او ادامه داد: «این مساله به این معنی نیست که ناشنوایان بی استعداد هستند، بلکه ابزار لازم برای نشان دادن استعداد و شکوفایی آنها در کشور وجود ندارد که یکی از مصادیق آن نبود رابط ناشنوا در کشور است.» محمودنژاد افزود: «در حال حاضر هر رابط ناشنوا حداقل ساعتی ۵۰ هزار تومان دستمزد دارد؛ اما دولت حتی ریالی را به‌عنوان حق رابط ناشنوا به دانشجویان ناشنوا پرداخت نمی‌کند؛ اما می‌بینیم که به معلولانی همچون ضایعه نخاعی‌ها حق پرستاری می‌دهند و همین جاست که مدعی می‌شویم ناشنوایی سخت‌ترین نوع معلولیت است و ظلم به ناشنوایان تا حدی فاحش است که حتی از حقوق سایر معلولان هم برخوردار نیستند.»