگیری از دسترسی بازرسان به تاسیسات ایران به میان نیاورده است.» پل پیلار افزود: «شرط دوم ترامپ این است که هرگونه طرح درباره برجام باید تضمین دهد که ایران هرگز حتی به مالکیت سلاح هسته‌ای نزدیک هم نمی‌شود.» او توضیح داد: «این مساله نیز در برجام دیده شده است و مفاد این توافق‌نامه فاصله جهش هسته‌ای ایران را از دو ماه به یکسال افزایش داد.»
به گفته پیلار، شرط سوم رئیس‌جمهوری آمریکا مربوط به تاریخ انقضای توافق‌نامه هسته‌ای و مخالفت او با در نظر گرفتن تاریخ انقضا برای آن است. عضو اندیشکده بروکینگز تاکید کرد: «اشکال ترامپ این است که نمی‌گوید چگونه شروط توافق‌نامه هسته‌ای ایران، مانند بازرسیهای سرزده و تعهد به دست نیافتن به سلاح هسته‌ای باید همیشه برقرار باشد. افزون بر این، او به مساله تاریخ انقضای توافق‌نامه‌های هسته‌ای، از جمله بزرگ‌ترین آنها که بین آمریکا و روسیه امضا شده است، اشاره‌ای نمی‌کند.» پیلار افزود: «ترامپ به صراحت تهدید کرد که در صورت تامین نشدن نظراتش و محقق نشدن مولفه‌های یاد شده، از برجام خارج می‌شود. سوال این است که اگر این مولفه‌ها محقق نشوند و تاریخ انقضای توافق‌نامه هسته‌ای ایران پابرجا باشد، آمریکا از برجام خارج شود و آرزوی ترامپ درباره مرگ این توافق‌نامه برآورده شود، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ در این صورت، چرا ایران نباید مطابق آنچه که می‌خواست، سانتریفیوژهای بیشتری را به کار اندازد و غنی‌سازی و ذخیره‌سازی نکند.»
در این مقاله آمده است: «طبق شرط چهارم، در طرح قانونی مربوط به برجام باید به صراحت و برای اولین بار در قوانین آمریکا قید شود که موشکهای دوربرد و برنامه‌های تسلیحات اتمی، قابل تفکیک نیستند و ساخت و آزمایش موشک از سوی ایران باید مشمول تحریمهای شدید شود. در این شرط، فرض بر این است که اقدام کنگره می‌تواند واقعیت فیزیکی تسلیحات و برنامه‌های هسته‌ای را بلااثر کند. باید توجه داشت که بسیاری از برنامه‌های موشکی، از جمله برنامه موشکی ایران، در راستای اهداف راهبردی و توان بازدارندگی است و ارتباطی با تسلیحات هسته‌ای ندارد.» این عضو اندیشکده بروکینگز درخصوص مساله موشکی در ادامه نوشته است: «شاید ایران برای مذاکره درباره اعمال محدودیت‌هایی مانند برد موشکهای مورد استفاده همسایگان و خودش آماده باشد اما تاریخچه فعالیت‌های موشکی ایران و موشک‌هایی که این کشور را احاطه کرده است، اعمال فشار بیش ازحد برای واداشتن این کشور به صرف‌نظر کردن از موشکهای بالستیکش، غیرمنطقی و غیرواقع‌بینانه است.»
ارسال نظر